Οι δημοσκοπήσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Οι εταιρείες αναζητούν μέχρι πού θα φτάσει η κατρακύλα των παραδοσιακών κομμάτων, κυρίως των δύο (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή που βιώνει σήμερα.
Ρωτάνε τους (εξαθλιωμένους) Ελληνες τι θα ψηφίσουν όταν έρθει η ώρα της κάλπης και στη συνέχεια αναλύουν τα αποτελέσματα διαπιστώνοντας το αυτονόητο: την κατάρρευση του πολιτικού σκηνικού που οικοδομήθηκε στο ψέμα και στην πελατειακή νοοτροπία εδώ και δεκαετίες. Αναζητούν με το ερωτηματολόγιο και τον καταλληλότερο για πρωθυπουργό. Λες και υπάρχει «κατάλληλος» μέσα από τους δεδομένα «ακατάλληλους».
Λένε ότι το ποδόσφαιρο αποτελεί μικρογραφία της κοινωνίας. Ε, σε μία τέτοια περίπτωση, μάλλον γνωρίζουμε τον άνθρωπο που θα έπαιρνε την πρώτη θέση στα γκάλοπ ως καταλληλότερος για να διαχειριστεί τεράστια κρίση σε ποδοσφαιρικό επίπεδο. Αυτόν που το έκανε ήδη και όχι μόνο απομάκρυνε την ομάδα του από τη «χρεοκοπία της μπάλας», αλλά την έβαλε ξανά στις... αγορές!
Αυτόν που έκανε ανταγωνιστική την ποδοσφαιρική της οικονομία μέσα από το πιο δύσκολο περιβάλλον, εσωτερικό (κυρίως) αλλά και εξωτερικό. Γνωρίζουμε εκείνον που ανέλαβε τιμονιέρης σε ένα καράβι το οποίο έμπαζε (και μπάζει) από παντού, εγκαταλελειμμένο από τους καπετάνιους του και μόνος με τους ναύτες του πορεύτηκε στον ωκεανό.
Ξέρουμε αυτόν που κλήθηκε να δημιουργήσει από τις «στάχτες» της ευρωπαϊκής αποτυχίας και το «μνημόνιο» της πολυμετοχικής φούσκας. Αυτόν που ανέδειξε τερματοφύλακα κλάσης τον 17χρονο Καπίνο και ανέστησε τον «πεθαμένο» μετά την περσινή του... αυτοχειρία στο Κύπελλο, Καρνέζη.
Εκείνον που παρέλαβε μια άμυνα-ανέκδοτο και με τους Βύντρες, τους Μαρίνους, τους Σπυρόπουλους, τους Σαριέγκι, τους Καντέδες, τους Μπιάρσμιρ την έχει κάνει σχεδόν αλώβητη (μόλις ένα γκολ) στα τελευταία 9 ματς. Και τον Μπουμσόνγκ τραυματία.
Εχουμε γνώση ποιος συνέβαλε στην αλματώδη βελτίωση του Σιμάο «κερδίζοντας» ξανά τον ποδοσφαιριστή παρά τη μεταξύ τους κόντρα. Ξέρουμε ποιος έβγαλε τον Κλέιτον από τη ναφθαλίνη και του έδωσε φανέλα βασικού, ποιος έκανε τον Κατσουράνη να δηλώσει πέρυσι το καλοκαίρι «φέτος θα τρίβετε τα μάτια σας», ποιος ανέδειξε τον 18χρονο Μαυρία, ποιος δεν κώλωσε να βάλει στο παγοδρόμιο των Ιωαννίνων τον Φουρλάνο, ποιος μετέτρεψε τον Λέτο σε ΗΓΕΤΗ, ποιος διάλεξε στις μεταγραφές τον σούπερ Κουίνσι και το πολυεργαλείο Ζέκα.
Ξέρουμε σε ποιον έπεσε ο κλήρος να διαχειριστεί προπονητικά τον Παναθηναϊκό στη χειρότερη συγκυρία του, με τη... στάμπα (απ' όλους μας) της ομάδας που είναι σχεδόν απίθανο να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, ποιος τον έκανε να παίξει για μεγάλο διάστημα πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, ποιος κράτησε ΕΝΩΜΕΝΑ τα αποδυτήριά του στα δύσκολα, σε ποιο όνομα πίνει νερό η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών του «τριφυλλιού», ποιος οδηγεί τους «πράσινους» στην προσπάθεια για «το πιο αντρίκειο πρωτάθλημα της ιστορίας του», όπως λένε εδώ και καιρό οι οπαδοί του.
Φυσικά ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ποια ομάδα θα πάρει το πρωτάθλημα και ποιος από τους δύο ΠΟΛΥ σπουδαίους τεχνικούς που εργάζονται στην Ελλάδα θα το πανηγυρίσει. Εκείνο που γνωρίζουμε όμως είναι ότι μέσα από τις διαμορφωθείσες συνθήκες ο ΖΕΣΟΥΑΛΔΟ ΦΕΡΕΪΡΑ θα μπορούσε εύκολα στα γκάλοπ να κριθεί ως «καταλληλότερος πρωθυπουργός» στη διαχείριση ποδοσφαιρικής κρίσης.
Εκείνος χειρίστηκε το «ποδοσφαιρικό μνημόνιο» με τρόπο που επιβάλλεται να μελετήσουν όλοι όσοι ασχολούνται με μπάλα σε αυτήν τη χώρα και να παραδειγματιστούν. Ασχέτως αν το αποτέλεσμα οδηγήσει τον Πορτογάλο στον τίτλο ή στη 2η θέση.
Ο Φερέιρα είναι ΗΔΗ απόλυτα επιτυχημένος. Κι όποιος έχει ένα δράμι μυαλό ή μπορεί να σκεφθεί χωρίς ο οπαδισμός να του τρυπάει τον εγκέφαλο, οφείλει να αναγνωρίσει την πολύπλευρη σπουδαιότητα του έργου του. Κι όσο για εκείνους που τον μέμφονται μετά από δηλώσεις του για τη διαιτησία, ένα έχω να πω: όντως υπάρχουν στιγμές που ο Φερέιρα είναι είτε υπερβολικός είτε άστοχος στις δημόσιες τοποθετήσεις του και αδικεί τον εαυτό του.
Ας σκεφτούν όμως όλοι τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύει και το γεγονός ότι πέρυσι βίωσε στο πετσί του σε ένα ματς το απόλυτο του διαιτητικού Νταλτονισμού. Οχι για να τον δικαιολογήσουν, αλλά για να τον καταλάβουν...
ΥΓ.: Για εκείνα τα δυστυχισμένα, ανώνυμα καφράκια του Διαδικτύου. Μην μπείτε στον κόπο να στείλετε μηνύματα περιμένοντας απάντηση. Δεν σας αξίζουν ούτε απαντήσεις ούτε να ασχολείται κανείς σοβαρά μαζί σας...
ΠΗΓΗ: sentragoal.gr