Κοίτα, τι θυμήθηκα...

Στο... χωριό του τον είχαν καταλάβει από νωρίς. Τότε που έφτασε με την Φορτούνα Σιτάρντ στον τελικό του ολλανδικού Κυπέλλου σε ένα πραγματικά πολύ σπάνιο και σπουδαίο επίτευγμα με μία άσημη ομάδα.
Ακολούθησε η Φέγενορντ. Εκεί δεν τον έμαθε μόνο ολάκερη η Ολλανδία, αλλά και η Ευρώπη. Σε αυτόν ανήκει η τελευταία μεγάλη ευρωπαϊκή στιγμή της μεγάλης ομάδας του Ρότερνταμ. Αυτός την οδήγησε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και την κατάκτηση του τροπαίου το 2002.

Αυτή η επιτυχία ήταν αρκετή για να κάνει τον Μπερτ Φαν Μαρβάικ, έναν από τους διασημότερους Ολλανδούς προπονητές και να του δώσει την μεγάλη ευκαιρία να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό. Οπως συνήθως συμβαίνει με ότι καλό προκύπτει στο ολλανδικό ποδόσφαιρο, η πρώτη μετακόμιση είναι στην γειτονική Γερμανία. Ετσι και ο Μαρβάικ ανέλαβε την Ντόρτμουντ. Την εποχή των οικονομικών προβλημάτων ο Μαρβάικ έμεινε περίπου 2,5 χρόνια και κρατούσε την Μπορούσια στις μεσαίες θέσεις της βαθμολογίας, αλλά δεν μπορούσε να την οδηγήσει πιο ψηλά.

Μετά από 2,5 χρόνια οι δρόμοι τους χώρισαν φιλικά και ο Μαρβάικ επέστρεψε στην Ολλανδία. Μετά από λίγο ανέλαβε ξανά την αγαπημένη του Φέγενορντ την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ολλανδίας το 2008.

Αυτό το τρόπαιο έμελλε να είναι σημαδιακό. Του άνοιξε την πόρτα της Εθνικής Ολλανδίας στην οποία διαδέχτηκε τον Μάρκο Φαν Μπάστεν. Και ακολουθεί το θαύμα...

Ο Φαν Μαρβάικ φτιάχνει μία υπέροχη ομάδα που στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010 πετυχαίνει μόνο νίκες. Ούτε μία απώλεια, ούτε μία ισοπαλία. Η Εθνική Ολλανδίας πάει στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής με άλλον αέρα, αλλά φυσικά κανείς δεν την βάζει στην κουβέντα για την κατάκτησή του. Κανείς πλην του Φαν Μαρβάικ.

Διάβασε περισσότερα στο: Κοίτα, τι θυμήθηκα... | gazzetta.gr