Τον αλλάζει ο Κορμπεράν - Βρήκε ξανά... Φορτούνη, θέλει τρεις Χουάνγκ- Πήρε ευκαιρία και απογοήτευσε

Ο Ολυμπιακός επιστρέφει από την Κύπρο με το 1-1, σκορ που όπως αποδείχθηκε φέτος το καλοκαίρι αφήνει τα πάντα ανοιχτά, γιατί οι Πειραιώτες δεν είναι αυτή τη στιγμή η ομάδα που μπορούν να… καθαρίσουν τέτοια ματς. Ο Απόλλων Λεμεσού δεν είναι ομάδα που «τρομάζει», έχει όμως κάποιους παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα και χρειάζεται προσοχή την άλλη Πέμπτη.

Αυτό που χρειάζεται όμως περισσότερο, είναι συγκέντρωση στην άμυνα, να αποφευχθούν κάποια εύκολα λάθη που έκαναν οι Σισέ – Μπα, Άβιλα και Βατσλίκ, αλλά και γκολ. Αρχικά, για την άμυνα το δίδυμο των στόπερ δεν έκανε κάποια μεγάλη γκάφα, όμως δεν ενέπνεαν σταθερότητα, ενώ ο Άβιλα προβλημάτισε με την απόδοσή του, καθώς ήταν χειρότερος από το ματς με τη Σλόβαν. Δεν ανέβαινε καθόλου, δεν μπορούσε να προωθηθεί και να συνεργαστεί με τον Ραντζέλοβιτς, ενώ γυρνούσε συνεχώς την μπάλα πίσω, καθυστερώντας την ανάπτυξη. Την ίδια στιγμή πάντως, ο Ρέμπατσιουκ στο απέναντι άκρο έμοιαζε… Ρομπέρτο Κάρλος σε σύγκριση με τον συμπαίκτη του. Ο Νορβηγός έτρεχε ασταμάτητα για περίπου 60-70 λεπτά (όσο άντεξε…), ανέβαινε μπροστά, έκανε κινήσεις στον χώρο που δεν έκανε σχεδόν κανείς άλλος και από δική του συμμετοχή προκύπτει και το γκολ της ισοφάρισης. Και αυτός ο παίκτης τα… ακούει συνέχεια εδώ και μήνες και έχει ανοίξει συζήτηση για αποχώρησή του. Λογικό να είναι κουρασμένος, όταν παίζει μόνος του, αλλά αξίζει να το παλέψει και φέτος, έχοντας και έναν κανονικό παίκτη ως back-up. Πάντως, αυτό που κρατάμε είναι η ξεκάθαρη εντολή του Κάρλος Κορμπεράν στην άμυνα, να μην διώχνουν με βαθιές μπαλιές και να ψάχνουν πάντα τη κοντινή πάσα.

Από εκεί και πέρα, ο Ολυμπιακός είχε και πάλι πρόβλημα στη δημιουργία, καθώς τα εξτρέμ του βοήθησαν ελάχιστα. Ο Ζίνκερναγκελ δεν ήταν καλός στις επαφές του με την μπάλα, αν και συνεργάστηκε κάποιες φορές με τον Ρέαμπσιουκ, ενώ ο Ραντζέλοβιτς ήταν απογοητευτικός. Ο Σέρβος είναι ξεκάθαρα χειρότερος παίκτης σε σχέση με δύο χρόνια πριν και δείχνει ότι δεν μπορεί να βοηθήσει. Δεν συμμετέχει στην ανάπτυξη, δεν τρέχει στους κενούς χώρους και μαρκάρει… όπου είναι απαραίτητο. Σίγουρα οι Ερυθρόλευκοι χρειάζονται δύο καλούς εξτρέμ (περιμένουμε να δούμε τον Κονράντ), αλλά και επιθετικό. Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί έχασε τα άχαστα, όμως δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Ο Μαροκινός κι άλλα καλοκαίρια έχει… μπουκώσει, όμως μόλις έβαλε το πρώτο γκολ, ηρέμησε και βρήκε τον καλό του εαυτό. Άλλωστε και τώρα είναι σε καλή κατάσταση, έτρεξε πολύ, πίεσε και βοήθησε στην κυκλοφορία. Ωστόσο, όταν… κολλάει η μπάλα, θα πρέπει να υπάρχει ένας ακόμα καλός στράικερ και αυτός δεν είναι ο Αχμέντ Χασάν.

Όσον αφορά τον πρωταγωνιστή του αγώνα, ο Χουάνγκ αν και ανέτοιμος (τον βοήθησε αυτό να έχει τρεξίματα, σε αντίθεση με τους συμπαίκτες του που ακόμα έχουν βαριά πόδια από την προετοιμασία) έδειξε πως είναι κανονικό 10αρι. Αυτή είναι μία ακόμα μεγάλη αλλαγή του Κορμπεράν σε σχέση με τον Μαρτίνς, καθώς οι Ερυθρόλευκοι έπαιξαν με κανονικό 10αρι, που ήταν δεύτερο φορ, όπως ο Κώστας Φορτούνης στα καλά του, τόσο με Μάρκο Σίβλα όσο και με Πέδρο Μαρτίνς. Ο Νοτιοκορεάτης αν και βρίσκεται λίγο καιρό στην ομάδα, έδειξε πως δεν θέλει πολύ χρόνο προσαρμογής. Έτρεχε παντού, ζητούσε μπάλες, γύριζε πίσω για να βοηθήσει και να ανοίξει το παιχνίδι και πίεζε και ψηλά όταν ο Ελ Αραμπί έφευγε από την κορυφή. Επιπλέον, έδειξε πως έχει καλά χτυπήματα με την μπάλα, την δίνει χωρίς να την… κουράζει και καλά τελειώματα, όπως απέδειξε με το ψύχραιομο πλασέ στο γκολ. Αυτό που πρέπει να κάνει τώρα ο Ολυμπιακός, είναι να φέρει άλλους… τρεις Χουάνγκ σε επίθεση, εξτρέμ και χαφ!

ΥΓ. Ο Πιέρ Κούντε δεν έκανε θαύματα, αλλά ήταν σταθερά καλός. Βοήθησε όσο μπορούσε, κράτησε μπάλα και έψαξε να φτιάξει επιθέσεις. Απλά σε κάποιες στιγμές καθυστερούσε…

ΥΓ2. Εκπληκτικός Εμβιλά. Ήταν παντού! Πώς γίνεται να έλειψε αυτός ο παίκτης από τη ρεβάνς με τη Μακάμπι;