η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες, έκανε λίγα για να βοηθήσει την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. “Η Ελλάδα θα πρέπει να σταματήσει να προσποιείται ότι μπορεί να αντέξει το τρέχον δανειακό βάρος και να ασκήσει πιέσεις για αναδιάρθρωση”, σημειώνει μεταξύ άλλων.
Στο άρθρο με τίτλο “Έχουν χρεοκοπήσει. Ας το παραδεχτούν”, αναφέρεται ότι τόσοι οι οικονομίες της Ελλάδας όσο και της Ιρλανδίας, που έχουν “διασωθεί”, συρρικνώνονται ταχύτερα από το αναμενόμενο και οι αποδόσεις των ομολόγων τους κυμαίνονται σε ποσοστό περίπου 13% για την Ελλάδα και πάνω από 10% για την Ιρλανδία, δηλαδή παραμένουν υψηλά, καθώς οι επενδυτές προφανώς δεν πιστεύουν, ότι η διάσωση θα λειτουργήσει.
Ακόμη, ο Economist σημειώνει, πως ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας παραιτήθηκε στις 23 Μαρτίου, μετά την αποτυχία να κερδίσει υποστήριξη για το τέταρτο πακέτο λιτότητας μέσα σε ένα χρόνο, καθώς και ότι οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων έχουν αυξηθεί πάνω από το 8% καθώς οι επενδυτές φοβούνται, πως η Πορτογαλία θα πρέπει να στραφεί προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ για διάσωση.
“Έχουν δίκιο οι επενδυτές. Αυτές οι οικονομίες είναι σε μια μη βιώσιμη πορεία, αλλά όχι για λόγω έλλειψης προσπάθειας από τις κυβερνήσεις τους. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχουν κάνει ηρωικές περικοπές στον προϋπολογισμό. Η Ελλάδα προσπαθεί σκληρά για να απελευθερωθεί από τις ακαμψίες της οικονομίας της.
Η Πορτογαλία έχει εμπλακεί σε ασφυκτικούς κανόνες, αλλά η δημοσιονομική πολιτικής της είναι τολμηρή. Και στις τρεις περιπτώσεις οι προοπτικές σκουραίνουν σε μεγάλο βαθμό λόγω των λαθών που έγιναν στις Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και το Βερολίνο”, αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Το άρθρο χαρακτηρίζει “ολέθρια” τη λογική των μηχανισμών διάσωσης της Ευρωζώνης και ασκεί κριτική στον Μόνιμο Μηχανισμό (ESM) και στην εμπλοκή ιδιωτών στην διαδικασία αναδιάρθρωσης χρέους μετά το 2013.
Το περιοδικό σημειώνει ακόμη, πως το μεγάλο εμπόδιο δεν είναι τεχνικό, αλλά πολιτικό, δεδομένου ότι πολλοί στον πυρήνα της Ευρώπης, ιδίως η ΕΚΤ, παραμένουν αμείλικτα αντίθετοι στην αναδιάρθρωση του χρέους και θεωρεί πως η πίεση πρέπει να προέλθει από αλλού - αν μη τι άλλο από τις περιφερειακές οικονομίες.
Πηγή: cosmo.gr