Η εικόνα που έδειξε η ΑΕΚ την Κυριακή στο παγωμένο ΟΑΚΑ ήταν πάνω κάτω η ίδια με τα περισσότερα εντός έδρας παιχνίδια από τότε που ανέλαβε την ομάδα ο Μανόλο Χιμένεθ. Μια ομάδα τελειωμένη, στην οποία δεν μπορείς να βασιστείς για του χρόνου. Όχι ένα, εφτά Κύπελλα να σηκώσει στις 30 Απριλίου. Ακόμα και τη δεύτερη θέση να εξασφαλίσει τον άλλο μήνα μέσα από τα πλέι-οφ.

Η ΑΕΚ έχει μπροστά της δυο προκλήσεις. Να πάρει ένα τίτλο μετά από εννέα χρόνια. Έστω το Κύπελλο, που είναι η "απόλαυση της μιας βραδιάς", αλλά δεν παύει να είναι ένας τίτλος. Και η ΑΕΚ έγινε μεγάλη, γιγαντώθηκε και απέκτησε τεράστια δυναμική, επειδή κατακτούσε τίτλους. Η δεύτερη πρόκληση είναι να εκμεταλλευτεί το χάλι του Παναθηναϊκού, να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της έναντι του ΠΑΟΚ και να βάλει στη θέση του τον Μπέο.

Ο οποίος, παρεμπιπτόντως, αλωνίζει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, κάνει ο,τι γουστάρει, λογαριασμό δεν δίνει σε κανέναν και από πάνω επιβραβεύεται κιόλας η προσπάθειά του. Τον στέλνουν (οι Σουπερλιγκάδες) καμαρωτό καμαρωτό εκπρόσωπο στην ΕΠΟ. Και από το σινάφι μας, του φτιάχνουν αγιογραφίες, μην τυχόν και χάσουμε το κελεπούρι. Άντε και στην Ευρώπη ο πολυτάλαντος και “μάγκας” Αχιλλέας, να πηγαίνει το ματς στο 88' και κάθε πέντε δευτερόλεπτα να πετάνε μπάλες στο τερέν. Να τη δούμε και στην Ευρώπη, τη "μαγκιά" του κυρίου "52-48".

Άμεση αθλητική ενημέρωση όπου και αν βρίσκεστε μέσω του επίσημου twitter και του επίσημου facebook του contra.gr.Ξεφύγαμε όμως. Αν η ΑΕΚ καταφέρει να ανταποκριθεί με επιτυχία σ' αυτές τις δυο προκλήσεις, μπράβο της, να το απολαύσει και να το χαρεί. Μέχρι εκεί όμως. Ο κίνδυνος να χρησιμοποιήσει την επιτυχία του Κυπέλλου ή της 2ης θέσης ως άλλοθι για να μην ξεχαρβαλώσει αυτή την άθλια ομάδα είναι ορατός. Την πάω όμως μακριά τη βαλίτσα, διότι, εδώ που τα λέμε, κανείς δεν ξέρει (ακόμα) τι θα ξημερώσει από τον Μάιο. Σε ποιο στάδιο θα βρίσκεται (με το ιδιοκτησιακό – διοικητικό) η ΑΕΚ. Αν θα συνεχίσει με πολιτική "δου-νου-του", τους μετόχους "εξαφανισμένους", τον Αδαμίδη να κάνει θεαματικές περικοπές, να ψάχνεται με τον Κασνακίδη για να φέρουν στην ΑΕΚ (περίπου) το μοντέλο του Άρη και την ομάδα να πορεύεται στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ή αν θα κλείσει οριστικά και αμετάκλητα ο κύκλος της “παρέας του 2004”με τους δυο τελευταίους των Μοϊκανών (Παππάς και Νοτιάς) να παραδίδουν σε άλλον τα κλειδιά. Τώρα αν θα είναι πραγματική παράδοση, με μεταβίβαση μετοχών ή αν θα είναι απλώς εκχώρηση του μάνατζμεντ, θα το διαπιστώσουμε λίαν συντόμως.
Για το συνονθύλευμα της Κυριακής δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη ανάλυση και αναφορά. Αυτό που είδαμε κατά του Ηρακλή, το έχουμε ξαναδεί σε πολλά παιχνίδια, ιδίως στο ΟΑΚΑ κι ας μην μας ξεγελούν κάποιες θεαματικές εκτός έδρας νίκες ή κάποιες αναλαμπές σε ντέρμπι. Ο Δεκέμβρης (του Χιμένεθ) πέρασε προ πολλού, κοντεύει να τελειώσει η σεζόν και η ομάδα λειτουργεί με το σύστημα "ό,τι να 'ναι" και "ό,τι κάτσει".

