Χαίρεται! Το Σαββατόβραδο με βρήκε στην συμπρωτεύουσα και ως σωστός επισκέπτης της πόλης, συναντήθηκα με το κρεβάτι του ξενοδοχείου τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής. Ο καιρός ήταν αυτός που έπρεπε για 1η Δεκέμβρη (καμιά σχέση με Αθηνά), δηλαδή κρύο, υγρασία και βροχή.
Αφού διασκεδάσαμε λοιπόν με την παρέα μου μέχρι το ξημέρωμα, χαιρετηθήκαμε για να δώσουμε ραντεβού, όποτε ξυπνήσουμε, στη λεωφόρο Νίκης για καφεδάκι. Πριν κοιμηθώ όμως ασχολήθηκα λίγο με το Internet και εκεί «έπεσα» πάνω σε μία δυσάρεστη είδηση, που με ταρακούνησε αρκετά, με συνέπεια παρά τη νύστα και την κούραση, να κοιμηθώ αργότερα από ό,τι υπολόγιζα.
Πληροφορήθηκα λοιπόν ότι ο Αμερικανός ηθοποιός Paul Walker σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Τραγική ειρωνεία σκέφτηκα. Ο ήρωας που σε τόσες πολλές αγαπημένες ταινίες The Fast and the Furious καταφέρνει να οδηγεί αυτοκίνητα με τόση δεξιοτεχνία, ρίσκο και αρκετή φαντασία και τελικά να επιζεί, στην πραγματική ζωή να σκοτώνεται σαν συνοδηγός σε αυτοκίνητο.
Τρομερό κ θλιβερό να φεύγει από τη ζωή ένας νεαρός άνθρωπος. Είναι στενάχωρο και άδικο ένας ηθοποιός τόσο συμπαθής (από τη δουλειά του τουλάχιστον) να σκοτώνεται έτσι ξαφνικά. Εγώ προσωπικά τον έχω θαυμάσει στο «Eight Below» κ στο «Into the Blue», όμως τον συμπάθησα ιδιαίτερα όταν σαν «Brian O Connor» κατάφερνε να οδηγεί ότι του δοθεί σαν επαγγελματίας οδηγός αγώνων, να σώζει το κορίτσι του, να στέκεται στον κολλητό του και πάντα να τελειώνει με happy end αφήνοντας μας με την αγωνία να δούμε το επόμενο που πάντα ήταν και καλύτερο.
Καμιά φορά όμως τα happy end είναι μόνο για τις ταινίες. Έτσι αποδείχτηκε και στην περίπτωση του Paul Walker. Αυτό που εύχομαι είναι κουράγιο στους δικούς του ανθρώπους και η ψυχή του να αναπαύεται. Εμείς θα τον (ξανά)θαυμάζουμε όποτε βλέπουμε κάποια ταινία του και θα τον θυμόμαστε σαν ένα ωραίο, γυμνασμένο, χαμογελαστό, ξανθό παλικάρι που οποίο τιμόνι του δώσεις... το οδηγεί στο τέρμα !!!