Η ΕΡΤ, λοιπόν, επί χρόνια έχει «πρόβλημα» και κανείς δεν το αμφισβητεί. Η κακή διαχείριση καθώς και η αδιάφορη και άτολμη Διοίκηση, προσανατολισμένη στην κομματική ταυτότητα, που δεν αποδεχόταν την αξιοκρατία, έδωσε άθλια δείγματα γραφής στους διοικούμενους.

Άλλοι από αυτούς «βολεύονταν» στη νοοτροπία του «λάθε βιώσας», προσηλωμένοι όσο το δυνατόν… λιγότερο στην εργασία τους, και άλλοι, υποστηριζόμενοι από τους εκάστοτε κυβερνώντες έγιναν «μοσχοαμειβόμενοι καλαμοκαβαλάρηδες» και ξεπερνούσαν την ίδια τη Διοίκηση.

Χώρος ανάμεσά τους δεν υπήρχε για επιβίωση των άξιων και προσοντούχων. Και το χειρότερο, «κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά». Γιατί, κανείς δεν αμφισβητεί ότι πέρασαν και καλές Διοικήσεις από το μέγαρο της Αγίας Παρασκευής και, κυρίως, δεν λησμονεί τις μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες της ΕΡΤ και των εργαζομένων στον τομέα της Πληροφόρησης, του Πολιτισμού και της Τέχνης.

Ποιος δεν αναγνωρίζει την προσφορά του Τρίτου Προγράμματος, των Προγραμμάτων για την Ομογένεια, των Μουσικών Συνόλων- για να αναφέρω ολίγα μόνον παραδείγματα; Ποιος λησμονεί τις μεγάλες προσωπικότητες που πέρασαν από την ΕΡΤ, αρχίζοντας μόνον από τον νομπελίστα μας Οδυσσέα Ελύτη; Τύχη αγαθή, οι αναμνήσεις αυτές κυριάρχησαν στην ψυχή του λαού, που συμπαραστέκεται με τρόπο συγκινητικό στον αγώνα των εργαζομένων, αδιαφορώντας για την καθημερινή απαξίωσή τους από επίσημα χείλη.

Δυστυχώς , η ευφυής ελληνική τακτική της τελευταίας περιόδου είναι , προκειμένου να καταργηθούν τάξεις εργαζομένων, να απαξιώνονται πρώτα ισοπεδωτικά από τους ανάξιους διοικούντες. Τρόπος εύκολος και προσοδοφόρος για μια συγ(κυβέρνηση) υπό την υψηλή εποπτεία της Τρόικα(ς) !

Η ΕΡΤ τραυματίζεται επί χρόνια και η πληγή κακοφόρμισε. Την… επέμβαση δεν ανέλαβε κανείς από τους «πρώτους» χειρουργούς της χώρας, που διέγνωσε κατά καιρούς την ασθένεια. Και σήμερα όλοι μαζί δηλώνουν άγνοια, και προκειμένου να μην απαξιωθούν οι ίδιοι, αποφασίζουν τη δολοφονία του ασθενή, γιατί – κατά τη γνώμη τους – αυτός είναι ο μόνος υπεύθυνος για την άθλια κατάστασή του!

Γιατί αλήθεια έμπλεξα με τα «ιατρικά»; Μα, τα τελευταία γεγονότα μου θύμισαν (ζούσα εγώ τότε) τον «ασθενή επί της χειρουργικής κλίνης», τον οποίο κάποιος άλλος αρχαιολάτρης χειρουργός δρ(όχι διδάκτωρ) θεώρησε ότι έπρεπε να τον βάλει στον γύψο επί επτά ολόκληρα χρόνια !!!

* Η Καθηγήτρια Στέλλα Πριόβολου, είναι διευθύντρια των Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Ιταλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και τ.Ειδική Γραμματέας ΥΠΕΠΘ

Πηγή: aixmi.gr

ΕΡΤ Γνώμες LIFE