Μεντιλίμπαρ θα φύγεις αλλά μέχρι να φύγεις από τον Ολυμπιακό...

«Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ μη φύγεις ποτέ από τον Ολυμπιακό και την Ελλάδα. Αλλά επειδή όλοι καταλαβαίνουμε ότι πρέπει κάποια στιγμή να φύγεις, μέχρι να φύγεις, ελπίζουμε να έχεις προλάβει να αφήσεις μια κληρονομιά διαφορετικής, πιο ποδοσφαιρικής και λιγότερο καφενειακής, προσέγγισης / οπτικής όλων μας προς αυτό το υπέροχο σπορ».
Αυτή τη σκέψη έκανα βλέποντας την 11άδα που είχε επιλέξει ο έμπειρος Ισπανός τεχνικός των Πειραιωτών στην Τούμπα. Αυτή τη σκέψη έκανα βλέποντας την 11άδα που επέλεξε και στο πρόσφατο ματς με τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Τι κοινό είχαν οι δύο 11άδες; Επέλεξε ο Μεντιλίμπαρ παίκτες που ουδείς περίμενε / «έβλεπε» ότι θα χρησιμοποιήσει, ειδικά στο αρχικό σχήμα. Παίκτες από τη λίστα (της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, των οπαδών, αλλά για να είμαι δίκαιος και του σιναφιού μου, του δημοσιογραφικού) εκείνων που υποτίθεται «δεν κάνουν για τον Ολυμπιακό, δεν μπορούν να προσφέρουν και παίζει με 10 μ' αυτούς στο χορτάρι η ομάδα και πρέπει να αντικατασταθούν τον Ιανουάριο».
Στην Τούμπα ήταν ο Ντάνι Γκαρθία. Στο Γεντί Κουλέ ο Γουΐλιαν. Η διαφορά του Μεντιλίμπαρ με όλους εμάς τους υπόλοιπους είναι τεράστια. Εκείνος είναι ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ και ΚΑΛΟΣ προπονητής, εμείς τις περισσότερες φορές νομίζουμε ότι ξέρουμε αλλά δεν ξέρουμε. Εκείνος έχει τεράστια εμπειρία στο άθλημα. Εκείνος έχει απείρως περισσότερα ΔΕΔΟΜΕΝΑ για κάθε παίκτη, τους βλέπει κάθε μέρα στην προπόνηση. Εκείνος, στο κάτω κάτω, είναι που θα αναλάβει και το βάρος / τίμημα της κάθε επιλογής του, μικρότερης ή μεγαλύτερης. Δηλαδή επιλογής 11άδας ή επιλογής ρόστερ, θυμηθείτε τη δήλωσή του για τα ρούχα στη ντουλάπα...
Αλήθεια, έχουμε αντιληφθεί τι σπουδαίο έχει κάνει ως τώρα στη σεζόν ο Μεντιλίμπαρ; Έχουμε αντιληφθεί τη μεγαλειώδη διαχείρισή του σε μια σειρά από «πράγματα», καθαρά ποδοσφαιρικά; Μπήκε μόλις ο Δεκέμβριος και πια μπορεί να πει κανείς ότι αυτό το σπουδαίο, μεγάλο και ΔΥΣΚΟΛΟ που προετοίμαζε είναι κοντά στην ολοκλήρωσή του. Και ήταν δύσκολο γιατί χρειάζονταν κάτι που σπανίζει στην Ελλάδα, υπομονή. Υπομονή και επιμονή. Είχε το δικό του time frame ο Μεντιλίμπαρ, δηλαδή το χρονικό πλαίσιο, στο οποίο έπρεπε να κάνει συγκεκριμένα πράγματα. Να ενσωματώσει τις μεταγραφές αλλά ΚΑΙ τους μικρούς από την ακαδημία. Και το έκανε με τόσο μαεστρικό τρόπο. Τόσο υπέροχα και με μικρά ρίσκα για όλους (τους), μεταγραφές και μικρούς.
Στο Βουκουρέστι, ένα ματς στο οποίο ο Ολυμπιακός απέσπασε 0-0 από μια πραγματικά καλή και συμπαγή ευρωπαϊκή ομάδα, ο Μεντιλίμπαρ χρησιμοποίησε τους περισσότερους νέους παίκτες από ποτέ. Στην 11άδα ήταν οι Πιρόλα, Κοστίνια και Γκαρθία. Χρησιμοποιήθηκαν ως αλλαγή οι Βέλντε, Γιάρεμτσουκ, Γουΐλιαν και Ολιβέιρα. Δεν έπαιξαν από τους καλοκαιρινούς μόνο οι Στάμενιτς, Αναγνωστόπουλος και ο Γιαζίτσι που είναι σοβαρά τραυματίας. Και φυσικά έπαιξαν και οι εσωτερικές μεταγραφές, Μουζακίτης και Κωστούλας. 

