Κι αυτό είναι το σημαντικότερο συμπέρασμα από το ισόπαλο φιλικό της τεστ με τη Ρωσία, ανεξάρτητα από την εμφάνιση.

Ο Πορτογάλος έφτασε τα 17 ματς αήττητος στο πάγκο της, αποδεικνύοντας πως έχει μεταδώσει στους παίκτες του την απέχθεια για την ήττα, μαζί με τον τρόπο για να τα καταφέρνουν. Με την αυτοεκτίμησή τους να βρίσκεται πλέον στο υψηλότερο σημείο και τη νοοτροπία τους να είναι όντως για ομάδα που θα πάρει μέρος στα τελικά του Euro. Κάτι βέβαια που «σφυρηλατείται» σε συνθήκες όπως χθες βράδυ, ακόμη δηλαδή και όταν το ματς στραβώνει από το ξεκίνημά του...

Οι Ρώσοι βρέθηκαν από το 2' μπροστά στο σκορ και τουλάχιστον μέχρι το 30' αν... ζορίζονταν λίγο περισσότερο κάλλιστα θα μπορούσαν και δεύτερο γκολ. Στο διάστημα αυτό η ομάδα μας ήταν ασορτί με την παγωμένη ατμόσφαιρα στο άδειο Καραϊσκάκη.

Ουσιαστικά χωρίς αμυντικό χαφ, με τον Καραγκούνη εκτός ρυθμού (λόγω... Παναθηναϊκού), τον Παπασταθόπουλο επιρρεπή στο λάθος (προφανώς ξεσυνήθισε παίζοντας δεξιός μπακ στη Βέρντερ) και τον Τζόρβα να μην εμπνέει εμπιστοσύνη, οι γρήγοροι και τεχνίτες μεσοεπιθετικοί της Ρωσίας υπήρχαν στιγμές που έκαναν πάρτι από τον άξονα, ειδικά όταν πίεζαν ψηλά κλέβοντας την μπάλα σχετικά εύκολα...

Από τα μισά του πρώτου μέρους, όμως, η ομάδα του Σάντος άρχισε να παίρνει μέτρα μέσα στο γήπεδο και απαλλαγμένοι από το άγχος του αποτελέσματος (ο ίδιος, ο προπονητής τους, την προηγούμενη είχε ζητήσει να μη... φοβηθούν τα λάθη), οι διεθνείς μας έβγαλαν στοιχεία ενδιαφέρουσας επιθετικής ανάπτυξης κόντρα σε μια αργή, δυσκίνητη και μάλλον... χαλαρή αντίπαλη άμυνα που έπαιξε πολύ το τεχνητό οφσάιντ. Ετσι άλλωστε ακυρώθηκαν (ορθώς) δύο γκολ, ενώ το πρώτο, του Σαμαρά, ως επιθετικό φάουλ, θα μπορούσε να μετρήσει.

Στην επανάληψη κι αφού πρώτα ο Τζόρβας σε τετ α τετ κράτησε το 0-1 οι Ελληνες συνέχισαν να δημιουργούν φάσεις, ενώ συγχρόνως έβγαλαν... εγωισμό και πάθος στο παιχνίδι τους. Από τη στιγμή δε που μπήκε και ο Τζιόλης, έγιναν μια κανονική ομάδα που κυνήγησε ορθολογιστικά το αποτέλεσμα. Και έτσι το πήρε, με τον πεισματάρη Σαλπιγγίδη να μην παρατάει μια χαμένη φάση, από την οποία ξεκίνησε το 1-1 (οριακά οφσάιντ ο Κατσουράνης).

Το ματς πλέον είχε γυρίσει, οι Ρώσοι επηρεασμένοι κι από τις αλλαγές του Αντβοκαατ αποσυντονίστηκαν ως ομάδα, ενώ η δική μας συνέχισε να πλαγιοκοπεί, να πιέζει και να διεκδικεί τη νίκη. Θα μπορούσε να τα κατάφερνε αν στην καλοζυγισμένη και μαεστρική κεφαλιά του Γκέκα η μπάλα δεν έβρισκε στο δοκάρι...

Στο διά ταύτα: η Εθνική Ελλάδας πιστοποίησε ξανά πως είναι μια κλασική ομάδα του Σάντος, σοβαρή, «σκληρή», αποτελεσματική, δυσκολοκατάβλητη ακόμη κι απέναντι σε ομάδες που υπερτερούν σε ατομική ποιότητα (Ρωσία). Το σούπερ αήττητο σερί της προσδίδει και φοβερή ψυχολογία, αφήνοντας υποσχέσεις πως μπορεί να τα καταφέρει με αντιπάλους που θα κυκλοφορούν καλύτερα την μπάλα. Οσον αφορά το ντεμπούτο του Χολέμπας, πολύ απλά απέδειξε πως είναι η καλύτερη και πιο αξιόπιστη λύση για αριστερός μπακ...

Πηγή: Goal

Euro 2012 Εθνική Ελλάδας