Ολυμπιακός - Πέδρο Μαρτίνς: Έπαιζε μονίμως 4-2-3-1 στην αρχή ο Μαρτίνς, «μας πήραν χαμπάρι, γίναμε προβλέψιμοι» όταν δεν έρχονταν το επιθυμητό αποτέλεσμα έλεγαν οι «ειδικοί». Έπαιξε -και- αναγκαστικά 3-4-3 σε κάποια ματς «δεν μας ταιριάζει, Ολυμπιακός είμαστε για να παίζουμε τόσο αμυντικά, στο Καραϊσκάκη ειδικά πρέπει να παίζουμε με δύο φορ», συνέχιζαν. Δοκιμάζει τώρα το 4-4-2 «είναι ρίσκο να το κάνει από τη μία στιγμή στην άλλη, δεν έχει μάθει η ομάδα να το παίζει», επιμένουν.

Οι εκατομμύρια «προπονητές / τεχνικοί διευθυντές» που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε τούτη την έρμη χώρα, βγήκαν ξανά... παγανιά μετά το 0-0 του Ολυμπιακού με τον Ατρόμητο. Όλοι «ξέρουν» καλύτερα από τον Μαρτίνς που έχει πρήξει τα συκώτια του στο ποδόσφαιρο και βλέπει κάθε μέρα τους παίκτες στο Ρέντη, μια σημαντική έξτρα γνώση που ούτε εσείς ούτε εγώ έχουμε. Ο άλλος έχει να δει από κοντά τον Ολυμπιακό από τότε που είχαμε δραχμές και μας λέει σε κάθε ματς για τα λάθη του Μαρτίνς και κάνει μαθήματα σε παίκτες ακόμα και για το πως να πλασάρουν ή να πασάρουν. Θεέ μου...


Σόρι, αλλά ειλικρινά κουράστηκα. Σιχάθηκα για την ακρίβεια από την ξερολίαση τούτης εδώ της χώρας και του πληθυσμού της που έχει γνώμη για ΟΛΑ. Μα για όλα ρε φίλε. Και αυτό το Σαββατοκύριακο έλιωσα στη μπάλα. Είδα όσα περισσότερα ματς μπορούσα, ολόκληρα όχι στιγμιότυπα. Είδα Ισπανία, είδα Γερμανία, είδα λίγο Γαλλία. Είδα Παναιτωλικό, είδα Παναθηναϊκό. Δεν υπήρξε ούτε ένα ματς που να είδα μια ομάδα να παίζει μπαλάρα και στα 90 λεπτά. Ούτε ένα ματς που οι τερματοφύλακες, τα στόπερ, τα χαφ ή ακόμα και οι φορ να μην κάνουν λάθη, να μην έχουν αστοχίες και κακούς υπολογισμούς. Είδα, δηλαδή, αυτό που βλέπουμε σε ΟΛΟ τον πλανήτη από όλες τις ομάδες αυτή την περίοδο. Ανετοιμότητα ομαδική και ανετοιμότητα ατομική και ειδικά σε παίκτες που έχουν μόλις μεταγραφεί σε μία ομάδα.


Ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένει κανείς από τον Ολυμπιακό αυτή την περίοδο. Το ότι η ομάδα έβαλε στα... δίχτυα τον Ατρόμητο και τον πίεσε λυσσαλέα ως το 90+7' εμένα μου επιβεβαιώνει τον ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ χαρακτήρα αυτής της ομάδας και πόσο δουλεμένη είναι για να παίζει στην τσίτα ως το τέλος. Και μιλάμε για μια ομάδα που δοκιμάστηκε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ από τραυματισμούς και κορωνοϊό και ακόμα ψάχνεται όπως είναι λογικό. Ξέρετε ότι υπήρξαν παίκτες του Ολυμπιακού που έχασαν 3-4 κιλά έκαστος από τον covid; Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για έναν επαγγελματία αθλητή αυτού του επιπέδου; Αντιλαμβάνεστε πόσο διάστημα θέλει να επανέλθει; Μια κανονική γρίπη περνάς για 2-3 μέρες με δέκατα πυρετού και την... ακούς. Φαντάσου να χάσεις κιλά.


Σόρι αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τη μόνιμη διάθεση που έχει τόσο σημαντική μερίδα κόσμου να εντοπίσει κάτι αρνητικό για να γκρινιάξει. Ή μήπως δεν υπήρχαν γκρίνιες σε νίκες του Ολυμπιακού γιατί ξέρω γω «σταματήσαμε και δεν βάλαμε κι άλλα γκολ» ή «γιατί κερδίσαμε δύσκολα»; Είμαι βέβαιος ότι αυτή η ομάδα θα βουλώσει τα στόματα όλων όσων το άνοιξαν πολύ ξανά και ύστερα θα σφυρίζουν αδιάφορα, θα κάνουν πως δεν ήταν εκείνοι που τα έλεγαν.

ΥΓ: Θα διαφωνήσω οριζοντίως και καθέτως με τον φίλο μου Βαγγέλη Καράμαλη που είδε μετριότατο τον Καρμπόβνικ. Για μένα η εμφάνισή του ήταν πολύ παραπάνω από καλή. Μιλάμε για ντεμπούτο ενός 20χρονου έτσι σ' ένα δύσκολο ματς με ένα σύνολο που δεν είχε χημεία; Ο πολύπειρος και «πολύς» Λαλά που είναι από τον περασμένο Γενάρη στον Ολυμπιακό, τέτοιο ματς δεν έχει κάνει.

ΥΓ2: Θέλει χρόνο ο Λόπες και μας το έδειξε. Προσωπικά δεν έχω αμφιβολία ότι θα βοηθήσει πολύ και ως εξτρέμ και ως 10άρι.

ΥΓ3: Ούτε για τον Τικίνιο έχω αμφιβολία που έχασε φάσεις αλλά έδειξε και ικανότητα να βγει από την περιοχή και να δημιουργήσει πράγματα όπως δημιούργησε, σε μια χαμένη μπάλα που κυνήγησε, για τον Ελ Αραμπί που δεν πρόλαβε για λίγο να σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα.

ΥΓ4: Τα μεγάλα συμπεράσματα τόσων μικρών δειγμάτων τα βλέπει το τέλος της σεζόν και γελά. Να το θυμάστε αυτό.

 

*** ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Για αυτό δεν σκόραρε ο Ολυμπιακός - Δεν σηκώνει κριτική ο Λόπες - Με την Αντβέρπ πρέπει να..."