Με επιχειρήματα, χωρίς υπεκφυγές, για το ορθόν της απόφασης, όσο δυσάρεστη κι αν ήταν. Με παραδείγματα για την κακοδιαχείριση, την εκμετάλλευση των προνομίων και την συνδικαλιστική δικτατορία που οδήγησε τους πάντες στον τοίχο. Ένοχους και αθώους.

Σχεδόν δύο μήνες αργότερα, η πρώτη βραδιά του champions league, με τις συνθήκες που κατάφερε να βγει μπροστά με αφορμή τη μετάδοση του αγώνα του ΠΑΟΚ στη Γερμανία, επιβεβαίωσε ότι τηλεοπτική δύναμη των ανθρώπων που εργάζονται ξανά στο σταθμό, μπορεί να ανατρέψει οποιαδήποτε αρνητική εντύπωση.

Όσα χρειάστηκε να κάνουν οι άνθρωποι της Δ.Τ. μπροστά και πίσω από τις κάμερες, ώστε να υλοποιηθεί η παραγωγή με κάτι περισσότερο από αξιοπρεπή στάνταρ, «δήλωσε» πως όταν θέλουν, προφανώς μπορούν. Απλά αυτή την ώρα, όσοι επέστρεψαν στις θέσεις που τελικά έχασαν για λίγο αλλά και εκείνοι που προστέθηκαν χωρίς να έχουν προϋπηρεσία ΕΡΤ, θα πρέπει να σκεφτούν ότι η νοοτροπία του δημοσίου δεν χωράει πλέον, όχι μόνο στον οργανισμό ως τέτοιο αλλά ούτε στο πρόγραμμα, τις μεταδόσεις, τα δελτία, τις παραγωγές.

Το πιο μεγάλο στοίχημα που έχουν να κερδίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που επαναπροσλήφθηκαν έχει να κάνει με τους ίδιους τους εαυτούς τους. Γιατί η κοινωνία, που τους υποστήριξε μέχρι κεραίας στο διάστημα που μπήκε το λουκέτο, περιμένει πλέον στη γωνία εκείνους που πέρασαν ξανά την πόρτα, εφόσον σε συνθήκες κρίσης δεν αποδώσουν τα αναμενόμενα. Το όλο θέμα δεν είναι ούτε κυβερνητικό, ούτε της τρόϊκας ή και της Μέρκελ. Είναι απλά ένας «αγώνας» προκειμένου να γίνουν καθημερινότητα σε (Ελληνικό) δημόσιο φορέα τα απολύτως ιδιωτικά κριτήρια του κανονικού ανταγωνσιμού. Από το αποτέλεσμα αυτού του «στοιχήματος» δεν κρίνεται τόσο η υλοποίηση των κυβερνητικών προγραμμάτων, εξαρτάται ωστόσο σε πολύ μεγάλο βαθμό κυρίως η ποιότητα για το επάγγελμα της δημοσιογραφίας όπως και η διαδρομή του, τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία.

Πηγή: pamesports.gr 

ΕΡΤ Γνώμες LIFE