Κι αυτό δεν είναι μόνο κοινωνικό ή οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα. Αγγίζει και το ποδόσφαιρο. Έπρεπε, δηλαδή, να γίνουν φέτος όλα αυτά τα όργια στο πρωτάθλημα για να φτάσει η κυβέρνηση μήνα Μάη και μια ανάσα πριν το τέλος της περιόδου για να κάνει σύσκεψη παρουσία του πρωθυπουργού; Γιατί τόσο καιρό δεν ασχολιόταν σοβαρά το κράτος με το θέμα;

Από το περασμένο καλοκαίρι υπάρχει ένας χαμός από ειδήσεις για στημένα ματς, για κασέτες με περίεργες συνομιλίες, για διαφθορά, για διαιτησίες, για εκβιασμούς.

Διαιτητές έχουν απειληθεί ή έχουν φάει ξύλο, σε παίκτες έχουν μπει βόμβες στα σπίτια τους, ντου σε αγωνιστικούς χώρους έχουν γίνει είκοσι φορές, ποδοσφαιριστές έχουν πάει να καούν ζωντανοί στο χορτάρι από βεγγαλικά, σύνδεσμοι τόσων ομάδων έχουν δεχτεί επιθέσεις και ραντεβού για μπουνίδια κλείνονται μεταξύ οπαδών. Μια πραγματική κόλαση. Η οποία, βέβαια, δεν είναι μόνο του 2010 και του 2011. Και πιο πίσω αν πάμε θα δούμε ανάλογα περιστατικά.

Και λίγες μέρες πριν το επίσημο φινάλε της σεζόν έρχεται το κράτος μέσα στην καλή χαρά να πει «θα πάρω μέτρα». Έλεος! Τόσο καιρό την βγάζανε μόνο με λόγια και τώρα αποφασίσανε να κάνουν κάτι; Τι άλλαξε τώρα, δηλαδή; Ο Μπιτσαξής δεν ήταν αυτός που μόλις πριν ένα, δυο μήνες είχε κάνει δηλώσεις ότι «φέτος τα περιστατικά βίας είναι πολύ λιγότερα από άλλες χρονιές»; Και καμάρωνε ο ΓΓΑ κάνοντας δημιουργική λογιστική κρουσμάτων βίας στα γήπεδα.

Και για ποιο λόγο επικαλούνται την ΟΥΕΦΑ; Οι κανονισμοί της ΟΥΕΦΑ και της ΦΙΦΑ υπάρχουν εδώ και δεκαετίες. Εμείς σήμερα τις θυμηθήκαμε; Και όπως έρχεται ο μπαμπούλας του ΔΝΤ, έτσι χρησιμοποιείται και η ΟΥΕΦΑ ή η ΦΙΦΑ; Σαν τον δάσκαλο που θα έρθει να κάνει ντα τον κακό μαθητή…

Κοινωνία LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS