Να πούμε κάτι, όμως, εμείς εδώ από τον σκύλο; Δεν χάθηκε δα και ο κόσμος. Καλός προπονητής ο Φερνάντο, δουλευταράς και σοβαρός, όμως και να φύγει δεν έγινε και τίποτα τρομερό εδώ που τα λέμε. Εδώ αποχώρησε ο Ότο Ρεχάγκελ και η εθνική δεν χάθηκε. Θα χαθεί επειδή μπορεί να φύγει ο Σάντος; Χλωμό.

Ο Ρεχάγκελ έκανε λάθη, έκανε και πολύ περισσότερα σωστά, όμως το βασικότερο είναι ότι έβαλε την σφραγίδα του στην εθνική. Δεν είναι μόνο ότι έκανε το θαύμα στο Euro της Πορτογαλίας. Είναι ότι η εθνική μας έγινε Ομάδα! Και απέκτησε ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού που μπορεί να μην είναι θεαματικό, αλλά έφερε μεγάλα αποτελέσματα.

Η καταστροφή, όμως, δεν ήρθε όταν έφυγε ο Ρεχάγκελ. Κάποιοι περίμεναν ότι το οικοδόμημα θα καταρρεύσει. Δεν έγινε κάτι τέτοιο! Ο Σάντος πάτησε στα χνάρια του προκατόχου του Γερμανού και κατάφερε και ο Πορτογάλος να κάνει σημαντικά πράγματα, όπως να πάει με την εθνική στο Euro. Και μακάρι να διακριθεί κιόλας το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Όποιοι, λοιπόν, κι αν είναι οι λόγοι μιας ενδεχόμενης αποχώρησης του Σάντος, αυτό που είναι δεδομένο είναι ότι η εθνική δεν θα χαθεί. Ουδείς αναντικατάστατος! Θα βρεθεί ένας (παρόμοιας φιλοσοφίας κατά πάσα πιθανότητα) αντικαταστάτης που θα πατήσει κι αυτός στα βήματα του Ρεχάγκελ και του Σάντος. Κι έτσι, εκτός απροόπτου, η εθνική θα συνεχίσει ξανά τον δρόμο της.

Ο Σάντος μπορεί να θέλει να φύγει για τους λόγους που είπε. Επειδή, δηλαδή, του λείπει η καθημερινότητα ενός συλλόγου. Μπορεί να υπάρχουν κι άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ΕΠΟ. Όπως και να έχει, η εθνική έχει αποκτήσει γερές βάσεις πια και δεν είναι για να την φοβόμαστε. Έτσι φαίνεται, τουλάχιστον. Από εκεί και πέρα, αν μείνει κιόλας ο Σάντος, τότε ακόμα καλύτερα.