Στο Ηράκλειο, στην 11άδα ήταν οι Πιρόλα, Κοστίνια, Στάμενιτς, Γουΐλιαν και Κωστούλας και έπαιξαν ως αλλαγή οι Μουζακίτης, Παπακανέλλος και Ολιβέιρα.

Διαβάστε επίσης...

Ακύρωσε μεταγραφή ο Ολυμπιακός - Κίνδυνος για προπονητή μεγάλης ομάδας!

Αντίδραση Γουίλιαν, έρχεται ο Παπακανέλλος- Βγάζει χαρακτήρα ο Ολυμπιακός

Πλέον όλοι βλέπουν, ή μάλλον όσοι έχουν μάτια ανοιχτά ή θέλουν να δουν, ότι το ρόστερ είναι πιο μεγάλο και πιο ποιοτικό απ' όσο πίστευαν (και... έκραζαν) Σεπτέμβρη, Οκτώβρη, ακόμα και Νοέμβρη. 

Πέρα από τους μικρούς που κάνουν... θαύματα, έχουν «απορροφηθεί» κανονικά από τον βασικό κορμό (από τις καλοκαιρινές μεταγραφές) και οι Κοστίνια, Πιρόλα, Βέλντε και Γκαρθία (σ.σ.: μ' αυτή τη σειρά έχουν χρόνο, από περισσότερο σε λιγότερο) και ακολουθούν οι Στάμενιτς, Γουΐλιαν, Ολιβέιρα, Γιάρεμτσουκ και Γιαζίτσι. Απ' αυτούς ο τελευταίος στάθηκε πολύ άτυχος με τον σοβαρό τραυματισμό, όπως άτυχοι στάθηκαν και οι Γουΐλιαν (ειδικά αυτός), Γιάρεμτσουκ. Αν κάποιος μπορεί να ειπωθεί ότι πήρε ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΟΛΥ χρόνο και προβληματίζει είναι ο Βέλντε. Κανείς άλλος δεν έχει πάρει τόσο χρόνο ώστε να πεις με ασφάλεια ότι το δείγμα είναι ασφαλές.
Ο Γουΐλιαν για παράδειγμα, που ουκ ολίγοι θεωρούν εντελώς λανθασμένα ότι έχει πάρει πολλές ευκαιρίες, μέχρι και το ματς με τον ΟΦΗ όπου έπαιξε ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΒΑΣΙΚΟΣ, μετρούσε 7 συμμετοχές, όλες ως αλλαγή. Το χειρότερο είναι άλλο ωστόσο. Από τις 15/9 που ντεμπούταρε (στις 2/9 είχε ανακοινωθεί η απόκτησή του, ήταν ελεύθερος το καλοκαίρι) κόντρα στον Παναιτωλικό ως τις 29/9 που τραυματίστηκε στον αστράγαλο κόντρα στον Ατρόμητο, είχε 141 λεπτά στις πρώτες 4 συμμετοχές του. 

Στις υπόλοιπες 3 συμμετοχές μέχρι και το ματς με τον ΟΦΗ, με Μπράγκα, Αστέρα και Στεάουα δηλαδή, ο συνολικός του χρόνος ήταν ΜΟΛΙΣ 104 ΛΕΠΤΑ!!. Σε διάστημα 58 ημερών (!), επί της ουσίας δηλαδή 2 ολόκληρων μηνών, είχε ένα ολόκληρο ματς σε χρόνο με πολλές καθυστερήσεις. 

Ή για να το πούμε και αλλιώς, μπήκε ως αλλαγή κόντρα στη Στεάουα για να κάνει υποτίθεται τη διαφορά ένας παίκτης που επί δύο μήνες είχε 60 και κάτι λεπτά επίσημης συμμετοχής με Μπράγκα και Αστέρα! 

