του Ευάγγελου Μίχου
Ποιους χρειάζεται στον Ολυμπιακό και οι λόγοι που επέστρεψε! Ο Ευάγγελος Μίχος γράφει γιατί οι Πειραιώτες κατέληξαν στην επιλογή του παλαίμαχου άσου της Ρεάλ, παρουσιάζει τα υπέρ και τα κατά του και τον τρόπο που πρέπει να δουλέψει για να πετύχει και αποκαλύπτει τι συνέβη με τους άλλους υποψήφιους προπονητές.
Ολυμπιακός: Ούτε Μπλαν, ούτε Μαρθελίνο... Ούτε Μπίλιτς, ούτε Μπενίτεθ... Ούτε Πάουλο Σόουζα, ούτε Σετιέν... Ούτε Σαμπαόλι, ούτε Μπιέλσα... ΑΛΛΑ Μίτσελ, κυρίες και κύριοι!
Ένας από τους θρύλους του ισπανικού ποδοσφαίρου επιστρέφει μετά από 7,5 χρόνια στον Θρύλο της Ελλάδας. Ο Μίτσελ ήταν τελικά η επιλογή του Βαγγέλη Μαρινάκη για τον "ερυθρόλευκο" πάγκο, σε μια σεζόν... στραβή, ανάποδη, "παραλογισμού" για τον Ολυμπιακό. Και παρότι (μόλις) Σεπτέμβρης μήνας αλλά και με την ακριβότερη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, το καράβι φαινόταν να έχει πάρει πορεία κατευθείαν προς τα... βράχια!!
Αν, λοιπόν, μπορεί να τα καταφέρει ο Μίτσελ, δηλαδή να το ... στρίψει άμεσα/έγκαιρα θα φανεί το προσεχές διάστημα. Έτσι κι αλλιώς και πριν τον ερχομό του Ισπανού προπονητή τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα / η κατάσταση αρκετά σοβαρή στην Πρωταθλήτρια ομάδα αλλά και μετά την ανάληψη των καθηκόντων του από τον Μίτσελ θα παραμείνουν!!
Σαφώς και ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να πάει σε... χειρότερη επιλογή από του Μίτσελ. Το έκανε άλλωστε με το αντικαταστάτη του Πέδρο Μαρτίνς, όταν πήγε στον Κάρλος Κορμπεράν, δηλαδή τον ... Ισπανό Γιαννίκη (μην σας ξεγελάει που ειχε την "χρυσόσκονη" της Τσάμπιονσιπ και το boostάρισμα πως ήταν μέλος του τιμ Μπιέλσα). Θα μπορούσε να πάει και σε ...καλύτερη επιλογή, σε πιο σύγχρονό, πιο ορθόδοξο προπονητή (κορυφαίο παράδειγμα, σε αυτή την κατηγορία ο Μαρθελίνιο, που έπαιξε όντως σοβαρά για τους"ερυθρόλευκους"). Ισως για αυτό μερίδα των οπαδών του Ολυμπιακού να ξενέρωσαν με την επιλογή του "ξαναζεσταμένου" Μίτσελ. ΌΜΩΣ...
Όταν βγαίνει ο τερματοφύλακας της Τσεχίας Βατσλίκ στην πατρίδα του και περιγράφει ως εξής την κατάσταση στον Ολυμπιακό : "δεν έχω ξαναζήσει αυτό με τους προπονητές ποτέ στην καριέρα μου"...
Όταν βρισκόμαστε μέσα Σεπτέμβρη, έχουν αλλάξει ήδη 2 προπονητές, το ρόστερ μετράει καμιά 40αριά παίκτες ενώ οι προσθήκες ... συνεχίζονται, δεν υπάρχει πλέον γκρουπ και η εικόνα της ομάδας φωνάζει πως έγινε "έγκλημα" στην καλοκαιρινή προετοιμασία...
Και όταν το βασικό ζητούμενο - προαπαιτούμενος στην αναζήτηση του "αντί - Κορμπεράν" ήταν/είναι να έρθει προπονητής που θα μπορεί να εμπνεύσει και να μοντάρει σε σύνολο προσωπικότητες - παικταράδες, κάνοντας ουσιαστικά διαχείριση, αλλά συγχρόνως να εγγυάται κι αποτελέσματα (τίτλο και ευρωπαϊκή πορεία)...
... ΤΌΤΕ αντικειμενικά ήταν πολύ λίγες οι πιθανότητες και στο δεδομένο τάιμινγκ, κάποιος προπονητής καριερίστας, από τα πάνω ράφια, όνομα και σοβαρός, να δεχτεί να έρθει άμεσα στην Ελλάδα κι ας μιλάμε για τον Ολυμπιακό (που είναι... ευρωπαϊκό κλαμπ)!!
Το πρόβλημα , λοιπόν, δεν ήταν στο οικονομικό ενώ ακόμη και στην πιο ευνοϊκή περίπτωση, ένας υποψήφιος που ήταν θετικός, θα ζητούσε χρόνο να το σκεφτεί πριν δώσει την οριστική του απάντηση! Στου Ρέντη όμως, "καιγόντουσαν" για προπονητή "εδώ και τώρα" αφού η κατάσταση είναι σοβαρή και στην ομάδα δεν υπάρχει προπονητικά σοβαρή υπηρεσιακή λύση...
Κάπως έτσι η επιλογή Μίτσελ θεωρήθηκε η πιο safe και μονόδρομος. Και υπό προϋποθέσεις είναι! Πάμε να δούμε αναλυτικά την προσωπικότητα Μίτσελ αλλά και τον προπονητή Μιτσελ, χωρίς μαλλιά στην γλώσσα...
1. Είναι απόλυτα συμβατός, ταυτίζεται ιδανικά με το DNA του συλλόγου. Τόσο ο Μιτσελ, όσο και ο Ολυμπιακός θέλουν πάντα και παντού να παίζουν για την νίκη...
2. Ζει κι αναπνέει ακόμη με τον δικό του μύθο, του ποδοσφαιριστή τοτέμ της μεγάλης Ρεάλ Μαδρίτης. Μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον οποιονδήποτε, μπορεί να εμπνεύσει μια ομάδα να βγεί στο χορτάρι και να τρώει σίδερα ακόμη κι αν έχουν αντίπαλο την...Λιβερπουλ!
3. Έχει το λεγόμενο star quality, την εικόνα για να σταθεί στον πάγκο μιας ομάδας οπως ο Ολυμπιακός. Δεν αντέχει βέβαια την αμφισβήτηση, δεν φταίει σχεδόν ποτέ αυτός αλλά ΔΕΝ θα μεταδώσει κιόλας φόβο και άγχος στους παίκτες του. Μην ξεχνάμε πως ο φετινός Ολυμπιακός έχει μετατραπεί σε μια φοβική ομάδα, πνιγμένη στο άγχος του αποτελέσματος...
4. Είναι μια ισπανική βερσιόν του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Δεν τον βάζεις δηλαδή, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ο Μιτσελ στον πάγκο...μικρής ομάδας!
5. Είναι καλός στο κοουτσάρισμα, θέλει να έχει το απόλυτο κουμάντο στα αποδυτήρια, δεν βλέπει κανέναν και δεν έχει πρόβλημα να συγκρουστεί. Δεν είναι δογματικός με καποιο σύστημα αλλά η 4αδα στην άμυνα δεν αλλάζει. Δεν "παίζει" με τις διατάξεις (4-3-3 λέμε)δεν γίνεται δέσμιος συγκεκριμένης τακτικής, θέλει παίκτες με την νοοτροπια νικητή, που έχουν ταλέντο αλλά και τρεχουν/με καλή φυσική κατάσταση. Απλά πράγματα δηλαδή...
6. Είναι περισσότερο για την δουλειά του Που-Σου-Κου και όχι όλης της εβδομάδας. Θέλει καλό γυμναστή, καλό βοηθό (άλλος Μίτσελ ήταν χωρίς τον Βικτορ δίπλα, στην προηγούμενη θητεία του), καλό αναλυτή. Γενικότερα στο οργανόγραμμα της ομάδας θέλει ικανούς συνεργάτες /"εργάτες "να τον πλαισιώνουν. Αν μαζευτεί λοιπόν, το έργο από ... κάτω του, εύκολα μπορεί να το διαχειριστεί μετά...
Στο δια ταύτα : κανονικά ένας προπονητής θα ήθελε αρκετό χρόνο για να φτιάξει ξανά αυτόν τον Ολυμπιακό, με ποδοσφαιρικό πλάνο κι αρχές. Η ηγεσία του κλαμπ προφανώς μετά απο αρκετά "όχι" που μάζεψε απο πιο μάχιμους/σύγχρονους προπονητές (Μαρθελίνο,Σετιέν), πήγε περισσότερο σε μια λύση διαχειριστή/εμπνευστή/κόουτς.
Κρίνοντας (για μένα σωστά) πως ο Μίτσελ την δεδομένη στιγμή ήταν πιο συμβατός από τους Μπλάν, Σόουζα. Ρισκάροντας με την ελπίδα προφανώς πως ο Ισπανός με την αύρα, την προσωπικότητα και την γνώση του για το κλαμπ ("είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό") θα ξανά -πετύχει όπως στο παρελθόν..
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
