"Τέλος εποχής" θα πουν κάποιοι, "έκλεισε ένας κύκλος", κάποιοι άλλοι. Δύσκολο να περιγράψουν τέτοιου είδους φράσεις το τι σημαίνει για τον Παναθηναϊκό η αποχώρηση του Ομπράντοβιτς μετά από 13 ολόκληρα χρόνια. Και τι χρόνια… Όχι απλά επιτυχημένα, αλλά ολόχρυσα.

Μοιάζει αδύνατον να βρεθεί άλλη ομάδα στην Ευρώπη που να καταφέρει όσα ο Παναθηναϊκός του Ζοτς. Και φυσικά δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να κατανοήσει κανείς πόσο δύσκολο έργο θα έχει ο άνθρωπος που θα κληθεί να τον αντικαταστήσει.

Τι αφήνει πίσω του ο Ομπράντοβιτς; Ένα αριστούργημα. Μια ομάδα-εξολοθρευτή, που στα καλά της απλά δεν παίζεται και στα άσχημά της αποπνέει ακόμη μεγαλύτερο σεβασμό για τον τρόπο που μάχεται. Μια ομάδα που λειτουργεί άψογα, άκρως επαγγελματικά, με ιεραρχίες, ρόλους και σωστή νοοτροπία σε ήττες και νίκες. Μια ομάδα που έχει κάνει το μπάσκετ επιστήμη, που έχει αγγίξει την τελειότητα και έχει κάνει την απλότητα στο παιχνίδι της να μοιάζει με έργο τέχνης.

Το θέμα, βέβαια, είναι ότι η επόμενη μέρα θα έρθει και ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει. Δεν γίνεται αλλιώς, ακόμη και μια τέτοια προσωπικότητα δεν μπορεί να υπερβαίνει το μέγεθος του συλλόγου. Ουδείς αναντικατάστατος, λέμε, όμως μήπως στην περίπτωση του Ζοτς υπάρχει μια μικρή ένσταση.

Μπορεί να αντικατασταθεί ο Ομπράντοβιτς; Υπάρχει τρόπος; Υπάρχει προπονητής που να διαθέτει τις γνώσεις, τον χαρακτήρα και τα άντερα ώστε να παραλάβει το πράσινο οικοδόμημα και να το οδηγήσει στη νέα εποχή; Η λογική απάντηση είναι "όχι".

Κανείς τεχνικός δεν πρόκειται να καταφέρει να σταθεί στον Παναθηναϊκό αν έρθει "αντιμέτωπος" με το πρόσφατο παρελθόν της ομάδας. Κανένας δεν μπορεί να αντέξει το βάρος μιας σύγκρισης. Όποιος έρθει θα πρέπει να στηριχθεί με υπομονή, αλλά και να παρουσιάσει κάτι εντελώς καινούργιο. Γιατί να γίνει Ζοτς στη θέση του Ζοτς, αποκλείεται...

Α1 Ομπράντοβιτς Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS