Με την απόκτηση του Γιάγκος Βούκοβιτς ο Ολυμπιακός κλείνει και τον τελευταίο «ύφαλο» από τον οποίο…έμπαζε νερά το σκάφος, ισχυροποιήθηκε σε υψηλό βαθμό στους «ευαίσθητους τομείς» του και… η τρέλα του αφεντικού καταλαγιάζει, περιμένοντας τις προκριματικές προκλήσεις του Champions League.

Τρείς είναι οι τομείς ευθύνης πάνω στους οποίους θα εξακολουθήσουν να εργάζονται και να διερευνούν ο Ουσίγιος και οι επιτελείς του Βαγγέλη Μαρινάκη στο μεταγραφικό πεδίο του καλοκαιριού, με στόχο να ξαναμπούν στα βαθιά από τον Αύγουστο, ιδίως μάλιστα εφόσον οι πρωταθλητές καπαρώσουν τον πρώτο (και μεγάλο) στόχο της νέας χρονιάς, την είσοδο στους ομίλους:

1. ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΧΑΦ. Με τον Ζιλέ να μην έχει φύγει ποτέ από το κάδρο των επιδιώξεων των πρωταθλητών Ελλάδας, αφού ο πολύπειρος διεθνής Βέλγος κόφτης, είναι ακόμα μια «καψούρα» του προπονητή από την συμβίωση τους στην Άντερλεχτ. Η ερυθρόλευκη διοίκηση και προσωπικά ο Αργεντινός αθλητικός διευθυντής της ΠΑΕ υλοποιούν μέχρι… κεραίας τις αγοραστικές υποδείξεις του Μπεσνίκ Χάσι, αναμένοντας πλέον από εκείνον τις «απαντήσεις» με τα προσδοκώμενα αγωνιστικά αποτελέσματα. Πάντως για τον 33άρη Γκιγιόμ Ζιλέ ο Ολυμπιακός δεν φαίνεται διατεθειμένος να καμφθεί ενώπιον των υπερβολικών απαιτήσεων της Ναντ. Για έναν ποδοσφαιριστή σε αυτή την ηλικία – ασχέτως των παραστάσεων και του διεθνούς βιογραφικού του – που λήγει το επόμενο καλοκαίρι το συμβόλαιο του και το κυριότερο που παίζει σε μια θέση όπου ο Ολυμπιακός παρουσιάζει πληρότητα πλέον, έχοντας Ρομαό και Ταχτσίδη (με 6-8άρι αρέσκεται να καλύπτει το πόστο του ανασταλτικού μέσου ο Κοσοβάρος τεχνικός), αλλά και τον Μανώλη Σιώπη (του Ζντιέλαρ θα του βρουν ομάδα). Σωστά νομίζω το δουλεύουν το πράμα με τον Σιώπη, θέλοντας να εξαντλήσουν κάθε αρνητική παράμετρο σύμφωνα με την οποία θα τους… περισσέψει ο Έλληνας ποδοσφαιριστής!

2. ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ. Πίσω από το κατ’ εξοχήν «9άρι» της καινούργιας σεζόν, τον Εμανουέλ Εμενίκε, αυτό που γνωρίζω είναι ότι οι Πειραιώτες θα αναζητήσουν ένα καλύτερο back up από τον Ανσαριφάρντ. Ειδικά εάν ο Ολυμπιακός μπει στους ομίλους, είναι βέβαιο ότι θα γίνει και άλλη μεταγραφή για την κορυφή της επίθεσης, με παίκτη που θα έχει καλύτερα τελειώματα από τον Ιρανό. Κάτι πιο αξιόπιστο στο γκολ, εναλλακτικά του Νιγηριανού. Αργά τον Αύγουστο όμως τα νεότερα από αυτό το «μέτωπο», αφού πέρα από τη βασική παράμετρο του «άβρεχτου» περάσματος του Ολυμπιακού από τη διαδικασία των προκριματικών, υπάρχει και η οικονομική. Προς τα τέλη της μεταγραφικής περιόδου βρίσκει κανείς «ευκαιρίες», καθώς από… καραμπόλες προκύπτουν γκολτζήδες σε πολύ πιο προσιτές τιμές από ότι τώρα.

3. ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ. Ο Ντε Λα Μπέγια δεν τρελαίνει την τεχνική ηγεσία, κανέναν εδώ που τα λέμε. Ο Ισπανός δεν αποτελεί κλάση για το άκρο της άμυνας και ειδικά από τη στιγμή που ο Κούτρης δείχνει πως μπορεί να αναδειχθεί με τα ερυθρόλευκα, υπάρχει πάντα η άποψη ότι η αγορά διαθέτει πολύ καλύτερους για αυτή τη θέση από τον πάντοτε προβλέψιμο και με συγκεκριμένα στάνταρ στο παιχνίδι του, Ντε Λα Μπέγια.

Ο Ουσίγιος άλλαξε το χρονοδιάγραμμα του προέδρου

Το θέμα είναι ότι μέσα σε ένα σκάρτο διάστημα δύο εβδομάδων, όλοι όσοι βιάστηκαν να κρίνουν, να κατηγορήσουν και να αναπτύξουν ποικίλα σενάρια επιστημονικής φαντασίας, ο Βαγγέλης Μαρινάκης τους παρέπεμψε με τον πιο αποστομωτικό τρόπο στις δηλώσεις του, στον απόηχο της φιέστας για την κατάκτηση του 44ου τίτλου.

