Το αντίθετο μάλιστα. Στέκεται πάνω από το ύψος των περιστάσεων και βάζει τους Ελληνες προ των ευθυνών τους: «Αν οι Ελληνες πολίτες θέλουν να δημιουργήσουν στη χώρα πολιτικό πρόβλημα, ας το κάνουν. Θα υποστούν τις συνέπειες». Ετσι πάει. Οι εκλογές για τους δήμους, τις περιφέρειες και την Ευρωβουλή δεν είναι για χαβαλέ και για καλαμπούρι. Να πηγαίνει ο ένας να ψηφίζει Ηλία Ατματσίδη κι ο άλλος Τότη Φυλακούρη. Μέχρι κι ο γύφτος ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος είναι υποψήφιος για την Ευρωβουλή. Για να πάει στα έδρανα που έχει καθίσει ένας Μανώλης Μαυρομμάτης. Ελεος. Να θέλουν κάτι τύποι σαν τον Ψινάκη να γίνουν δημοτικοί άρχοντες.
Επειδή ζήλεψε τον Απόστολο Γκλέτσο. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, λοιπόν, βάζει τέρμα σ' αυτό το καλαμπούρι. Το ξεκαθάρισε ρητά και κατηγορηματικά: «Δεν κρίνομαι εγώ σ' αυτές τις εκλογές. Κρίνεται το μέλλον του τόπου». Ετσι πάει. Τους ηγέτες σαν τον Ευάγγελο Βενιζέλο δεν τους κρίνει ο λαός. Τους κρίνει μόνο η ιστορία. Μήπως ήθελε δηλαδή ο Βενιζέλος να γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ; Μήπως ήθελε να μπει στην κυβέρνηση Σαμαρά κι από τη θέση του αντιπροέδρου μάλιστα; Μήπως ήθελε να γίνει υπουργός Οικονομικών ή Εξωτερικών που είναι τώρα; Για την πατρίδα τα έκανε όλα. Και την παράταξη. Γνωστά είναι αυτά και χιλιοειπωμένα: Το ΠΑΣΟΚ σαν κόμμα και ο Ευάγγελος Βενιζέλος προσωπικά θυσιάστηκαν για το καλό της πατρίδας.
Ανέλαβαν ευθύνες που δεν τους ανήκουν. Δεν είναι βουλιμικός με την εξουσία ο Βενιζέλος, όπως τον κατηγορούν οι αντίπαλοί του. Επιστρατευμένος είναι, όπως αποκάλυψε ο ίδιος. Ολα έχουνε όμως τα όριά τους. Κι από σίδερο να ήταν θα είχε λυγίσει. Αποφάσισε, λοιπόν, να κόψει την πλάκα. Μαχαίρι. Πέταξε το μπαλάκι στους ψηφοφόρους: Αν αγνοήσετε την Ελιά και το ΠΑΣΟΚ τώρα στις εκλογές, δικό σας πρόβλημα. Εσείς θα χάσετε. Οχι εγώ. Αν φύγει το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση θα φύγει κι ο Ανωμερίτης από τον ΟΛΠ. Θα φύγει ο Φασούλας από το ΣΕΦ. Θα φύγει ο Αγγελούδης από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Αυτοί όμως έχουνε να τη βγάλουνε. Οπως και κάποιες χιλιάδες άλλοι, που είναι στον κρατικό μηχανισμό με το αζημίωτο. Ολοι αυτοί 30 χρόνια στην εξουσία έχουνε κάνει και τις καβάτζες τους και τα κουμάντα τους. Ο λαός χωρίς το ΠΑΣΟΚ πώς θα πορευτεί; Δυστυχώς, όμως, για τον Βενιζέλο, στην πολιτική δεν υπάρχουν αδιέξοδα: Υπάρχει το ΠΑΣΟΚ Νο2.
Υπάρχουν τα υπερήφανα στελέχη. Πρώην υπουργοί σαν την Κατσέλη, πρώην βουλευτές συνδικαλισταράδες σαν τον Φωτόπουλο, που έχουν μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί να πεις ότι είναι το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ, αλλά τη δουλειά του την κάνει. Οπως την κάνει μια μαϊμού τσάντα Λουί Βιτόν. Ποιος μπορεί να καταλάβει τη διαφορά; Μέχρι και η Ελλη Στάη έχει θεαθεί στην Κωνσταντινούπολη να ψωνίζει μαΐμού τσάντες. Πάει ποτέ το μυαλό σου ότι μία Στάη μπορεί να κουβαλάει επάνω της μαϊμού τσάντα; Ετσι και στην πολιτική. Πάει ποτέ το μυαλό αυτών που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Τσίπρας θα βγει τόσο αριστερός και σοσιαλιστής όσο ο Ανδρέας Παπανδρέου; Αυτά.
