Τον πήρε παραμάζωμα η ΑΕΚ, αλλά ήταν… καληνυχτάκιας - Ασταμάτητος Άμραμπατ

Παναθηναϊκός - ΑΕΚ: Κάτσε τώρα να πιάσω το κόπυ το πάστε, κατευθείαν από την πολυαγαπημένη ιστοσελίδα slang.gr Λα τα μινόρια:
Καληνυχτάκιας:
Αυτός που δεν του κάθονται οι γκόμενες που θέλει γιατί τον βλέπουν σαν φίλο και γιατί κοντεύει να χωθεί κι αντί να τις φιλάει όταν τις επιστρέφει σπίτι τις καληνυχτίζει. Ο wannabe γκόμενος που είναι όμως πάντα ο καλύτερος φίλος των κοριτσιών.
Παράδειγμα:
- Τελικά ο Μάκης το έριξε το Μαράκι από τη σχολή;
- Όχι λέει, τελικά του μίλαγε όλο το βράδυ για τον πρώην της. Έλα μωρέ, τι ασχολείσαι κι εσύ με τον καληνυχτάκια.

Κάπως έτσι ήτανε και η ΑΕΚ σήμερα από το 5^ο λεπτό που έφαγε το γκολ και ξύπνησε, ως το εξήντα και κάτι που δεν άντεξε άλλο και κλάταρε. Όλο κόντευε να χωθεί, όλο κόντευε να μπουκάρει, όλο κόντευε να δώσει το πολυπόθητο φιλάκι και αντ’ αυτού μια καληνύχτα και πολλή σου είναι…
Τη εξαιρέση του πέναλτι βεβαίως, όπου ο Διούδης βγήκε με δολοφονική ένταση και ξήλωσε τον Αραούχο και δικαιώθηκε το μαγικό ημίχρονο του Άμραμπατ, ίσως το καλύτερο από την άφιξή του στην Ελλάδα. Όπου δεν μπορούσε να τον μαρκάρει κανείς και ο δόλιος ο Χουάνκαρ είδε επανειλημμένα το Χάρο με τα μάτια του. Κι έστειλε και δεύτερο παίκτη για βοήθεια ο Γιοβάνοβιτς και τον κοίταξε ο Μαροκινός και του είπε «φέρε και τρίτον κι αυτόν καρότσα θα τον πάω»!

Και τι βγήκε τελικά;
Βγήκε ένα γκολ κι αυτό με το στανιό, γιατί η ΑΕΚ συμπεριφέρθηκε σαν υποδειγματικός καληνυχτάκιας. Όλο ερωτικά τα έβλεπε τα δίχτυα κι όλο δεν κάρφωνε το τέρμα. Δεν ήταν στη βραδιά του κι ο Αραούχο να κάνει κάνα μαγικό, έλειπε και ο Γκαρσία να σηκωθεί στο Θεό με καμιά κεφαλιά φαρμακερή, τσαλαβούταγε στα ρηχά ο Μάνταλος για ένα ακόμη παιχνίδι κι ο Τσουμπερ τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Να μη το πω εγώ, να το πει το τραγούδι:
Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά
έτσι να 'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά
να κοιμάμαι…

Και πάμε τώρα και στην άλλη πλευρά, την πράσινη που μετά απ’ το θριαμβευτικό τρία μηδέν νόμιζε ότι ήταν κάθε μέρα Πασχαλιά. Μπήκε και το γκολ νωρίς (χρυσή ρόμπα για τον Μισελέν!) και σκεφτήκανε οι παίκτες του Παναθηναϊκού ότι ήταν έτοιμοι για μία ακόμη γκαβλ@@κη βραδιά. Και τους πήρε η ΑΕΚ παραμάζωμα!

Από το δέκατο ως το εξηκοστό λεπτό μόνο οι κιτρινόμαυροι υπήρχαν στο γήπεδο και οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς έτρεμε ο κώλος τους να βγει η ψυχή τους. Ευτυχώς για τους ίδιους που βρέθηκαν απέναντι σε καληνυχτάκηδες, γιατί ο Δικέφαλος θα είχε ανταποδώσει την τριάρα και δώσε ύστερα εσωστρέφεια στο τριφύλλι. Αλλά καμιά ελληνική ομάδα δεν μπορεί ν’ αντέξει πάνω από πενήντα λεπτά τρεχάλας και πρεσαρίσματος…

Οπότε έσωσε ο ΠΑΟ το βαθμό και το ερώτημα που ανακύπτει αβίαστα είναι πόσο μεγάλη είναι τελικά η επιρροή του Αλεξανδρόπουλου στο παιχνίδι της ομάδας; Μπορούν οι πράσινοι να παίξουν ποδόσφαιρο κυριαρχίας χωρίς αυτόν ή μήπως είναι τόσο κομβικός ώστε εν τη απουσία του γέρνει το γήπεδο; Τροφή για σκέψη αναμφίβολα, σε μια βραδιά που δεν δούλεψε τίποτε απολύτως για το τριφύλλι μετά απ’ το πέμπτο λεπτό…