Το «σε 15 μέρες από σήμερα»… άργησε κάπου δύο μήνες και αυτό συνέβη γιατί η πρώτη κίνηση ήταν η συμφωνία με τον άνθρωπο που θα κινούσε με τις ικανότητες, τις γνώσεις και την ευρεία ατζέντα επαφών του, τα μεταγραφικά νήματα ριζικής αλλαγής εικόνας του Ολυμπιακού: του Αρμάντο Μάριο Ουσίγιος.

Στην ουσία, πάντως, ο Μαρινάκης δεν διαψεύστηκε ούτε στη δέσμευση του να δυναμώσει τους ερυθρόλευκους «πολύ γρήγορα, γιατί ξεκινάμε γρήγορα» (οι χαρακτηριστικές ατάκες του).

Και δεν δυνάμωσε απλά ο Ολυμπιακός. Με μεταγραφές ανώτερης ποιότητας, ανεβαίνει αρκετά επίπεδα. Οι Εμενίκε, Οφόε, Καρσελά, ως μεταγραφές πρώτης γραμμής, ήταν δύσκολες και πανάκριβες περιπτώσεις.

Όποιον γνώστη της πιάτσας και αν συμβουλευόσουν στην περίοδο αυτών των εβδομάδων που ο Ολυμπιακός διαπραγματευόταν τους παίκτες, δεν προέβλεπε ότι θα έκανε διάνα και στις τρεις!

Ωστόσο, οι πρωταθλητές τις πάλεψαν, επέμειναν, εργάστηκαν σκληρά και τις υλοποίησαν με υψηλότατο κόστος. Καθένας τους αμείβεται με πάνω από 1 εκατομμύριο ετησίως, 1,3 κατά μέσο όρο.

Βάλτε και τα χρήματα των ομάδων τους, χωρίς την εφορία που όλοι ξέρουμε πόσο αβυσσαλέα είναι, η σούμα πάει σίγουρα κάπου 10.000.000. Μόνο για τους τρεις αυτούς.

Προσθέστε Ταχτσίδη, Βούκοβιτς – δεν λέω και για τις προσεχείς αγορές – και αντιλαμβάνεστε πόσο εξωπραγματικό είναι το νούμερο για τα ελληνικά δεδομένα.

Galacticos τον κάνει εν Ελλάδι ο Mr. President!

Γι’ αυτό τόνισα στην αρχή ότι μετά την απόκτηση του Σέρβου στόπερ το αφεντικό θα… καλμάρει τώρα από την τρέλα που τον «έδερνε». Και που την μεταλαμπαδεύει στον κόσμο ο οποίος τρέχει στους τρελούς, επίσης πια, ρυθμούς των εισιτηρίων διαρκείας.
Έτσι είναι. Ντόμινο. Το ένα φέρνει το άλλο…

Ούτε… road runner ούτε… μαούνα!

ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΟΥΚΟΒΙΤΣ δεν θα βιαστώ να πω πολλά. Είναι «καμένος» σε αυτή τη θέση ο Ολυμπιακός και έτσι απεγνωσμένα που έψαξε τη λύση σ’ αυτό το πολύπαθο πόστο, μοιραία ο «θεόρατος» Σέρβος θα περάσει από ψιλό κόσκινο. Της… φακής.

Να τον δούμε πρώτα και να τον κρίνουμε.

Αριστεροπόδαρος είναι, θέλει βάθος στην άμυνα για να αποδίδει σύμφωνα με τις τεχνικές συστάσεις που τον συνοδεύουν.

Δεν τον λες γρήγορο, ούτε και… μαούνα! Είναι όμως έμπειρος και μυαλωμένος, «βλέπει» γήπεδο, διαβάζει γήπεδο και τοποθετείται χωρίς ιδιαίτερα ριψοκίνδυνες σκέψεις. «Άσος» στο ψηλό παιχνίδι, προωθημένη «αεροπορία» στα κόρνερ, σκοράρει αρκετά και εξυπακούεται με κεφαλιές. Με γεμάτες χρονιές στην Τουρκία και στην καλύτερη ηλικία (29) για αυτή τη θέση και για την μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του.

Σε δίδυμο με Ρέτσο, ο πιτσιρικάς θα είναι ο «καμικάζι». Το παιδί για τις επικίνδυνες αποστολές, σκιά του αντιπάλου του.
Θα παίζει ουσιαστικά με σέντερ μπακ και λίμπερο ο Ολυμπιακός. Για να δούμε…

ΕΛΙΟΥΝΟΥΣΙ ή ΠΑΡΝΤΟ; Τώρα δίλημμα είναι αυτό; Η ποιότητα του Κολομβιανού δεν συγκρίνεται. Ο Νορβηγός είναι πιο αθλητικός. Καλύτερα τρεξίματα, επιστροφές για μαρκάρισμα, ενώ ο Πάρντο ανασταλτικά ΔΕΝ υπάρχει. Εξαρτάται τι θέλεις. Ξαναλέω όμως ότι σαν ποδοσφαιρική τεχνική, είναι αστείο να τους βάζουμε σε ζυγαριά.

Και ο ένας θα φύγει...

Καρμοίρης Ποδόσφαιρο Superleague Ολυμπιακός