Την οποία κάποιοι - συγκεκριμένοι - την έφτασαν στο χείλος του γκρεμού...

Και δεν πάει κανείς να την τραβήξει πίσω. Πού ήταν οι μεγαλομέτοχοι στο κρίσιμο Δ.Σ.;

Γιατί αφήνουν την ομάδα ουσιαστικά ακέφαλη στα δύσκολα, σε μια καθοριστική καμπή της σεζόν κι ενώ αγωνιστικά παραπαίει;

Δεν πήραν το μήνυμα που έστειλαν οι οπαδοί λίγες ώρες νωρίτερα, στον αγώνα μπάσκετ με την Αρμάνι;

Αυτό θέλει ο κόσμος. Να πονάνε την ομάδα και όχι να πονάει ο καθένας ξεχωριστά. Αλλιώς... μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Και σε αυτές τις περιπτώσεις ο καθένας (άρα και το πλήθος των οπαδών) κάνει ό,τι καταλαβαίνει και τα αποτελέσματα είναι ανεξέλεγκτα.

Εκτός κι αν η λύση είναι ένας προσωρινός Τζόνι ή ένας - μονιμότερος του προσωρινού - Αδαμάντιος, μετά από κάνα μήνα. Είναι;