Γενικά και σοβαρά προφανώς και δε θα μιλήσω για το Άρης-Ολυμπιακός. Τη διαφορά την έκανε το κίνητρο και ο γηπεδούχος είχε εύλογα και δικαιολογημένα μεγαλύτερο. Είναι επιεικώς αφελής αν κάποιος νομίζει ότι οι παίκτες των πρωταθλητών πρέπει να είναι στην... τσίτα 365 μέρες το χρόνο για να υποστηριχθούν κάτι βλακώδη κλισέ του τύπου: Ολυμπιακός είμαστε πρέπει πάντα να κερδίζουμε.
Όλες οι ομάδες του πλανήτη και όλοι οι παίκτες του πλανήτη μπαίνουν ασυναίσθητα στο ρελαντί όταν «καθαρίζουν» με τους στόχους τους. Και ο Ολυμπιακός με το πρωτάθλημα, μην κοροϊδευόμαστε, έχει καθαρίσει αναφορικά με την κατάκτηση.
Προφανώς και τα πλέι οφ είναι μια σημαντική διαδικασία. Θα είναι διαφορετικό να το πάρει με διψήφια διαφορά και άλλο να μειωθεί σε μονοψήφιο νούμερο. Γι' αυτό και είμαι βέβαιος οτι θα ξανα... μαζευτεί ως ομάδα.
Προσωπικά θέλω να σταθώ ατομικά σε κάποια πράγματα που είδαμε στο ματς γιατί αυτό εκτιμώ ότι αξίζει.
1) Ο Μπα παρότι έδειξε να έχει πάρει το μάθημα των χεριών πηγαίνοντας σε μαρκαρίσματα εντός περιοχής, βάζοντάς τα στην πλάτη, ακόμα δεν μπορεί να βάλει χαλινάρι στον εαυτό του και στον άτσαλο τρόπο που πηγαίνει στους αντιπάλους δίνοντας εύκολα φάουλ γύρω από την περιοχή του Βατσλίκ.
2) Ο Σισέ που ήταν σούπερ στο πρώτο μισό της σεζόν, έχει γυρίσει από το Κόπα Άφρικα δίνοντας την εντύπωση ότι αισθάνεται υπερ-ήρωας που μπορεί να κάνει τα πάντα, ακόμα και να οργανώσει ή εκτελέσει. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς το φαινόμενο των τελευταίων αγώνων να παίρνει τη μπάλα και να προσπαθεί να φτάσει ή και να μπει στην αντίπαλη περιοχή.
3) Ο Καρβάλιο, άγνωστο γιατί, «κόλλησε» στο μυαλό του και δημιούργησε τεχνητά μια ένταση που συνέφερε μόνο τον Άρη. Σωστά ο Μαρτίνς τον αντικατέστησε άμεσα γιατί πέρασε έτσι και μήνυμα σε όλους τους υπόλοιπους...
4) Ακόμα να καταλάβω γιατί ο Μπουχαλάκης «έδωσε» το φάουλ του 2-1, βάζοντας το χέρι του στον ώμο αντιπάλου που είχε πατήσει... φρένο και γύριζε πλάτη στο τέρμα.
5) Ο Καρβάλιο στο λίγο που πρόλαβε να αγωνιστεί, δεν ήταν καλός. Ο Μαντί που μπήκε στη θέση του ήταν ο φετινός Μαντί. Αργές σκέψεις ακόμα πιο αργές και άστοχες εκτελέσεις.
6) Ο Λαλά είχε διάθεση για τρέξιμο αλλά δεν είχε καθόλου ουσία ενώ εκτέθηκε και σε αμυντικές του αντιδράσεις. Γι' αυτό ο Βρουσάι πρέπει να αισθάνεται ότι έχει ελπίδα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Ασέβεια" Καρβάλιο στον Μαρτίνς - Κανείς δεν είδε τι έκανε στην αλλαγή - Τον "έπιασε" η NOVA (ΦΩΤΟ)