του Βαγγέλη Καράμαλη
Ο εντυπωσιακός Φαντιγκά, ο Καρβάλιο που λείπει και ο άφαντος Ονιεκούρου. Πώς κατάφερε ο Παναιτωλικός να δώσει την πρόκριση στον Ολυμπιακό, τα τεράστια ρίσκα Μαρτίνς και οι παίκτες που άρπαξαν την ευκαιρία και ξεχώρισαν σε ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό ματς Κυπέλλου.
Ο Ολυμπιακός έπαιξε με τη φωτιά, ρίσκαρε, όμως τελικά τα κατάφερε να πάρει την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, νικώντας με 3-1 στην παράταση τον Παναιτωλικό, που ισοφάρισε με τον Καρέλη στο 85’ και κατάφερε στο 92’ να δεχθεί γκολ από τον Μασούρα. Και το «κατάφερε» αφορά κυρίως την εικόνα του αγώνα, καθώς οι Πειραιώτες δεν πίεζαν, δεν δημιουργούσαν φάσεις και δεν μπορούσαν να απειλήσουν. Όμως μία σέντρα και μία ολιγωρία στην άμυνα των φιλοξενούμενων, αρκούσε για να χαθεί η πρόκριση. Γιατί στην παράταση με παίκτη λιγότερο, θα γινόταν εύκολα ή δύσκολα το 3-1, όπως κι έγινε.
Ο Πέδρο Μαρτίνς λοιπόν ρίσκαρε, παρουσίασε μία ομάδα με μοναδικό βασικό τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί (ο Χένρι Ονιεκούρου και που έπαιξε, δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο) και παρότι έφτασε μία ανάσα από τον αποκλεισμό, δήλωσε μετά το παιχνίδι ότι θα το ξανάκανε. Δικαιολόγησε την απόφασή του λέγοντας πως όσοι βρίσκονται στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ, πρέπει να παίζουν, όμως είναι φανερό πως προπονητής και διοίκηση είχαν αποδεχθεί (για λόγους που οι ίδιοι θεωρούν σωστούς, Αταλάντα, επόμενη σεζόν κλπ) ότι ενδέχεται να απωλέσουν νωρίς νωρίς το πρώτο τρόπαιο της χρονιάς. Έτσι λοιπόν, παρουσιάστηκε στο Φάληρο μία ομάδα με νέα πρόσωπα και παίκτες που βρίσκονται στην Ελλάδα λιγότερο από έναν μήνα και όλοι μαζί, προσπάθησαν να ανατρέχουν το 2-1 απέναντι σε μία καλή ομάδα, όπως είναι αυτή του Αγρινίου.
Οι Ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν εντυπωσιακά, πίεσαν, έφτιαξαν φάσεις και βρήκαν γκολ από τον εντυπωσιακό Φαντιγκά, ο οποίος μπήκε… φουριόζος και δικαίωσε τον προπονητή του. Ο πρώην άσος της Παρί, θύμισε λίγο από Αγκιμπού Καμαρά, ωστόσο όπως σας ανέλυσε ο Ευάγγελος Μίχος και σε άλλο κείμενο, στο Λιμάνι τον πιστεύουν πάρα πολύ και θα τον δουλέψουν για να γίνει το μελλοντικό οκτάρι της ομάδας!
Από εκεί και πέρα, πολύ καλός ήταν ο Κωνσταντίνος Τζολάκης ο οποίος προτιμήθηκε να ξεκινήσει βασικός και δικαίωσε τον Μαρτίνς με την σταθερότητά του και στα 120 λεπτά, ενώ θετικότατη ήταν και η εμφάνιση του Φώτη Κίτσου. Ο νεαρός αριστερό μπακ παρότι έκανε κάποια λάθη αμυντικά, γενικά δεν είχε πολλά προβλήματα, ενώ βοήθησε και επιθετικά με τα ανεβάσματά του. Έδειξε πως έχει ποδοσφαιρικό θράσος και ότι δεν μασάει, ακόμα και όταν η μπάλα… καίει.
Ξεχωριστή αναφορά όμως πρέπει να γίνει και στον Ζοάο Καρβάλιο, ο οποίος παρότι άντεξε για 66 λεπτά έδειξε θετικά στοιχεία. Η κλάση του και οι επαφές του με την μπάλα, λείπουν από τον φετινό Ολυμπιακό (λόγω της απουσίας του Φορτούνη και των λιγότερων εμφανίσεων του Βαλμπουενά) και σίγουρα θα μπορέσει να δώσει περισσότερα, όταν βρει ρυθμό και ανεβάσει στροφές. Είναι από τους παίκτες που… ξέρουν μπάλα, μπορεί να «γλυκάνει» το παιχνίδι κάθε ομάδας και φυσικά να δώσει λύσεις απέναντι σε κλειστές άμυνες, που φέτος ζορίζουν πάρα πολύ τους Πειραιώτες.
Τέλος, δεν γίνεται να μην αναφερθεί κανείς στον Γιώργο Μασούρα, τον παίκτη που μπήκε αλλαγή, χτύπησε δύο φορές και χάρισε την πρόκριση στον Ολυμπιακό. Μέχρι πριν περίπου 20 ημέρες, βρισκόταν στο στόχαστρο όλων γιατί ήταν ντεφορμέ. Τώρα επέστρεψε, βρίσκει δίχτυα και δεν γίνεται να μπει ούτε σε σύγκριση με τους Ονιεκούρου και Ρόνι Λόπες. Την ίδια στιγμή, ο Πιέρ Κούντε που πέρασε στο 76' πέτυχε ένα σπάνιο ρεκόρ. Κατάφερε να μην κάνει ΟΥΤΕ ένα σωστό για όσο αγωνίστηκε και να γράψει μόνο λάθη στην στατιστική του. Εκνευριστικά απογοητευτικός...
ΥΓ. Ο Ολυμπιακός λοιπόν πήρε μία πρόκριση για την οποία ξεκάθαρα δεν… τρελαινόταν. Και τώρα; Τι θα κάνει ο Μαρτίνς στον επόμενο γύρο που θα παίξει με ΠΑΟΚ; Θα κατεβάσει πάλι αντίστοιχη σύνθεση;
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