Αρκετοί υπερασπιστές του (ανύπαρκτου) έργου Χιμένεθ, συνεχίζουν να τα φορτώνουν όλα στον προκάτοχο του Ισπανού, τη δουλειά και τις επιλογές που έκανε. Μέχρι να λιώσει αυτή η καραμέλα, θα πρέπει τα νεύρα να γίνονται τσατάλια, τα μάτια να πονάνε και γενικώς όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο και την ομάδα να υφίστανται μια δοκιμασία σκληρή. Μαρτύριο που ας ευχηθούμε ότι θα λήξει και πως ό,τι κι αν κάτσει διοικητικά μετά τον Μάιο, θα ξεριζωθεί μια ομάδα που δεν έχει καμία, μα καμία προοπτική να πρωταγωνιστήσει. Στο -20 θα βολοδέρνει από την κορυφή, θα παραμυθιάζεται και θα παραμυθιάζει τον κόσμο με καμιά νίκη σε ντέρμπι. Στο ερώτημα αν φύγουν οι τωρινοί ποιοι και πως θα έρθουν, δεν έχω ασφαλώς απάντηση. Διαισθάνομαι μονάχα ότι χειρότερους δεν θα βρει. Σε αξία, σε ταλέντο, σε νοοτροπία.

Θεωρώ επίσης (σχεδόν) βέβαιο ότι στις 30 Απριλίου στον τελικό, θα δούμε θεαματικά καλύτερη ΑΕΚ απ' αυτήν της Κυριακής. Όχι μόνον επειδή θα επιστρέψουν στην ενδεκάδα παίκτες που τους έχει ανάγκη το παιχνίδι της ομάδας. Αλλά και επειδή είναι τεράστιο το κίνητρο. Η δίψα, ο πόθος, η κάψα. Να σηκώσουν όλοι μια κούπα. Ο κόσμος θα είναι εκεί, η ατμόσφαιρα σούπερ γιορτινή, θα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να γίνει ο γύρος του θριάμβου. Αλλά μέχρι τότε υπάρχει καιρός, θα μεσολαβήσει και η Ανάσταση. Με το Άγιο Φως να (μας) φωτίζει όλους...

ΥΓ. Ασφαλώς και δεν υπάρχει καμία Lottomatica πίσω από την κίνηση παλαιών παραγόντων της ΑΕΚ για να αναλάβουν την ΠΑΕ. Η Lottomatica, ο "ιταλικός ΟΠΑΠ", της οικογένειας Ντι Αγκοστίνι, ελέγχει παγκοσμίως στις λοταρίες το 70-72%. Προσφάτως πήρε μέρος, μέσω του αμερικάνικου κολοσσού της G-Tech, στον διαγωνισμό για τον τεχνολογικό εξοπλισμό του ΟΠΑΠ, έχοντας απέναντι την Intralot και τον Ιούλιο θα ξέρουμε σε ποια από τις δυο εταιρίες θα κάτσει η μπίλια. Όταν και εφόσον προχωρήσουν οι διαδικασίες πώλησης του ΟΠΑΠ, η Lottomatica θα είναι σίγουρα μέσα στους υποψήφιους αγοραστές. Στην Ιταλία είναι χορηγός της ομάδας μπάσκετ της Ρόμα, αλλά δεν έκανε καμία κρούση για να πάρει και την ποδοσφαιρική Ρόμα η οποία πουλήθηκε με 62 εκατομμύρια σε Ιταλοαμερικανό επιχειρηματία. Να έρθει στην Ελλάδα, και να διαθέσει 60-70 εκατομμύρια (αναλόγως τα χρέη) για την ΑΕΚ; Για ποιο λόγο; Ο ΟΠΑΠ είναι ο διακαής τους πόθος. Συνεπώς η Lottomatica που συμμετέχει με ποσοστό 5% (και 30% ο ΟΠΑΠ) στην Neurosoft του Μάκη Αγγελόπουλου στο Χρηματιστήριο του Μιλάνου δεν είναι ο επενδυτικός όμιλος τον οποίον προωθούν για την ΑΕΚ οι παλαιοί παράγοντες.

ΥΓ2. Ο Μάκης Αγγελόπουλος (φωτό) έχει άριστη σχέση με τον Δημήτρη Μελισσανίδη τα τελευταία χρόνια. Σχέσεις που αποκαταστάθηκαν, μετά τη μεγάλη ρήξη τον Αύγουστο του '99 του "τίγρη" με Στάθη και Αγγελόπουλο. Οι δυο τους συνεργάζονται, για να εξασφαλίσουν (μέσω της Lottomatica) μια άδεια στην ελληνικά αγορά για τα "φρουτάκια". Τώρα αν αυτή συνεργασία θα επεκταθεί μελλοντικά και στην ΑΕΚ ουδείς το γνωρίζει αυτό. Προς το παρόν...

ΥΓ3. Και με τον Πέτρο Παππά φέρεται να έχει συνομιλήσει ο Μάκης Αγγελόπουλος. Τα γραφεία τους στο Μαρούσι είναι σε κοντινή απόσταση. Η ομάδα των παλαιών παραγόντων, συνεχίζει τις επαφές, αλλά με μικρά και μελετημένα βήματα. Δεν θέλουν να διαρρεύσει η ταυτότητα του επενδυτή, δεν θέλουν να δημοσιοποιούνται σχέδια για την ΑΕΚ. Όπως για παράδειγμα οι επαφές που έγιναν με προπονητή, που, ας μην τρομάξουν κάποιοι, δεν είναι ο... Μπάγεβιτς.

ΠΗΓΗ: www.contra.gr

LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Superleague SPORTS