Σε αυτές τις εκλογές υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να προκύψουν μεγάλες εκπλήξεις
Οι πρώτες εκλογές που θυμάμαι ήταν το 1958. Παιδί. Οι μεγάλοι είχανε στυλό και χαρτί και γράφανε τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα που μετέδιδε το ραδιόφωνο. Με την ΕΔΑ τότε να φτάνει το 25% και να βγαίνει αξιωματική αντιπολίτευση. Ούτε δέκα χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου. Πολλά χρόνια μετά ο Χαρίλαος Φλωράκης είχε πει ότι η κάλπη είναι σαν την έγκυο. Τότε που δεν υπήρχαν υπερηχογραφήματα. Τότε που δεν υπήρχαν τα γκάλοπ. Τώρα για το αγόρι ή κορίτσι είσαι πλέον 90% σίγουρος.
Στο άλλο 10% υπάρχει το ενδεχόμενο αν είναι αγόρια να βγει σαν τον Ροκ Χάτσον κι αν είναι κορίτσι σαν την Γκρέτα Γκάρμπο. Για να μην αναφέρουμε σημερινά δικά μας παραδείγματα που υπερβαίνουν κατά πολύ το 10%. Ετσι και στις εκλογές. Τώρα πλέον υπάρχουν τα γκάλοπ. Ψηλά, χαμηλά είναι γνωστό κατά πού πάει το πράμα σε κάθε περίπτωση. Παρά ταύτα όμως, σ' αυτές τις εκλογές υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να προκύψουν εκπλήξεις. Και μεγάλες εκπλήξεις μάλιστα. Αφενός τα γκάλοπ δεν είναι αξιόπιστα, αφετέρου γιατί το 50% που ρωτιούνται κλείνουν το τηλέφωνο και δεν απαντάνε. Κι είναι προφανές όχι τι ψηφίζει, αλλά τι δεν ψηφίζει αυτός που δεν απαντάει. Οψόμεθα.
Εύκολη δουλειά είναι να είσαι προπονητής της Εθνικής Ελλάδας
ΔΕΝ νομίζω ότι υπάρχουν περιθώρια συζήτησης σχετικά με την εθνική ομάδα και τις επιλογές του Σάντος εν όψει Βραζιλίας. Τα κουκιά σε ό,τι έχει να κάνει με τους διεθνείς ποδοσφαιριστές είναι μετρημένα. Εύκολη δουλειά είναι να είσαι προπονητής της Εθνικής Ελλάδας. Οχι μόνο δεν περισσεύουνε ποδοσφαιριστές, αλλά δεν υπάρχουνε. Ποιες είναι οι άλλες επιλογές πρώτης γραμμής δηλαδή για την τετράδα της άμυνας μετά από Τοροσίδη, Μανωλά, Παπασταθόπουλο, Χολέμπα και γκολκίπερ τον Καρνέζη; Μόνο ο Βύντρα. Στα χαφ όσο και να ψάξεις δεν βρίσκεις. Ο Σάντος θα ξεκινάει με Τζιόλη-Μανιάτη-Κατσουράνη, θα έχει σαν πρώτη αλλαγή τον Καραγκούνη και πάπαλα.
Στην επίθεση δεξιά ο Σαλπιγγίδης κι αριστερά ο Σαμαράς δεν αλλάζουνε. Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκονται. Τα ζόρια έχουνε να κάνουνε με τον σέντερ φορ. Ποδοσφαιριστής Μήτρογλου του 2014 δεν υπάρχει κι αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Τον Κλάους ο Σάντος δεν τον γουστάρει. Παπαδόπουλος και Γκέκας, όπως λέγανε οι παλιοί αθλητικογράφοι, είναι φιλότιμοι, αλλά το φιλότιμο φτάνει μέχρι την Κόνιασπορ και το Περιστέρι. Για να βάλεις φανέλα βασικού σε Μουντιάλ, όχι. Το φιλότιμο όμως της ομάδας σε γενικότερο επίπεδο, ίσως την κρατήσει σε αξιοπρεπή επίπεδα στην διοργάνωση. Για ποιότητα, καλύτερα ν' αλλάξουμε κουβέντα. Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να αναφέρω ονόματα, αλλά αν βάλεις σε κλήρους αρκετούς από τους διεθνείς της προεπιλογής, όποιον και να τραβήξεις το ίδιο είναι.
Eρώτηση: Οι ποδοσφαιριστές που κάνουν προσφυγές στον Αρη, περιμένουν ότι θα πάρουν τα λεφτά τους;
Θεωρώ ότι ο Γ. Παπανδρέου είναι αδικημένος πολιτικά -Βάνα Μπάρμπα
Πηγή: Goal