Ο πραγματικός λόγος που ήρθε ο Τερίμ στον Παναθηναϊκό - Προσβλητικό που... εξαφάνισαν τον Γιοβάνοβιτς

Το ξεκίνημα των αγωνιστικών υποχρεώσεων του Παναθηναϊκού αυτή την εβδομάδα, είναι αυτό που λογικά θα σταματήσει την... θεωρητική αναζήτηση της επόμενης μέρας με τον Φατίχ Τερίμ στον πάγκο και θα πει στο πρακτικό και ουσιαστικό μέρος της υπόθεσης.

Κι αυτό γιατί όπως πάντα με την άφιξη ενός νέου προπονητή, πολλά μπορούμε να λέμε και να γράφουμε σε θεωρητικό καθαρά επίπεδο σε σχέση με όσα περιμένουμε να δούμε από την ομάδα, αλλά όπως πάντα το χορτάρι είναι αυτό που θα δείξει την πραγματικότητα.

Το ερώτημα στην συγκεκριμένη περίπτωση και σε ό,τι έχει να κάνει με τον Τερίμ, δεν είναι φυσικά το αν είναι καλό ή όχι προπονητής και με βάση αυτό αν θα πετύχει και τα σχετικά.

Αυτό σε επίπεδο θεωρητικό είναι λυμένο και προφανώς ο Φατίχ Τερίμ είναι ένας προπονητής γνωστός, έμπειρος και προφανώς επιτυχημένος, ανεξάρτητα αν στα 70 του αυτά καλείται να τα αποδείξει άλλη μια φορά.

Το ερώτημα όμως είναι άλλο και είναι το ουσιαστικό.

Κι αυτό είναι το τι ακριβώς θέλει ο Παναθηναϊκός από τον Τερίμ, ή πιο σωστά για ποιο λόγο πήρε τον Τούρκο προπονητή και έδιωξε τον Γιοβάνοβιτς μεσούσης της σεζόν.
Η λογική λέει, πως ο Παναθηναϊκός πήρε τον Φατίχ Τερίμ γιατί τον θεωρεί καταξιωμένο, έμπειρο και ικανό τεχνικό προκειμένου ο Παναθηναϊκός να διεκδικήσει με αξιώσεις το πρωτάθλημα.
Αυτό λέει η... λογική.
Η ποδοσφαιρική λογική.

Με δεδομένο όμως ότι ο Παναθηναϊκός τα τελευταία ειδικά χρόνια με την "ποδοσφαιρική λογική" μοιάζει να είναι μαλωμένος τις περισσότερες φορές, καλό θα είναι να πούμε και μια άλλη "λογική" που καθόλου απίθανο δεν είναι να περνάει κι αυτή από το μυαλό των ανθρώπων που διοικούν και κουμαντάρουν τον Παναθηναϊκό.

Κι αυτή είναι η κλασσική λογική της "επικοινωνίας και δικαιολογίας"

Με λίγα λόγια, το θέμα είναι αν ο Παναθηναϊκός στον Τερίμ βλέπει απλά ένα μαξιλαράκι ή καλύτερα ένα αναπαυτικό "ανάκλινδρο" προκειμένου να περάσει "άβρεχτος" και χωρίς αναταράξεις το υπόλοιπο της σεζόν ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων και του αν κατακτήσει ή όχι το πρωτάθλημα.

Τα πράγματα σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι απλά και χιλιοδοκιμασμένα αν το μόνο που θέλεις είναι η "επικοινωνιακή γαλήνη" και η αποφυγή του καταμερισμού ευθυνών σε περίπτωση αποτυχίας.
Καθώς αν όλα πάνε καλά, η "μεγάλη κίνηση" της αλλαγής προπονητή έφερε άμεσα αποτελέσματα.
Ενώ αν κάτι στραβώσει τελικά ή αρχίσει ακόμα χειρότερα να στραβώνει από την αρχή και πάλι απλά και χιλιοδοκιμασμένα είναι τα πράγματα.
Ο προπονητής τώρα ήρθε, δεν διάλεξε αυτός τους παίκτες, δεν έκανε προετοιμασία με την ομάδα, βρήκε μια ομάδα σε κατάσταση αποσύνθεσης από τον... προηγούμενο, αλλά... από το καλοκαίρι που θα αναλάβει ο ίδιος τις μεταγραφές και θα κάνει προετοιμασία με την ομάδα, θα δούμε ένα... άλλο Παναθηναϊκό που... του χρόνου θα είναι άπιαστος και θα τα σαρώσει όλα.

Το θέμα λοιπόν είναι αν ο Παναθηναϊκός θέλει τον Τερίμ σαν ένα προπονητή με απαιτήσεις για άμεσα αποτελέσματα από' αυτόν και με μοναδικό κριτήριο αυτό και μόνο, πολύ περισσότερο που ο Τούρκος είναι έμπειρος προπονητής αν μητι άλλο και ήξερε πολύ καλά και που ερχόταν και γιατί ερχόταν και τι θα συναντούσε, ή αν τον θέλει απλά για να... κερδίσει χρόνο και δικαιολογίες.

Η ουσία είναι πως μόνο αν δει τον Τερίμ σαν κανονικό προπονητή, με απαίτηση για άμεσα αποτελέσματα και χωρίς δικαιολογίες, έχει πιθανότητα ο Παναθηναϊκός να κερδίσει τελικά κάτι απ' αυτή την περίεργη από πρώτη ματιά απόφαση να απολύσει τον Γιοβάνοβιτς ξαφνικά ένα βράδυ και να φέρει τον Φατίχ Τερίμ.

Και κάτι τελευταίο.

Είναι τουλάχιστον απογοητευτικός και αρκετά προσβλητικός, ο τρόπος, η ταχύτητα και κυρίως η "ομοφωνία", με τα οποία εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού το όνομα του Γιοβάνοβιτς από το ρεπορτάζ του Παναθηναικου.

Μιλάμε είναι σαν να μην πέρασε ποτέ από τον Παναθηναϊκό ο Σέρβος τεχνικός.

Ούτε μια αναφορα στο τι κάνει, πως αντέδρασε στην είδηση της απόλυσής του, ποια είναι η επόμενη μέρα του και μαζί μ' αυτά ούτε καν ΕΝΑΣ απολογισμός για το τι έκανε δυόμιση χρόνια στον Παναθηναϊκό.

Ξαφνικά όλο το "ρεπορτάζ" του Παναθηναϊκού, συμπεριφέρεται σαν να ξεκινάει σήμερα η σεζόν, να να μην υπήρχε τίποτα μέχρι τώρα και σαν να μην υπήρξε ποτέ κάποιος προπονητής ονοματι Ιβάν Γιοβάνοβιτς μέχρι πριν λίγες μέρες στο τιμόνι της ομάδας.

Όχι πως αυτό μας εκπλήσσει αλλά απλά είναι ένα ακόμα δείγμα του... νέου ήθους και τρόπου, με τον οποίο κυλάνε και λειτουργούν τα πράγματα πια στον Παναθηναϊκό.