Όπως αποκάλυψαν στην εκπομπή «60’» του CBS, η πείνα και η απελπισία των πρώτων ημερών τους έκαναν να μην μπορούν να σκεφτούν καθαρά. Ένας από τους μεταλλωρύχους, ο Μάριο Σεπουλβέδα, υπογράμμισε ότι αναρωτιόταν ποιος θα ήταν ο πρώτος που θα πέθαινε. Αν συνέβαινε αυτό θα τον έτρωγε χωρίς να το σκεφθεί.

Ένας άλλος μεταλλωρύχος, ο Βίκτορ Θαμόρα, δεν έκρυψε ότι μαζί με τους συναδέλφους του σκέφθηκαν να αυτοκτονήσουν δηλητηριάζοντας τον μικρό χώρο στον οποίο βρίσκονταν, με μονοξείδιο του άνθρακα. Τόνισε δε, πως η σκέψη αυτή ήταν για να μπορέσουν να βάλουν ένα τέλος στα βασανιστήριά τους.

Μάλιστα, υπάρχουν μαρτυρίες από τους ίδιους τους μεταλλωρύχους που αναφέρουν ότι στα γράμματά τους οι γυναίκες – και άλλα μέλη των οικογενειών – των εγκλωβισμένων έβαζαν ναρκωτικές ουσίες (ινδική κάνναβη και άλλα παρακλάδια του φυτού). Οι μεταλλωρύχοι τονίζουν ότι όσοι έκαναν χρήση των ουσιών αυτών ήταν πιο ήρεμοι και χαλαροί από τους υπολοίπους και πιο υπομονετικοί περιμένοντας τους διασώστες. Αυτό όμως δεν γινόταν φανερά, αλλά με βάρδιες στις τουαλέτες, καθώς η ποσότητες ήταν μικρές και δεν έφταναν για όλους.

Σχετικά με το θέμα του σεξ, όταν προμηθεύτηκαν φάρμακα και τρόφιμα, το πρώτο που ζήτησαν ήταν… 33 φουσκωτές κούκλες με την δικαιολογία ότι μερικοί είχαν «αγριέψει». Το κακό για εκείνους ήταν ότι μόνο ένας καταστηματάρχης sex shop πρόσφερε το… αγαθό που ζήτησαν και δυστυχώς είχε να προσφέρει μόνο δέκα.

Ευτυχώς, οι μεταλλωρύχοι απεγκλωβίστηκαν εγκαίρως και επανήλθαν στην κοινωνία αποφεύγοντας τις πραγματικά καταστροφικές για την ψυχική και νοητική τους υγεία συνέπειες της πολυήμερης απομόνωσης στα έγκατα της γης.

ΠΗΓΗ: newsday.gr