Έδωσε μια συνέντευξη σε ξένη ιστοσελίδα και δήλωσε κάποια στιγμή ότι «Το γεγονός ότι έπαιξα στον Παναθηναϊκό ήταν πολύ σημαντικό για μένα, γιατί είχα την ευκαιρία να βελτιώσω το επίπεδό μου ως παίκτης».
Φυσικά και είναι σημαντικό για έναν ποδοσφαιριστή να αγωνίζεται με την φανέλα του Παναθηναϊκού και, μάλιστα, να βιώνει την συμμετοχή του και στο τσάμπιονς λιγκ. Ουδεμία αντίρρηση σ’ αυτό. Η περίπτωση, όμως, του Γκονζάλες είναι κάπως διαφορετική…
Ο ίδιος ο Έκι, δηλαδή, δεν ήταν αυτός που ξεσπάθωνε κατά του ιατρικού τιμ των πράσινων και τους κατηγορούσε τότε εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν κάνανε καλή δουλειά με τα πόδια του, όταν είχε τραυματιστεί σοβαρά και πάθαινε μετά υποτροπές; Αυτός δεν τα έλεγε όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν με κάθε ευκαιρία επί χρόνια; Μόνο για βελτίωση του επιπέδου του ως παίκτη δεν μιλούσε τότε. Όλο νεύρα ήταν.
Ή, λοιπόν, ο Γκονζάλες σκέφτεται «περασμένα ξεχασμένα» επειδή νιώθει ότι ξαναβρίσκει τον εαυτό του ή δεν θέλει να υπενθυμίζει ούτε στον εαυτό του πια την άγρια περιπέτεια που είχε περάσει και που είχε βάλει σε κίνδυνο, όπως ο ίδιος ισχυριζόταν, την καριέρα του.