Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω. Ποιος; Ενα αρκετά σεβαστό ποσοστό των Ελλήνων. Μωρέ τι μας λες. Πρώτοι απ΄ όλους δεν πληρώνουν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Ας πούμε. Δεν πληρώνουν τις νόμιμες επιστροφές των φορολογούμενων πολιτών. Γιατί; Γιατί έτσι. Γιατί το κράτος δεν έχει. Ας πούμε. Δεν πληρώνουν τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Γιατί; Επειδή δεν περισσεύουν. Ας πούμε. Δεν πληρώνουν τις φαρμακευτικές, τους μεγαλοεργολάβους και εν γένει σε όσους χρωστάνε. Παιδιά- λένε χαμηλόφωνακάντε υπομονή.
Αυτή τη στιγμή προέχει να σωθεί το ταμείο της πατρίδας. Ωραία. Ας το δεχτώ. Ομως τότε πρέπει και να σεβαστώ την ανάγκη του κάθε φτωχού και κάθε τσέπης αδειανής. Πατρίδα, πριν από τα βουνά, τα λαγκάδια, τις παραλίες και τα ποτάμια, είναι οι άνθρωποι που εργάζονται, μοχθούν και κατοικούν σ΄ αυτήν. Πατρίδα είναι εσύ, εγώ, εμείς. Αφού δεν έχουν, δεν πληρώνουν. Ωραία. Συμφωνώ κι εγώ. Ανάμεσα σ΄ αυτούς μπόλικοι και οι χαβαλετζήδες που χαίρονται όπως ο λύκος στην αναμπουμπούλα. Εντάξει. Συμβαίνει. Ομως για πέστε μου, για να έχουμε καλό ρώτημα. Πόσοι οι επίορκοι της Εφορίας και πόσα τα λαμόγια της Πολεοδομίας; Βγήκε κάποιος εξ αυτών στη σέντρα; Απολύθηκε από την καρέκλα του; Δημεύτηκε η περιουσία του; Ουδείς. Με ένα λόγο, το παράδειγμα της ανομίας και της αυθαιρεσίας προέρχεται και σχεδόν διαφημίζεται από την κορυφή.
Επομένως η απάντηση στο ερώτημα «Συμφωνείς ή διαφωνείς με το κίνημα των πολιτών που δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους;» δεν είναι ούτε Ναι ούτε Οχι. Μια τέτοια κάθετη, θετική ή απορριπτική, θέση θα ήταν εντελώς πρόχειρη, επιπόλαιη και αποπροσανατολιστική. Ο Γερμανός- φέρ΄ ειπείν- είναι νομοταγής επειδή οι πολιτικοί όχι μόνο νομοθετούν, αλλά και εφαρμόζουν τους νόμους. Οταν στη συνείδηση του απλού πολίτη το ρετιρέ μοιάζει με οίκο ανοχής, τότε κι αυτός συμπεριφέρεται σαν επισκέπτης αυτού του μπορντέλου και καθόλου ως πολίτης της δύσμοιρης ελληνικής γης. Εφαρμόστε τους νόμους πρώτοι εσείς και μετά θα ακολουθήσουμε κι εμείς!
Πηγή: tovima.gr