Η Hasta la Victoria Siempre μπορεί να έκανε επίδειξη δύναμης απέναντι στη… βαριά και ασήκωτη (μεικτή) ομάδα δημοσιογράφων (το μέτρημα σταμάτησε μετά το 3-1 ή 4-1), ο σκοπός της ποδοσφαιρικής γιορτής, όμως, ήταν άλλος…
«Νικητής στη σημερινή αναμέτρηση ήταν οι μαχητές απεργοί πείνας, που συνεχίζουν τον αξιοπρεπέστατο αγώνα τους», ήταν το σχόλιο του αεικίνητου Τάκη Βαμβακίδη μετά το τέλος τους ματς και, όπως μου είπε ένα ξαδερφάκι μου σκύλος που ανηφόρισε μέχρι το Άλσος, το μήνυμα εστάλη.
Ο αγώνας αλληλεγγύης στους εργάτες απεργούς πείνας στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και ένας από τους λόγους ήταν το… διαιτητικό τρίο. Οι αγωνιζόμενοι (και δη οι ελεύθεροι… ) δεν δίστασαν πολλές φορές να επιδιώξουν να πάρουν μία κίτρινη κάρτα, προκειμένου να βρουν την ευκαιρία να πιάσουν την κουβέντα σε έναν από τους τρεις ξανθούς αγγέλους. Εις μάτην, όμως, αφού τα κορίτσια ήταν εκεί για να κάνουν τη δουλειά τους…
Κωφίδης, Πουρσανίδης, Σαργκάνης (σε θέση σέντερ φορ!) κ.α. έδειξαν ότι η μπάλα δεν ξεχνιέται, παρά τα χρονάκια τους. Τέλος, παρακαλούνται οι εύσωμοι κύριοι που… εκδικούνται με τα πληκτρολόγιά τους όλους όσους κατάφεραν να κάνουν πρωταθλητισμό, να χάσουν καμιά 10αριά κιλά ο καθένας πριν αποφασίσουν ξανά να παίξουν μπάλα…