Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για τα πρόσωπα που θα απαρτίζουν το νέο διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Σίγουρα είναι σημαντικό να στελεχωθεί η ΠΑΕ από νέους ανθρώπους, τεχνοκράτες που θα δώσουν μια άλλη διάσταση στον τρόπο λειτουργίας της εταιρίας.
Είναι επίσης σημαντικό να αλλάξει και η φιλοσοφία. Να αποκτήσει πιο επαγγελματικό χαρακτήρα το διοικητικό σχήμα. Ωστόσο, θεωρώ ότι μείζονος σημασίας δεν είναι τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν (το βράδυ της Πέμπτης ανακοινώθηκαν τα 8 από τα 9 ονόματα όπως προέκυπτε από το ρεπορτάζ) το νέο σχήμα αλλά η χημεία που θα έχουν μεταξύ τους.
Νομιμοποιούμαι να έχω –όπως όλοι άλλωστε- μικρές επιφυλάξεις. Το τελευταίο χρονικό διάστημα διαπιστώθηκε διαφορά φιλοσοφίας μεταξύ του Θόδωρου Ζαγοράκη και της οικογένειας Σαχπατζίδη με τον Ζήση Βρύζα να βρίσκεται σε δύσκολη θέση καθώς προσπάθησε να διατηρήσει ισορροπίες.
Δημιουργήθηκαν εντυπώσεις και καλλιεργήθηκε ένα παράξενο κλίμα. Μέχρι που υπήρχε η αίσθηση ότι στο νέο συμβούλιο θα εκπροσωπούνται δυο τάσεις. Και όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι όταν δημιουργούνται τέτοια θέματα είναι σχεδόν αδύνατο να καταγραφεί επιτυχία για ένα σύνολο.
Όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις όταν εκφράζονται δυο τάσεις μέσα σε ένα τόσο μικρό κοινωνικό σύνολο όπως είναι το διοικητικό συμβούλιο μιας ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας, αναπόφευκτα δημιουργούνται ρήξεις που μέρα με τη μέρα βαθαίνουν και προκαλούν άλυτα προβλήματα.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr