Ούτε… Γιαννίκης ο Φαν’τ Σχιπ, μάθε μπαλίτσα από Μαρτίνς - Έχει "Λεβαντόφσκι" και τον αφήνει πάγκο

Εθνική Ελλάδας: Το... απίθανο 1-1 που πήρε η Εθνική Ελλάδας στην Ισπανία από την αντίπαλο μεγαθήριο ήταν αναμφισβήτητα από τα πιο σημαντικά αποτελέσματα που έχει φέρει την τελευταία 8ετία. Το... κολακευτικό 1-1 που έφερε χθες στην Τούμπα με την (θεωρητικά πιο) αδύνατη Γεωργία διέλυσε με θόρυβο τις... ψευδαισθήσεις που είχαν δημιουργηθεί/καλλιεργηθεί από το μεγάλο αποτέλεσμα της περασμένης Πέμπτης.

Πάμε και στην ουσία : η ισοπαλία που όχι άδικα πήραμε στην Γρανάδα αποδείχθηκε στην Θεσσαλονίκη πως ήταν ένα... "ψέμμα"! ´Έτσι όπως σας το γραφω... Κόντρα σε έναν αντίπαλο που μέσα σε μια εβδομάδα ταξίδεψε/έπαιξε στην Σουηδία κι έχασε μόνο και μόνο λόγω της τεράστιας κλάσης του Ιμπραχίμοβιτς, υποδέχθηκε την Ισπανία και έχασε με γκολ προσφορά του κίπερ της Λόρια στο 93' και χθες βρέθηκε στην Ελλάδα και "τσίμπησε" βαθμό και εντυπώσεις, η "γαλανόλευκη" του μίστερ Φαν Σχιπ και των συνεργατών του απογοήτευσε κι... έπεισε πως δεν έχει κάνει κάποια ουσιαστική πρόοδο για να μπορεί να έχει έστω κάποιες βάσιμες ελπίδες για το Μουντιάλ.

Δυστυχώς εδώ και χρόνια η τοξικότητα που έχει πλημμυρίσει το ελληνικό πρωτάθλημα/ποδόσφαιρο λόγω της σφοδρής αντίπαράθεσης γιγάντων - επιχειρηματιών (Μαρινάκης/Μελισσανίδης,Σαββίδης/Αλαφούζος), η οποία καλύπτεται βέβαια απο...σύλλογικούς μανδύες, έχει επηρεάσει/στιγματίσει/ αρρωστήσει και την Εθνική ομάδα. Δυστυχώς μάλιστα και σε αυτό υπάρχει η αντίστοιχη ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ πολιτική...

Φέρνει ένα ψεύτικο "Χ" με την Ισπανία η "γαλανόλευκη" και των μεν τα ΜΜΕ πανηγυρίζουν/θριαμβολογούν μιλάνε για δικαίωση της "εξυγίανσης", των δε τα ΜΜΕ έχουν την... ένοχη σιωπή της λύπης! Φέρνει ένα αληθινό "Χ" προβληματισμού κι αυτοκριτικής η "γαλανόλευκη" με την Γεωργία και οι μεν γράφουν για ...πισωγυρίσματα, οι δε επενδύουν στην καταστροφολογία του στυλ ήταν κάποτε μια Εθνική Ελλάδας και πως τα...διέλυσαν οι "εξυγιαντές". Συμπέρασμα: η πολλή... ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ κάνει (και) την Εθνική τοξική / υποχείριο (προέκταση της συλλογικής)!

Μετά το 1-1 της Ισπανίας κι αφήνοντας τους... πανηγυριτζήδες στην άκρη, το ζητούμενο για την Εθνική μας ήταν η νίκη. Πέρα κι από τους τρεις βαθμούς ακόμη πιο σημαντικό ήταν να αποδείξουν/πείσουν προπονητές και παίκτες της "γαλανόλευκης" ο τι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ έμαθαν να κερδίζουν σε σταθερή βάση ομάδες επιπέδου δυναμικότητας Γεωργίας. Κι απέτυχαν...Τόσο απλά...

Ο καθένας μπορεί να σταθεί σε διάφορα επί μέρους θέματα και θεματάκια αυτής της ομάδας, υπήρχε όμως και η μεγάλη εικόνα της Εθνικής που ήταν άλλοτε για κλάματα, άλλοτε για γέλια κι άλλοτε και τα δυο μαζί! Μιλάμε για ένα σύνολο που δεν μπορούσε τα βασικά να κάνει δημιουργικά, ούτε καν να σπάσει το υποτοπώδες πρες των Γεωργιανών. Είναι και θέμα ταλέντου αλλά κυρίως πλάνου, που δυστυχώς δεν καλύπτεται ούτε από το φιλότιμο, ούτε από το καλό κλίμα. Και για να το κάνω λιανά, ο Φαν Σχιπ δεν είναι ούτε Φερνάντο Σάντος, ούτε ... Γιαννίκης!

Να καταπιαστώ λίγο και με την διαχείριση του Ολλανδού

1η) Καλός κι άγιος ο Μπακασέτας αλλά δεν είναι κλάσης/ποιότητας Φορτούνη αλλά (χωρίς παρεξήγηση) ένας ...κομπάρσος πολυτελείας, κάτι σαν... Όσκαρ β ανδρικού ρόλου. Όσο κι αν τον γουστάρεις και θέλεις να τον επιβάλεις ως αρχηγό/βασικό κι αναντικαταστατο/ηγέτη η εμμονή/επιμονή σου αυτή στο τέλος κάνει ζημιά στον ίδιο τον άσο. Σε ματς με αντιπάλους όπως η Γεωργία δεν γίνεται να μην έχεις "δεκάρι" τον Φορτούνη και να τον... ταλαιπωρείς αριστερά ή δεξιά αντί να είναι στον άξονα, προκειμένου να βολευτεί ο "Μπάκα"...

