Πάει και το ματς με την Γαλλία λοιπόν και ένα ωραία ερώτημα είναι τι γράφουμε. Δηλαδή πως το γράφουμε και το αναλύουμε αυτό το χαμένο ματς. Την χαμένη ευκαιρία ίσως. Ίσως γιατί ποτέ δεν ήμασταν φαβορί, το αντίθετο μάλιστα. Βεβαίως το πιο εύκολο είναι να γράφουμε και να λέμε "πάλεψε σαν θεριό η εθνική και προδώθηκε από την ατυχία της", "δεν είχε την τύχη με το μέρος της στο τέλος", "άξια και για τετράδα αλλά...", "μεγάλη εμφάνιση " και τα σχετικά.
Εμείς βεβαίως όπως με ξέρετε τόσα χρόνια χωρίς να αδικούμε την πραγματικότητα πάντα αναλύουμε σε βάθος το κάθε γεγονός και το καθε ματς και την κάθε εμφάνιση. Αλλωστε αντιθέτως με αρκετούς συναδέλφους που έχουν την δική τους λογική ή ..πολιτική , δεν γράφω και δεν μιλάω για να γίνομαι αρεστός στον λαό και στους φίλους μου που ουσιαστικά δεν έχω σε ομάδες και ομοσπονδίες. Ή και αν έχω, αν δεν τους αρέσει η κριτική , να μην μου λένε καλημέρα...
Ούτε θα κάτσω να απαντώ για το αν η Σλοβενία ήταν καφενείο ή όχι ή γιατί κάποιοι λένε η Ελλάδα άφησε πίσω της μεγάλες δυνάμεις όπως η Ιταλία , η Γερμανία και η Τουρκία, χωρίς βέβαια ποτέ να παίξει μαζί τους! Οσο για την Σλοβενία πράγματι ήταν ομαδάρα, ο Μάλκοβιτς προπονητάρα και εν πάση περιπτώση το μπάσκετ είναι δύσκολο άθλημα και πρέπει να το ξέρεις καλά για να μιλάς, αλλιώς ρίξτο στην φιλολογία, φιλοσοφία και αμπελοσοφία που γεμίζεις και τις σελίδες ακούραστα!
Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr