Την ανησυχία που επικρατεί στην Τουρκία με τον αυξανόμενο εξισλαμισμό των σχολείων μεταφέρει σε άρθρο της η γαλλική εφημερίδα "Le Monde".
Γονείς, δάσκαλοι, κάτοικοι της γειτονιάς, δοκίμασαν τα πάντα, από καθημερινή αγρυπνία μέχρι εκκλήσεις, από διαδηλώσεις μέχρι νομικές ενέργειες, τις οποίες μάλιστα κέρδισαν. Δεν έγινε τίποτα. Το δημόσιο κολέγιο Ismail-Tarman, που βρίσκεται στην ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης, μετατράπηκε σταδιακά σε ένα θρησκευτικό ίδρυμα, ένα από εκείνα τα σχολεία που προορίζονταν να εκπαιδεύσουν ιεροκήρυκες και ιμάμηδες που αποκαλούνταν στην Τουρκία "imam hatip" και του οποίου η ανάπτυξη, καθοδηγούμενη από τους ισλαμοσυντηρητικούς κυβέρνηση στην Άγκυρα, συνεχίζει να επιβάλλεται σε ολόκληρη τη χώρα. Δευτέρα, 19 Φεβρουαρίου, περίπου δεκαπέντε διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν ξανά, νωρίς το πρωί, μπροστά από την είσοδο του καταστήματος με ένα πανό που μόλις κιτρινίστηκε από τον χρόνο και στο οποίο γράφει «Θέλουμε το σχολείο μας!»
Παλεύουν για περισσότερα από επτά χρόνια. Επτά χρόνια από τότε που μια χούφτα οικογενειών έμαθαν, μια μέρα την άνοιξη του 2016, ότι το Υπουργείο Παιδείας στην Άγκυρα είχε αποφασίσει να αλλάξει τον χαρακτήρα αυτού του αρκετά αναβαθμισμένου ιδρύματος που εκτιμάται για το καλό του επίπεδο. Πολύ γρήγορα, ανακάλυψαν ότι άλλα τρία σχολεία που βρίσκονταν κοντά, στη συνοικία Μπεσίκτας, που είναι γνωστή ότι είναι κοσμική και ανοιχτή στον κόσμο, βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση.
Στη συνέχεια κινητοποιήθηκαν περισσότερες από 950 οικογένειες από τους 1.140 μαθητές στο Ismail-Tarman. Κάτοικοι της γειτονιάς, ακόμη και χωρίς παιδιά, εντάχθηκαν στο κίνημα. «Αυτό επιβράδυνε ελαφρώς τις φιλοδοξίες των αρχών, χρειάστηκαν ένα χρόνο πριν αλλάξουν διευθυντές και εισήγαγαν μαθήματα εθνικιστικά και θρησκευτικά πρώτα από την 6η δημοτικού , πριν τα εγκαταστήσουν σταδιακά, χρόνο με το χρόνο, στις ανώτερες τάξεις », εξηγεί η Μπενγκιού Ντογκάν, μητέρα εφήβου, η οποία συμμετείχε στην κολεκτίβα από την αρχή.
ΠΗΓΗ: infognomonpolitics.gr