Η απειλή από τη Μέση Ανατολή αποδείχθηκε ανυπόστατη και η Εθνική πέρασε ένα ήσυχο μεσημεράκι στο Καράκας και επιφυλάσσεται για να ανταποκριθεί στις πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες του μεθαυριανού αγώνα με το Πουέρτο Ρίκο.
Τούτου δοθέντος, αφού καθαρίσαμε εύκολα με τους Jordan, ο Παπανικολάου (ως κορυφαίος του χθεσινού χορού) μπορεί να απαιτήσει από τη FIBA «φέρτε μας τον Μάτζικ Τζόνσον»!
Αστειεύομαι βεβαίως, σε αντίθεση με τη σοβαρότητα που επέδειξε από την προθέρμανσή της κιόλας η ελληνική ομάδα. Στις 19 Αυγούστου του 2006 στην πρεμιέρα του Μουντομπάσκετ στη Χαμαμάτσου η μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης βρέθηκε να χάνει 25-9 από το Κατάρ και τότε ο Γιαννάκης κάλεσε το τμήμα επειγόντων περιστατικών, όπου ευτυχώς διανυκτέρευε ο Ντικούδης και με 26 πόντους έδωσε τις πρώτες βοήθειες κι έκανε την ομάδα περδίκι!
Χθες η Ιορδανία, που δεν έχει στη διάθεσή της τον ηγέτη και πρώτο σκόρερ της Ρασίμ Ράιτ, δεν μπόρεσε να κρατήσει καν τα προσχήματα και συμβιβάστηκε με τον άχαρο ρόλο του σάκου του πυγμάχου, ο οποίος ετοιμάζεται για τη γρονθοπατινάδα κόντρα στα σκληρά αγόρια από το Πουέρτο Ρίκο.
Ε, ναι, σίγουρα ο Αμπάς δεν μοιάζει ούτε στο δαχτυλάκι με τον Αρόγιο και τον Μπαρέα
Στα δημοσιογραφικά θεωρεία του «Πολίεδρο» του Καράκας έχω τη χαρά να κάθομαι δίπλα στον βετεράνο Ισπανό προπονητή Μόντσο Μονσάλβε, που από την αρχή της δεύτερης περιόδου κιόλας (μεσούντος του σερί 23-0 με το οποίο η Εθνική εκτοξεύθηκε από το 19-12 στο 42-12) φαινόταν γοητευμένος από την ομαδικότητα, από τις αμυντικές συνεργασίες, από τους επιθετικούς αυτοματισμούς, από την ταχύτητα και κυρίως από τον αλτρουισμό και την εμμονή των παικτών στην πάσα. «Να σου πω κάτι;
Λίγες ομάδες στον κόσμο μπορούν να παίξουν τόσο συγκροτημένα έστω και αν ο αντίπαλος είναι της πλάκας»! μου είπε και φαινόταν να το εννοεί
Το ματς εξελίχθηκε στη χαρά του φιλοθεάμονος κοινού, που απόλαυσε κυρίως τα εκπληκτικά τελειώματα των alley hoops από τον Παπανικολάου, και επίσης στη χαρά του προπονητή: ο Ζούρος είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει διάφορα σχήματα και τακτικές, συμπεριλαμβανομένης και της ζώνης, ως εκπαίδευση για τις διεισδύσεις των δαιμόνιων γκαρντ του Πουέρτο Ρίκο.
Hasta manana, λοιπόν, που λένε και οι Μπολιβαριανοί. Ες αύριον τα πιο σπουδαία και οψόμεθα για τη συνέχεια.
Πηγή: Goal