Ψηλώσαμε, μεγαλώσαμε ποδοσφαιρικά, συμμετέχουμε πια σταθερά στην ελίτ (βάλτε και το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής), στα μεγάλα ραντεβού, που τις προηγούμενες δεκαετίες συνηθίζαμε να βλέπουμε τις άλλες ομάδες καλοκαιριάτικα από την τηλεόραση...

Για μία ώρα κι ένα τέταρτο μας σιγόψηναν στην Κόλαση της ήττας οι Γεωργιανοί. Και σ' εκείνα τα 60 αγωνιστικά λεπτά ήταν φρικτά κατώτεροι του απαιτούμενου οι διεθνείς. Χάζευε όλη η ομάδα στο φάουλ?γκολ των αντιπάλων μας, έκανε την «πατάτα» και ο Τζόρβας και μετά τρέχαμε, αλλά δεν φτάναμε επειδή τρέχαμε λάθος! Με όλους τους παίκτες πίσω από την μπάλα έπαιζε η Γεωργία κι εμείς χωρίς ικανούς ακραίους αδυνατούσαμε να απλώσουμε την μπάλα κατά πλάτος, να ανοίξουμε γήπεδο και χώρους...

Ωστόσο, αυτές είναι οι δυνατότητες εκείνων που αγωνίζονταν. Χωρίς τις πρώτες επιλογές αριστερά και δεξιά στα μπακ, χωρίς τον Σαμαρά μπροστά και με τον Σαλπιγγίδη σε κακή βραδιά, τόσο μπορούσαμε. Και μάλλον τόσο θα καταλήγαμε να μπορούμε αν ο Κετσπάγια δεν έκανε λάθος να συμπληρώσει τόσο νωρίς τις αλλαγές του με συνέπεια να βρεθούμε (όπως και με την Κροατία τις προάλλες!) με αριθμητικό πλεονέκτημα για πάνω από 20 λεπτά...

Και τα λάθη, ωστόσο, των αντιπάλων ?όπως και τα δικά μας γι' αυτούς- είναι μέρος του (κάθε) αγώνα. Οπως μέρος του κάθε αγώνα είναι η ψυχολογική προετοιμασία εκείνων που θα παίξουν. Ο Φωτάκης με τα σουτ-φωτοβολίδες μπήκε πανέτοιμος να επιχειρήσει όσα ξέρει και μπορεί. Και να δικαιωθεί...

Να δικαιώσει κιόλας τη συνολική παρουσία της Εθνικής αυτόν τον σχεδόν 1,5 χρόνο στον όμιλο. Να τη δικαιώσει, αφού στο μίνι πρωτάθλημα των 10 αγωνιστικών ήταν σχετικά καλύτερη των αντιπάλων της. Και θα ήταν τελικά άδικο η Κροατία να πάει απευθείας στο Euro και εμείς να τρέχουμε στα μπαράζ...

Και το χτεσινό ματς, εξάλλου, δικαίωσε τον ποδοσφαιρικό κανόνα ότι κανένας αγώνας δεν είναι διαδικαστικού χαρακτήρα. Αυτά που λέγαμε προχτές για όσους θεωρούσαν βέβαιη την πρόκριση πριν γίνει το 90λεπτο στην Τιφλίδα. Αλλο έχουμε στη θεωρία τις πιθανότητες υπέρ μας κι άλλο η (επιβαλλόμενη) επιβεβαίωση στο χορτάρι. Εκεί που πρέπει να το αποδεικνύεις...

Τελικό συμπέρασμα; Οντως η εθνική ομάδα δείχνει συνεχώς ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο μεγάλωσε. Κι ας μην είναι η παραγωγή ποδοσφαιριστών εφάμιλλη της θέσης που έχει η Εθνική. Μεγάλωσε, ωρίμασε, φτάνει επανειλημμένως πια στο ζητούμενο. Ξεπεράσαμε το στάδιο «σύμπτωση». Κι όσο θα βαδίζουμε έτσι, θα μένουμε στον ίδιο δρόμο...

Πηγή: Goal

Euro 2012 Εθνική Ελλάδας