2η) Να δεχθώ τα γούστα του Φαν Σχιπ, άλλωστε όλοι οι κοουτς έχουν κολλήματα με κάποιους παίκτες. Πρέπει σώνει και καλά ο Μπακασέτας να είναι στην 11άδα της Εθνικής, ας τον έβαζε τότε στην κορυφή ως ψευτο-εννιάρι! Άλλωστε και ο Παυλίδης δεν είναι ο κλασικός φουνταριστός. Αφήστε που πίσω από τον Φορτούνη, στην ιεραρχία με τα "δεκάρια",με ειδικότητα στις κάθετες, θα έπρεπε να ήταν ο Πέλκας...

3η) Έχεις στην διάθεσή του τον κορυφαίο σκόρερ - μαζί με τον Λεβαντόφκσι - της φετινής σεζόν στην Ευρώπη, τον Γιακουμάκη, αλλά τον... ξεκινάς από τον πάγκο. Έγκλημα γιατί...αγνοείς και την φόρμα και την ρέντα του, με την τελευταία να είναι απαραίτητη σε κάθε στραικερ. Κι αντί για τον Γιακουμάκη ξεκινάς τον Παυλίδη. Ναι μεν στο... ροκ φιλικό με την Ονδούρα σκόραρε δις αλλά στην Ολλανδία και στο ίδιο πρωτάθλημα που μεγαλουργεί ως σκόρερ ο Κρητικός με την Φένλο, ο Παυλίδης με την Βίλεμ περνάει παρατεταμένη φασης... ξηρασίας.

4η) Ποιος είναι μακράν του δεύτερου ο πιο πετυχημένος προπονητής ελληνικής ομάδας την τελευταία 2ετία; Ευκολάκι, ο Μαρτίνς... Δεν είναι δυνατόν , λοιπόν, ο Πορτογάλος σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ να εμπιστεύεται τον Μασούρα και ο Φαν Σχιπ να τον έχει αλλαγή στην Εθνική, σε ματς παιχνίδι μάλιστα που έψαχνε το γκολ. Σωστά ξεκίνησε ο Τζόλης στο ένα άκρο της επίθεσης, όχι όμως και ο Λημνιός στο άλλο. Κάτι που φάνηκε... Ο Λημνιός που δεν παίζει ούτε ως αλλαγή στην Μπουντεσλίγκα με την Κολωνία! Τι πιο ορθολογικό , λοιπόν, με βάση φόρμα, χαρακτηριστικών κι αντιπαλου, σε ματς που θέλεις την νίκη να ξεκινήσεις με επιθετική 4άδα τους Φορτούνη - Τζόλη/Μασούρα - Γιακουμάκη. Τι, όχι;

5η) Βάζεις δεξιό μπακ τον Μπακάκη, που είχε ενοχλήσεις από το ζέσταμα, προερχόταν από τραυματισμό και ήταν ρίσκο να βγάλει μέσα σε 7 ημέρες δυο ματς υψηλής έντασης. Το αποτέλεσμα να βγει - αναμενόμενα - από το ημίχρονο, μάλλον με θλάση. Και ποιόν έχεις καλέσει για μπακ απ του; Τον Μαυρία που έχει να αγωνιστεί από τις αρχές Νοεμβρίου με την Ομόνοια και ψάχνει ομάδα για το καλοκαίρι! Θες να πάρεις μπακ από την Κύπρο για δυο ματς; Υπάρχει ο έμπειρος Γκαλίτσιος, βασικός κι αναντικατάστατος στην Ανόρθωση. Ασε που στην Τουρκία ο Κίτσιου βγάζει μάτια αλλά τον αγνοείς επιδεικτικά (καραμπινάτη αδικία για το παιδί)επειδή πριν από 1,5 χρόνο είχε κάνει αιχμηρές δηλώσεις ο πατέρας του. Και στην τελική , ο Κώτσιρας του Αστέρας Τρίπολης, με την σπουδαία σεζόν, δεν έπρεπε να προτιμηθεί αντί του Μαυρία;

6η) Όταν έχεις στόπερ όπως ο Κώστας Μανωλάς της Νάπολι, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και ο Δημήτρης Σιόβας της Ουέσκα,που για διαφορετικούς λόγους τους...πέταξαν από την Εθνική (τους δυο πρώτους ξαφνικά τους θυμήθηκαν τώρα,πριν τις κλήσεις, λες και είναι τίποτα...παιδάκια/χθέσινοί χωρίς αξιοπρέπεια για να διαγραψουν/ξεχάσουν την σπέκουλα που είχαν φάει), δεν γίνεται να αγωνίζεσαι με βασικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο τον Τζαβέλα της τουρκικής Αλάνιασπορ και τον Κυριάκο Παπαδόπουλο της ουραγού στην Κροατία, Λοκομοτίβα

Αντί επιλόγου: το πρόβλημα είναι πως δεν παράγουμε παίκτες με προσωπικότητα και δημιουργία, με βάση τα σύγχρονα στάνταρ του ποδοσφαίρου. Τεχνικά έχουν ελλείψεις, δεν μπορούν να ακολουθήσουν τον υψηλό ρυθμό, μόνο τακτικά είναι καλά. Για παράδειγμα χθες από όλους που αγωνίστηκαν μόνο ο Γιαννούλης έπαιζε στο σωστό ρυθμό.