ΠΑΟΚ - ΑΕΚ: Πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια είμαι φορτωμένος με λεφτά (ΠΑΣΟΚ ρε φίλε, ωραία χρόνια!) και αποφασίζω να ράψω ένα παλτό τσίλικο να έχω κι εγώ να δείχνω.
«Στον Αηδονόπουλο θα πας, μην το συζητάς», μου λέει εκείνη που κοιμάται πλάι μου, κατεβαίνω κι εγώ στα πέριξ της Ομονοίας, μπαίνω στον οίκο υφασμάτων, ρωτάω, μου δείχνουνε.Έτσι το μαλλί, έτσι το κασμήρι, έτσι το σύμμεικτο, όλα κομπλέ. «Καλά, φυσικά, υπάρχει και το βικούνια», μου λέει ο υπάλληλος, «αλλά εκεί ξεφεύγουμε στα λεφτά». Και βγάζει μια μακρόστενη θήκη, σαν αυτές για τις καραμπίνες, και μου λέει «πιάστε να καταλάβετε» και πιάνω και κατάλαβα. Άλλη εντελώς κατάσταση. «Το καλύτερο όλων», συνεχίζει ο υπάλληλος, «είναι όμως για λίγους». Και μου λέει το όνομα «πράσινου» υπουργού (δεν ήταν ο Τσοχατζόπουλος!), που είχε παραγγείλει μέτρα επί μέτρων για την γκαρνταρόμπα του…
Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ότι αφού αγώνα δεν βλέπαμε, και πώς να δούμε δηλαδή με τον ΠΑΟΚ νοσοκομείο και την ΑΕΚ άνευ Αραούχο, θυμήθηκα την επίσκεψή μου στον Αηδονόπουλο και τα παλτά. Τα διαφόρων κατηγοριών παλτά, που έκαναν την εμφάνισή τους στο χορτάρι, σε αυτό το μάλλον δροσερό βραδάκι της Θεσσαλονίκης. Με πρώτο και χειρότερο αυτό το κορμί θανατηφόρο τον Τέηλορ, που μία φορά έφαγε την τρίπλα του αγώνα από τον Χατζησαφί και το κάρφωσε ο Άμραμπατ κι άλλη μία νόμισε ότι θ’ αφήσει τη μπάλα να βγει άουτ και του την κλέψανε και αν δεν ήταν ο Μιχάι να βάλει την κορμάρα θα είχε ξεμπερδέψει από νωρίς με τη νίκη ο Δικέφαλος του Νότου. Παλτό και μάλιστα παλτό από τσερβολάκι, μη σου πω από ύφασμα επιπλώσεων…
Είχε όμως και παλτουδιές από βικούνια η συνάντηση. Είχε αυτόν τον Κριχόβιακ που ναι μεν έκανε την πάσα στον Άμπραμπατ για το γκολ, αλλά σε όλο το υπόλοιπο ματς κορόιδευε. Και στο 82ο λεπτό διεκδίκησε τη μπάλα στο σημαιάκι του κόρνερ με αντίπαλο του Ζίφκοβιτς και τον ξάπλωσε κάτω ο Σέρβος, παρότι ενάμιση κεφάλι κοντύτερος. Γιατί ο ένας διψάει για μπάλα κι ο άλλος σκέφτεται ότι δεν είναι ώρα για τραυματισμούς στα τριανταδύο του, έχει κάτι τελευταία ένσημα να κολλήσει στο βιβλιάριο…
Θέλετε κι ένα ασπρόμαυρο παλτό από βικούνια; Να σας προσφέρω κι ένα ασπρόμαυρο παλτό από βικούνια. Τον Σβαμπ που δεν μπήκε καν στο γήπεδο σήμερα και δεν έδειξε ούτε σε μια στιγμή τη μπάλα που ξέρει. Ή μάλλον γράψε λάθος, μια φορά την έδειξε, στη φάση με το δοκάρι του Ολιβέιρα, όταν πέρασε σπουδαία πάσα. Τι να το κάνεις όμως, όταν όλη την υπόλοιπη ώρα ζήταγε από τον Τσόλακ τα μυστικά για το πώς θα στρώσει την τέλεια χωρίστρα…
Από εκεί και πέρα, τα γνωστά:
Μανούριαζε ο Τζαβέλλας ακόμη κι όταν η κάμερα του σκηνοθέτη έδειχνε τα παιδάκια στην κερκίδα, παντού και πουθενά ο Γκαρσία, σκέτο πουθενά ο Τσούμπερ, ο βασιλιάς του παραλίγο ο Μουργκ, πονάει κάθε φορά που είναι να δώσει πάσα ο Μιτρίτσα.
Και δύο επισημάνσεις:
Πρώτον, όπως μας έδειξε και με τον Ολυμπιακό, αυτό το παιδάκι ο Σοάρες μπορεί να παίξει μπάλα. Και δίπλα στον Λουτσέσκου θα μάθει πολλά.
Δεύτερον, καλός χρυσός ο Ακπομ για να κοπανιέται με τα αντίπαλα σέντερ μπακ και σαν το μαλλί του Τσόλακ δεν έχει κανένας. Αλλά σέντερ φορ κανονικό, είναι μόνο ο Ολιβέιρα.