Αν αυτό θεωρείται επαρκής χρόνος, τότε κάποιοι από μας κάτι έχουμε καταλάβει λάθος. Κάτι δεν γνωρίζουμε από τα ΒΑΣΙΚΑ του αθλήματος και θα πρέπει να πάρουμε ξανά το εγχειρίδιο στα χέρια μας για να το μελετήσουμε.
Ο καλός προπονητής (ή ο σκεπτόμενος θεατής ενός ματς) ξέρει ποιές, κάθε φορά, πρέπει να είναι οι ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ προσδοκίες. Όποιος περίμενε ότι ο Γουΐλιαν, με 60 και κάτι λεπτά επίσημης συμμετοχής σε δύο μήνες (λόγω τραυματισμού στον αστράγαλο και υποτροπής σ' αυτόν) θα έμπαινε στο Βουκουρέστι και θα τους περνούσε τρεις τρεις τους Ρουμάνους είπαμε: γρήγορα το εγχειρίδιο του ποδοσφαίρου και μελέτη ξανά. Από το αλφάβητο κιόλας! 

Ο Γουΐλιαν στο Βουκουρέστι έπαιξε όπως και όσο μπορούσε. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Επειδή είναι σπουδαίος παίκτης με εκπληκτικό μυαλό και το επιβεβαιώνει η καριέρα του, επιχείρησε να παίξει με ΑΣΦΑΛΕΙΑ και απέφυγε όσα αντιλαμβάνονταν πρώτα αυτός ότι δεν μπορούσε να κάνει, τα extreme. 

Πάσαρε κυρίως κοντινά και πάσαρε με ασφάλεια όπου έβλεπε ελεύθερο συμπαίκτη. Στο Ηράκλειο που έπαιξε πρώτη φορά βασικός έκανε και κάποια πράγματα παραπάνω έως ότου «σκάσει» που ήταν εύλογο. Αν πάρει κι άλλο χρόνο στη σειρά πια, και δεν έχει ατυχία με κάποιο τραυματισμό, τότε... Το αφήνω εδώ αυτό...
Και κάτι τελευταίο για τον Γουΐλιαν που το χρωστάω σε κοντόφθαλμους και είρωνες οι οποίοι κάθονται μπροστά σ' ένα κομπιούτερ, ή σε ένα κινητό, και το μόνο που κάνουν (υποτίθεται με επιτυχία) είναι να σχολιάζουν τη δουλειά των άλλων με -τάχα- εξυπνακίστικο στυλάκι. 

Ο Γουΐλιαν ΔΕΝ είναι Μαρσέλο. Δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση. Του Μαρσέλο του έλεγαν να προπονηθεί για να βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση και έλεγε: το λουλούδι αν το ποτίζεις πολύ μαραίνεται! Ο Γουΐλιαν (που δεν ήρθε υπέρβαρος) σε ΚΑΘΕ ΡΕΠΟ είναι στο Ρέντη και κάνει ατομικό αρχικά γιατί αποκτήθηκε αργά και ήταν ελεύθερος και ύστερα λόγω της ατυχίας του να τον ταλαιπωρήσει ο τραυματισμός στον αστράγαλο επί δύο μήνες. ΑΝ ΑΥΡΙΟ ο Γουΐλιαν πει «βαρέθηκα στον Ολυμπιακό, κουράστηκα στην Ελλάδα, θέλω κάτι άλλο», τότε ΝΑΙ να φύγει άμεσα. Αν ο Γουΐλιαν επιμένει να είναι επαγγελματίας και αν ο Μεντιλίμπαρ τον πιστεύει και φυσικά ο Ολυμπιακός τον πιστεύει, τότε να μείνει και κερδισμένοι θα είναι όλοι τους. Τόσο απλά. Τόσο λιτά. Τόσο κατανοητά. Αν ακόμα κάποιος έχει απορίες, σόρι δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω.

ΥΓ: Ότι οι Κοστίνια και Πιρόλα είναι εξαιρετικοί παίκτες το έχουμε επιβεβαίωσει πια εδώ και καιρό, δεν χρειάστηκε το ματς στο Ηράκλειο όπου αμφότεροι ήταν πολύ καλοί. Στο Ηράκλειο φυσικά, πέρα από το (αναμενόμενο κατ' εμέ) πολύ θετικό δείγμα του Γουΐλιαν, υπήρξε και μια πραγματικά πολύ καλή για μένα παρουσία. Στον Στάμενιτς αναφέρομαι. Ήταν, νομίζω, με διαφορά το καλύτερο δείγμα του ως βασικός. Ειδικά στο α' ημίχρονο υπήρχαν στιγμές που ήταν επιβλητικός. Με το τεράστιο κορμί του έκανε συνεχώς ανακτήσεις μπάλας και κλεψίματα ενώ είχε και πολλά (για να δανειστώ έναν μπασκετικό όρο) deflections (σ.σ.: δηλαδή εξοστράκιζε με επαφές τη μπάλα σε πάσες αντιπάλων παρότι δεν κατάφερνε να πάρει κατοχή, άλλαζε πορεία στην πάσα και δημιουργούσε πρόβλημα στην ανάπτυξή τους). Και αντικαταστάθηκε, όπως παραδέχθηκε ο Μεντιλίμπαρ, επειδή είχε κίτρινη και φοβήθηκε ο προπονητής μια 2η που θα άφηνε την ομάδα με 10. Και οι τρεις πρώτες αλλαγές του Μεντιλίμπαρ στο Ηράκλειο έγιναν ακριβώς γι' αυτό όπως είπε, υπό το φόβο 2ης κίτρινης δηλαδή αποβολής.

ΥΓ2: Δυσκολεύομαι να επιλέξω MVP από το ματς του Ολυμπιακού στο Ηράκλειο. Σοβαρή, πολύ σοβαρή, υποψηφιότητα για μένα είναι ο Ελ Καμπί. Του ανήκει το 50% του 1ου γκολ αφού η εξαιρετική του κεφαλιά δυσκολεύει τον τερματοφύλακα του ΟΦΗ που αποκρούει αλλά όχι σταθερά και ο Μπιανκόν παίρνει το ριμπάουντ και τη σπρώχνει στα δίχτυα ενώ έχει ήδη προλάβει να τρέξει εκεί και ο Αγιούμπ που θα σκόραρε ο ίδιος. Και φυσικά του ανήκει το 80% του 2ου γκολ όπου αυτό το... σκυλί τρέχει και κυνηγάει στο τέλος ενός ματς μια φάση που δείχνει τελειωμένη / χαμένη. Περιμένει το λάθος του αμυντικού κι αφού κλέβει πασάρει στον Τσικίνιο που τη σπρώχνει σε άδεια ουσιαστικά εστία όντας στο β' δοκάρι.

ΥΓ3: Εξαιρετικός ήταν φυσικά και ο Μπιανκόν. Όπως έχω γράψει στο παρελθόν, μιλάμε για έναν εξαιρετικό στόπερ-πασέρ, διαθέτει μία από τις καλύτερες μακρινές πάσες στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Το κακό του είναι ότι συχνά υπερεκτιμά τις δυνατότητές του, ή... χαλαρώνει στη λογική «την... έχω τη φάση», και τότε υποπίπτει σε λάθη. Αν ο Μπιανκόν είναι συγκεντρωμένος αποτελεί ένα πολύ γεμάτο / ολοκληρωμένο πακέτο στόπερ.

ΥΓ4: Στο Βουκουρέστι ο Γουΐλιαν πάσαρε απλά αλλά σωστά εμπρός στο αριστερό φτερό στον Μουζακίτη στη φάση όπου είχε μία σπουδαία ευκαιρία ο Ελ Καμπί (σουτ πάνω από το οριζόντιο δοκάρι). Στο Ηράκλειο ο Γουΐλιαν πάσαρε απλά αλλά σωστά εμπρός (στο 48' του ματς η φάση) στον Ορτέγκα που έκανε το ανέβασμα και σέντραρε στην αριστερή γωνία της μικρής περιοχής όπου ο Τσικίνιο έκανε συρτό σουτ για να αποκρούσει με τα πόδια ο τερματοφύλακας. Στη Φούλαμ ο αριστερός μπακ που έπαιζε στην πλευρά του Γουΐλιαν αναδείχθηκε, από τους οπαδούς της ομάδας, παίκτης της χρονιάς! Ο Μάρκο Σίλβα έχει δώσει credit για το γεγονός αυτό στον Βραζιλιάνο που ήξερε πως να εκμεταλλευτεί και να αναδείξει συνάμα τον συμπαίκτη του. Θυμηθείτε και στο α' ημίχρονο στο Ηράκλειο πόσες φορές περίμενε να ανέβει ο Ορτέγκα για να του δώσει πάσα και να σεντράρει. Όταν δεν το έκανε ο Αργεντινός, ο Βραζιλιάνος συνέκλινε και δοκίμαζε το πόδι του ή σέντρα-ξυραφιά στην περιοχή. Όλα μπροστά στα μάτια μας είναι, ΑΝ θέλουμε να δούμε.

ΥΓ5: Το είχα ξαναγράψει σε προηγούμενη ολιγόλεπτη συμμετοχή του, θα επιμείνω γιατί η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης: ας σταματήσουμε / κουλάρουμε με τον Παπακανέλλο. Ο Μεντιλίμπαρ (αποδεδειγμένα) ΞΕΡΕΙ το πως και το πότε θα γίνει ό,τι πρέπει να γίνει. Οι υπερβολές ΔΕΝ βοηθάνε. Το ταλέντο προφανώς υπάρχει.