Σιγά μη γλίτωνε ο Σάντος από τον... διχασμό στην ΑΕΚ - Δεν τον φτάνουν Μαρτίνς και Λουτσέσκου

Σιγά μην τη γλίτωνε αυτός. Στην ΑΕΚ που χάνεται και διχάζεται σχεδόν σε όλα τα θέματα, ακόμα και η στόχευση προς τον Φερνάντο Σάντος για τη θέση του προπονητή, έχει εξελιχθεί σε πεδίο αντιπαράθεσης. Για να μη χαθούμε περισσότερο, ξεκαθαρίζω τη δική μου σκέψη εξ αρχής. Το να συζητάς αν είναι ικανοποιητική λύση ο Σάντος για τον πάγκο της ΑΕΚ εν έτει 2022, είναι σα να σου χαρίζουν γάιδαρο και να τον κοιτάς στα δόντια ενώ τραβάς τον ανήφορο με τα πόδια.

Ο Σάντος στα 50, 60 ή 70 χρόνια, είναι πολυτέλεια για την ΑΕΚ και για κάθε μεγάλη ελληνική ομάδα. Είναι κίνηση που σε βγάζει μπροστά από τον ανταγωνισμό, διότι όσο και εάν υπάρχει σεβασμός στη δουλειά των Μαρτίνς και Λουτσέσκου, κανείς δεν φτάνει στην ποιότητα και την εμπειρία του Σάντος. Είναι προπονητής που έχει αποδείξει πως ξέρει να δουλεύει με τα πολλά και με τα λίγα, είναι γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας, είναι τεράστια προσωπικότητα που ξέρει να επιβάλλεται.

Ειδικά σε έναν οργανισμό όπως της ΑΕΚ, που δυσκολεύεται πολύ να αναδείξει κάποιον προπονητή και οδηγείται πολλές φορές σε αυτογκόλ με λάθος, μόνο ένας άνθρωπος που είναι ισχυρός, με δυνατή προσωπικότητα και δεν καταλαβαίνει από τα διάφορα μίκυ μάους που ευδοκιμούν στον περίγυρο, μπορεί να οδηγήσει στη λύση. Τόσο απλά, αλλά και τόσο σύνθετα, όταν αναφερόμαστε σε καταστάσεις που μπαίνουν στα ζόρικα μονοπάτια της ΑΕΚ.

Το ερώτημα που εύλογα τίθεται εδώ και εβδομάδες αφορά τους λόγους που ο Σάντος είναι πιθανό να αρνηθεί τη συμμετοχή με την Εθνική Πορτογαλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ και ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο. Παρά τις εκτιμήσεις που μπορεί ο καθένας να κάνει, ουδείς μπορεί να μπει στο μυαλό του Σάντος και να προσμετρήσει όλα τα δεδομένα. Αυτό είναι μια προσωπική διαδικασία και αναγκαστικά θα περιμένουμε το μπαράζ με τους Σκοπιανούς για να ξεκαθαρίσει το μέλλον.

Πάντως, είναι φανερό και μπορεί να το διαπιστώσει εύκολα κάποιος εάν παρατηρήσει όσα γράφονταν σε πορτογαλικά ΜΜΕ έπειτα από το σοκ της Σερβίας στη φάση των ομίλων, πως υπάρχει πλέον φθορά στις σχέσεις του Σάντος με την Εθνική Πορτογαλίας. Λογικό ως ένα σημείο, διότι μπορεί να τους οδήγησε στη μεγαλύτερη στιγμή της ιστορίας τους με την κατάκτηση του ευρωπαϊκού, αλλά ουδείς εξαιρείται από την πίεση του χρόνου.

Εχουμε μάθει καλά από την πολυετή παρουσία του σε ελληνικές ομάδες και ιδιαίτερα στην ΑΕΚ, πως ο Σάντος είναι άνθρωπος με ιδιαίτερο ψυχισμό. Θέλει να αισθάνεται καλά εκεί που δουλεύει και πλέον, έπειτα από χρόνια δουλειάς και τεράστιων επιτυχιών, μπορεί να επιβάλει τους κανόνες που θα συμβεί αυτό. Αν θεωρεί πως η Πορτογαλία μπορεί να του δώσει τα εχέγγυα, θα μείνει. Εάν ψάξει κάτι νέο στην πορεία του, τότε η ΑΕΚ μπορεί να είναι καλή προοπτική.

Εχει νέο γήπεδο, κόσμο που σε μεγάλη πλειοψηφία τον εκτιμά και τον αγαπά, είναι στα χειρότερα της και είναι νομοτελειακό πως κάποια στιγμή θα ανέβει, θα μπει στο νέο της γήπεδο που είναι σταθμός για όλη την ιστορία της. Αρέσκεται να μπαίνει μπροστά στα δύσκολα, να ηγείται πάνω σε νέες προσπάθειες που ξεκινούν ουσιαστικά από το μηδέν. Το έκανε το 2004 στην ΑΕΚ, το έκανε στον ΠΑΟΚ με τον Ζαγοράκη, ανέλαβε το νέο ξεκίνημα της Εθνικής μετά τον Ρεχάγκελ.

Πέραν αυτού, ο Σάντος έχει ακόμα ένα μεγάλο κίνητρο – αν υποθέσουμε πως πρόσωπα τέτοιας ποιότητας αναζητούν στόχους – και αυτό δεν είναι άλλο από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Με την ΑΕΚ το άγγιξε σε δύο περιπτώσεις, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε. Με τον ΠΑΟΚ έγινε ανταγωνιστικός, αλλά δεν έφτασε ως το τέλος, στον Παναθηναϊκό τελείωσε νωρίς. Και αποτελεί πάντα μια μεγάλη πρόκληση για κάποιον ο τίτλος του πρωταθλητή, που ο Σάντος έχει πετύχει μόνο με την Πόρτο στο μακρινό 1999.

Για την ΑΕΚ των δεκάδων προβλημάτων, ο Σάντος θα ήταν ιδανικός για να μπει και να καθαρίσει τα πάντα. Εχει δείξει από το παρελθόν, πως είναι ιδανικός για να ασφαλίζει τα αποδυτήρια, να λύνει εκεί μέσα όλα τα θέματα και να γίνεται απόλυτο αφεντικό. Αυτό που αναζητά σταθερά η ΑΕΚ, αλλά ουδείς από εκείνους που επέλεξε τα προηγούμενα χρόνια, στάθηκε ικανός να το προσφέρει. Αλλος είχε τις ανασφάλειες του, άλλος χάθηκε από το κακό κλίμα, οι περισσότεροι ήταν αδύναμοι να διαχειριστούν την κατάσταση.

Είναι άνθρωπος με γνώσεις και επαφές στην αγορά, αλλά που δεν θέτει βέτο και κάνει μουτράκια αν δεν του κάνουν μια μεταγραφή. Σας θυμίζω, πως ακόμα και όταν γνώρισε τη μέγιστη παρεμβατικότητα με τη μεταγραφή του Ιβιτς επί εποχής Ψωμιάδη και ξεχείλισε το ποτήρι, όταν διαχειρίστηκε τον Σέρβο – που ήταν παικταράς βέβαια – τον αξιοποίησε και η ΑΕΚ πήρε πράγματα από αυτόν, καθώς το κύπελλο (τόσο στον ημιτελικό με Ξάνθη, όσο και στον τελικό) έφερε την υπογραφή του.

Ο καθένας μπορεί να έχει τις δικές του εκτιμήσεις για το ποιος θα ήταν ιδανικός ή εκείνος που θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά για την ΑΕΚ. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και να πατάμε στη γη, τότε ο μόνος προπονητής από το πάνω ράφι που θα μπορούσε σοβαρά να προσεγγιστεί, είναι ο Φερνάντο Σάντος λόγω των ιδιαιτεροτήτων με την ΑΕΚ και την Ελλάδα. Ας ελπίσουμε, πως η προσέγγιση είναι σε τέτοιο βαθμό, ότι έχει μπουχτίσει από την Εθνική της χώρας του και θα είναι εδώ να φτιάξει από το μηδέν τη νέα ΑΕΚ.