Από την άλλη, τι νόημα έχει να αποφασίζουν ποια πρέπει να είναι τα εξιλαστήρια θύματα -κατά την άποψη τους- εν μέσω αγωνιστικών υποχρεώσεων, είναι κάτι που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό.
Για δεύτερο συνεχόμενο ματς (μετά από αυτό με τον Πανιώνιο για το Κύπελλο) οι οπαδοί του Ολυμπιακού στο ματς με τον Εργοτέλη αποδοκίμαζαν από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό σχεδόν κάθε ενέργεια του Μαρκάνο και του Αμπντούν.
Αφού ξεπεράσω το γεγονός ότι δεν δίνουν σημασία ούτε στα βασικά πλέον, διότι οι δύο τους ήταν από τους καλύτερους στη νίκη του Ολυμπιακού, θα προσπαθήσω να καταλάβω το νόημα αυτής της αντίδρασης στα τέλη Γενάρη και όταν τον επόμενο μήνα θα κριθούν σχεδόν τα πάντα για τον Ολυμπιακό -με αυτούς τους δύο να είναι σίγουρα μέσα στα πλάνα του προπονητή για τις βασικές επιλογές.
Αποδοκιμάζοντάς τους, πιστεύει κανείς ότι βοηθά αυτούς ή την ομάδα; Πιστεύει κανείς ότι τους κάνει καλύτερους παίκτες απ’ όσο είναι; Τους βοηθά να τα δίνουν όλα, γιατί σύμφωνα με τους οπαδούς του Ολυμπιακού οι δυο τους είναι τεράστια κλάση, αλλά βαριούνται και δεν ασχολούνται και αυτό είναι το πρόβλημα; Η μήπως η δική τους αποδοκιμασία θα αποτελέσει την αφετηρία να μην ξαναπαίξουν ή να μην τους ξαναβάλει ο προπονητής. Και ποιους θα βάλει δηλαδή;
Αν αύριο μεθαύριο αποδοκιμαστούν και κανά δύο ακόμη παίκτες ή ο προπονητής ή δεν ξέρω και εγώ ποιος, ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα ή θα πάρει το Europa League; Οι αντιδράσεις των οπαδών σαφώς και πρέπει να υπάρχουν και να είναι έντονες. Αλλά την κατάλληλη στιγμή. Όχι όταν ο παίκτης ή η ομάδα παίζει τα ρέστα της, με όποιον τρόπο μπορεί.
Το ότι ο Ολυμπιακός με τον Εργοτέλη έχασε ένα τσουβάλι γκολ μέχρι να βάλει το πρώτο είναι ανεξάρτητο από την πίεση που ασκούσε ο κόσμος με την γιούχα ή την αγανάκτηση που έβγαινε (ακόμη και από την τηλεόραση) κάθε φορά που ένας επιθετικός δεν σημάδευε σωστά ή ένας μέσος δεν πάσαρε σωστά; Όχι φυσικά, είναι μέρος της πίεσης που νιώθει όλος ο Ολυμπιακός και που κάνει την -έτσι και αλλιώς δύσκολη- ζωή του ακόμη δυσκολότερη.
ΠΗΓΗ: sport-fm.gr