Όταν παίζεις καλύτερα και το τρως κόντρα στη ροή του αγώνα, όπως λένε και οι σπορτκάστερς, τότε θέλει ψυχή και καρύδια για να το γυρίσεις και να φύγεις νικητής από μια έδρα που μυρίζει μπαρούτι.

Πως έγινε τώρα η μεγάλη ανατροπή. Πρώτα από όλα χάρη στην κλάση του Ιμπαγάσα. Ο μάγκας όσο μπόι δεν του έδωσε η μάνα του, το πήρε παραπανίσιο σε ψυχή και κοφτερό μυαλό.

Δεκάρια στο ποδόσφαιρο έχουμε δει πολλά και τα έχουμε θαυμάσει. Δεκάρι που μαρκάρει σαν κανονικό αμυντικό χαφ και να τρέχει συνέχεια παρά το ότι στο ληξιαρχείο τον «βγάζουν» τριανταπέντε χρονών δεν έχουν δει τα μάτια μου τόσα χρόνια που ασχολούμαι με το άθλημα.

Αφού τσαμπουκαλεύτηκε στην αρχή κι άρπαξε δικαιολογημένα την κίτρινη κάρτα άρχισε να ηρεμεί και κοίταξε πως θα βοηθήσει την ομάδα του.

Η πάσα στον Τζεμπούρ είναι μαγική και πρέπει να διδάσκεται σε όσους έχουν τη φιλοδοξία να γίνουν κάποτε «δεκάρια».

Από κοντά, ο Φρανσουά που στην αρχή τον είχαμε για χειρότερο του Ζεβλάκοφ. Αυτός είναι καθαρό «εξάρι» και τόσο καιρό δεν του το είχε πει κανείς. Αλώνισε το γήπεδο, έκοψε ό,τι κινείται γύρω του και οι πάσες του ήταν σωστές στο μεγαλύτερο ποσοστό.

Ο Ριέρα του πρώτου ημιχρόνου ήταν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου. Αυτός δεν σκίζεται όπως ο Ιμπαγάσα, αλλά ξέρει να κρατάει τη μπάλα, να κάνει διαγώνια κίνηση και να δημιουργεί μπελάδες στους αμυντικούς, όμως για το κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Άρη μεγάλος μπελάς ήταν ο Τζεμπούρ.

Βάζει το πρώτο γκολ, είναι μέσα στο δεύτερο και «ανακατεύει» συνέχεια την κιτρινόμαυρη άμυνα. Όσο για τον Φουστέρ, αυτός ήταν χαμένος στο γήπεδο μέχρι που κόλλησε ένα «παστέλι» διαστημικό. Επειδή, ξέρω ότι θα γίνει κουβέντα για τον διαιτητή Σιδηρόπουλο, γράφω καθαρά και ξάστερα ότι αρνήθηκε καθαρό πέναλτι που κάνει ο Πρίττας στον Ριέρα.

Τα άλλα είναι «να’ χαμε να λέγαμε»…

ΠΗΓΗ: www.sportday.gr
 

Άρης LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός