ΚΑΙ ξανά προς τη δόξα τραβά. Και δεν το λέω εγώ αυτό. Το είπε ο Τζων Στουρνάρας και στον «Γκάρντιαν» μάλιστα: «Η Ελλάδα κοντεύει να ξεπεράσει την κρίση». Κι επειδή ένας υπουργός περί των Οικονομικών δεν μπορεί να μιλάει αέρα πατέρα, το έκανε πενηνταράκια: «Σχετικά με τη δημοσιονομική πολιτική, έχουμε καλύψει τα δύο τρίτα του στόχου.

Στην ανταγωνιστικότητα, τα τρία τέταρτα». Κατόπιν τούτων, κι αφού τα ανέλυσε όλα με ακρίβεια δεκαδικών αριθμών, έβγαλε και το συμπέρασμα: «Τα χειρότερα είναι πίσω μας. Μπορούμε να ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον».

Δεν είναι ο μόνος, όμως, που εκφράζει αυτήν την αισιοδοξία. Εξίσου ευοίωνο βλέπει το μέλλον και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο οποίος μίλησε με τη γλώσσα των αριθμών. Υποσχόμενος με βάση το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ 700.000 θέσεις εργασίας. Θα πει κάποιος μα την ίδια ώρα και σύμφωνα με το Μπλούμπεργκ μάλιστα η τρόικα βάζει το μαχαίρι στον λαιμό: «Αν δεν γίνουν 150 χιλιάδες απολύσεις, τέρμα η χρηματοδότηση».

Ποιον όμως πρέπει να πιστέψει ο Ελληνας πολίτης; Αυτούς τους παλιανθρώπους τους ξένους ή τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που οσονούπω μάλιστα αναμένεται να προταθεί για Νόμπελ φιλαλήθειας; Ούτε η γνώμη αυτουνού του Γιενς Βάιντμαν έχει καμιά βαρύτητα. Που σαν επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ δήλωσε ότι η κρίση της Ευρωζώνης είναι ακόμα εδώ.

Οτι οι μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία απέτυχαν κι ότι η οικονομία της Γερμανίας συνεχίζει να κλυδωνίζεται. Για την Ιταλία, που είναι με το ένα πόδι στον τάφο, δεν το συζητάμε. Την ώρα δηλαδή που τραβάνε ζόρια η Γαλλία και η Γερμανία, έχεις τον Στουρνάρα να σου λέει ότι η Ελλάδα κοντεύει να ξεπεράσει την κρίση και τον Βενιζέλο να τάζει εφτακόσιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.

Οταν σύμφωνα με σχετική μελέτη αναμένεται μέσα στο 2013 να κλείσουν άλλες 55.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπερ μεθερμηνευόμενον ότι θα χαθούν 195.000 θέσεις εργασίας. Σχετικά όμως με τις 700.000 νέες θέσεις εργασίας το ρεζουμέ είναι, όπως και στις συμβάσεις με τις τράπεζες, στα ψιλά γράμματα. Πρόκειται δηλαδή για κοινωνική ή μάλλον εικονική εργασία που θα προσφέρουν άνεργοι νέοι κατά βάση σε δήμους για έξι-οχτώ μήνες με μισθό 430 ευρώ.

Και με απασχόληση να καθαρίζουν ακτές, δημόσιους χώρους, πάρκα, παιδικές χαρές κλπ. Πέρα όμως από τα λόγια και τους αριθμούς, υπάρχει η εικόνα. Η πραγματικότητα. Κατεβαίνεις το μεσημέρι τη Μεσογείων προς την Αθήνα και νομίζεις ότι είναι Δεκαπενταύγουστο. Δεν έχει νεκρώσει μόνο η αγορά. Εχουνε νεκρώσει και οι δρόμοι. Πού να βρεθούνε λεφτά για να γεμίσει το ρεζερβουάρ;

Κολόνια έχει καταντήσει η βενζίνη. Κι από κάτι κολόνιες που πουλάνε οι γύφτοι και οι μαύροι, πιο ακριβή μάλιστα. Πού να τα ξέρει όμως αυτά ο Στουρνάρας; Απ' ό,τι έχει πει ο ίδιος έχει σταματήσει να βγαίνει έξω και να περπατάει στον δρόμο. Ωστόσο σ' αυτή τη χώρα δεν έλειψαν ποτέ οι υπερήφανες φωνές. Οπως της Μάργκαρετ Παπανδρέου. Για την πρώην σύζυγο του Ανδρέα μιλάμε.

Που μπορεί να γεννήθηκε Αμερικανίδα, αλλά σήκωσε το ανάστημά της ως δεύτερη Μπουμπουλίνα: «Διαφωνώ με τους όρους κάτω από τους οποίους μπήκε η Ελλάδα με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου στο μνημόνιο». Μάλιστα κύριοι. Πέρα από τη φτώχεια και ανέχεια το μνημόνιο διαλύει οικογένειες. Κλείνει σπίτια. Φέρνει σε αντιπαράθεση μανάδες και γιους.

Για να μην ξεχάσουμε και την περίπτωση Νταλάρα. Η σύζυγος να ψηφίζει στη Βουλή τα μνημόνια και ο σύζυγος, που κατά δήλωσή του ποτέ δεν έχει ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, να κάνει δωρεάν συναυλίες και να τρώει γιαούρτια. Τόσα χρόνια ζευγάρι η Αννα και ο Γιώργος δεν είχαν αλλάξει κουβέντα. Κι ήρθε να μπει ανάμεσα σε αυτήν την ευτυχισμένη οικογένεια το καταραμένο το μνημόνιο. Αυτά.

Αφού η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν πρόκειται και να αναστηθεί.

-Observer

Πρόστιμο επειδή έχασε μια ομάδα δεν μπαίνει ποτέ

ΚΑΨΩΝΙ ο Κομπότης. Και δεν λέω για τα ογδόντα χιλιάρικα πρόστιμο σε κάθε ποδοσφαιριστή του Λεβαδειακού. Κουβεντιαστά είναι αυτά τα λεφτά. Κάποιοι ποδοσφαιριστές του Λεβαδειακού κι όχι ένας και δύο αλλά περισσότεροι δεν έχουνε καλά καλά ετήσιο συμβόλαιο ογδόντα χιλιάδων. Αν λοιπόν ήτανε αληθινό αυτό το πρόστιμο, θα πληρώνανε κι από πάνω που τους κάνει ο Κομπότης την τιμή να παίζουνε στον Λεβαδειακό; Τέτοια πρόστιμα δεν υπάρχουνε ούτε στο σινεμά.

Οι σχετικοί κανονισμοί, άλλωστε, ορίζουν ένα μικρό ποσοστό γύρω στα 10% περίπου από τις αποδοχές του ποδοσφαιριστή που μπορεί να φτάσει το πρόστιμο. Οχι όμως να επιβληθεί από τον πρόεδρο. Για να ισχύσει και να κρατηθεί το πρόστιμο, θα πρέπει να εγκριθεί από την αρμόδια επιτροπή της ΕΠΟ. Οτι ο τάδε ποδοσφαιριστής, δηλαδή, ξενύχτησε και δεν πήγε την άλλη μέρα στην προπόνηση. Ή έβρισε τον προπονητή του. Πρόστιμο επειδή έχασε μια ομάδα, δεν μπαίνει ποτέ. Οχι οχτώ γκολ, που έφαγε στα δύο τελευταία ματς ο Λεβαδειακός, ακόμα και δέκα γκολ να φάει σ' ένα παιχνίδι. Αυτά είναι βλαχομαγκιές του Κομπότη.

Δήθεν ότι ο πρόεδρος τραβάει τα λουριά και σφίγγουνε οι κώλοι για το ματς που έρχεται με τον ΟΦΗ. Οσο τώρα για την ομάδα που πέρυσι από φυσική κατάσταση πέταγε και φέτος σέρνεται, ο Κομπότης ίσως πρέπει να ψάχνει στο αλλιώς. Μήπως δηλαδή οι πατέντες που εφαρμόζει ο Ομηρος για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν πέσανε βαριές κι οι ποδοσφαιριστές χτυπήσανε μπιέλα;

Ο Κομπότης τη γύρισε την πλάκα ανάποδα

Το καψώνι λοιπόν που είπαμε έχει να κάνει με την πρωτοτυπία του Κομπότη. Ανέκαθεν στο ποδόσφαιρο ο Μωάμεθ είναι που πηγαίνει στο βουνό. Ο πρόεδρος δηλαδή πάει και μιλάει στους ποδοσφαιριστές. Ο Κόκκαλης κατέβαινε στου Ρέντη. Το ίδιο έκανε και ο Πατέρας στην Παιανία. Οπως και ο Μαρινάκης. Είτε για καλό είτε για κακό, αυτός πάει και μιλάει στους ποδοσφαιριστές.

Οπως και ο Αλαφούζος. Που πάει στην Παιανία, με τους φακέλους, με τα χιλιάρικα στο χέρι. Αφού σου λέει έτσι κάνουνε όλοι, αυτό θα κάνω κι εγώ. Ο Κομπότης λοιπόν τη γύρισε την πλάκα ανάποδα. Σιγά σου λέει που θα ξεκινήσω εγώ να πάω να βρω τα τσογλάνια. Οχι. Δεν θα τους κάνω αυτή τη χάρη. Θα έρθουνε αυτοί να με βρούνε. Την τάδε ώρα, λοιπόν, όλοι στο γραφείο μου.

Σαν τους φαντάρους στην αναφορά. Δεν πήγε ο Μωάμεθ στο βουνό. Οι ποδοσφαιριστές πήγανε στον Μωάμεθ της Λιβαδειάς. Για να ψαρώσουνε ακόμα περισσότερο. Ετσι πάει. Εσείς θα μπείτε στον κόπο να έρθετε να με βρείτε είπε ο Κομπότης. Δεν θα ξεκινήσω εγώ να έρθω σε σας. Μπορεί λοιπόν το πρόστιμο των 80 χιλιάδων να ήτανε μουσαντένιο και κουβεντιαστό, αλλά το να τους φωνάξει στο γραφείο του, να χτυπήσουνε προσοχή ήτανε καψώνι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί έχει σταματήσει να αναφέρεται στην εγκληματική οργάνωση ο Αλαφούζος;

Πηγή: Goal

Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο