Οι παγίδες που περιμένουν τον Ερντογάν στη Συρία

Τα λάθη της Ρωσίας που επέτρεψε από το 2016 τις τουρκικές επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία, τον ρόλο της Τουρκίας η οποία χρησιμοποιεί όχι μόνο τους αντιπολιτευόμενους στον Άσαντ αλλά και τρομοκρατικές ισλαμικές οργανώσεις, τον κουρδικό παράγοντα ο οποίος φαίνεται να βγαίνει κερδισμένος από τις εξελίξεις, αλλά και τις παγίδες που ελλοχεύουν για την ύπουλη Τουρκία αναλύει ο αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης σε άρθρο του στο militaire.gr.

Στις 15 Σεπτεμβρίου 2016, έφτασε στην Άγκυρα θυμωμένος ο αρχηγός του Γενιού Επιτελείου της Ρωσίας Β. Γκερασίμοφ και ζήτησε άμεση ενημέρωση από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο για την τουρκική επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» η οποία είχε αρχίσει στις 24 Αυγούστου. Οι Ρώσοι είχαν δώσε έγκριση στους Τούρκους για μία μικρής έκτασης και χρονικής διάρκειας στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή Τζεράμπλους αλλά οι Τούρκοι δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους και οι Ρώσοι αντελήφθησαν ότι η Άγκυρα τους εξαπάτησε.

Στη συνέχεια οι Τούρκοι κατέστησαν απαραίτητη την παρουσία τους στα συριακά εδάφη καθώς έπεισαν τους Ρώσους ότι μπορούν να επηρεάζουν την τρομοκρατική οργάνωση Αλ Νούσρα – παρακλάδι της Αλ Κάϊντα στη Συρία, με αποτέλεσμα η Μόσχα να επιτρέψει την παραμονή του τουρκικού στρατού στα συριακά εδάφη για μεγαλύτερο διάστημα.

Ακολούθησε το αίτημα της Μόσχας προς την Άγκυρα να μεσολαβήσει για την έξοδο των τζιχαντιστών της Αλ Νούσρα από το Χαλέπι. Τότε, μετά από συνεννόηση της ΜΙΤ με την Αλ Νούσρα, σχεδόν 20 χιλ. τζιχαντιστές της τρομοκρατικής οργάνωσης εκκένωσαν το Χαλέπι και μετακινήθηκαν δυτικότερα, στο Ιντλίμπ.

Στις συνομιλίες που ακολούθησαν στο πλαίσιο της «Αστάνα» (Ρωσία – Ιράν – Τουρκία) οι οποίες ακολούθησαν τις άλλες δύο τουρκικές επιχειρήσεις στη Συρία (Κλάδος Ελαίας, Πηγή Ειρήνης), αποφασίσθηκε το 2019 ο αφοπλισμός της ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTS) η οποία αποτελούσε την διάδοχη οργάνωση της Αλ Νούσρα, με μέριμνα της Τουρκίας. Φυσικά η Άγκυρα όχι μόνο δεν αφόπλισε την HTS και άλλες μικρότερες ισλαμικές οργανώσεις στην περιοχή του Ιντλίπ, αλλά με το πρόσχημα του ελέγχου και της περιφρούρησης αυτών, είχε πείσει την Ρωσία και το Ιράν για την ανάγκη τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή. Έτσι οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ίδρυσαν και διατηρούν περίπου 100 μικρές στρατιωτικές μονάδες – παρατηρητήρια στην περιοχή του Ιντλίμπ.

Σε όλο αυτό το διάστημα, η Τουρκία όχι μόνο βοήθησε την HTS να δημιουργήσει μάχιμα τμήματα στην περιοχή του Ιντλίπ, αλλά ταυτόχρονα συγκρότησε, εξόπλισε και εκπαίδευσε το σώμα των αντιπολιτευόμενων Σύριων Αράβων και Τουρκομάνων σουνιτών, γνωστό αρχικά ως Ελεύθερος Συριακός Στρατός ο οποίος πλέον ονομάζεται Εθνικός Συριακός Στρατός (ΕΣΣ). Η οργάνωση αυτών ήταν ένα αμερικανικής εμπνεύσεως σχέδιο το οποίο χρησιμοποίησε η Τουρκία και προετοίμασε έτσι ένα μάχιμο σώμα περίπου 40 χιλ. μαχητών αρχικά σε τουρκικά στρατόπεδα (Κιρσεχίρ, Σανλιούρφα, Γκαζίαντεπ) και στη συνέχεια εντός της συριακής επικράτειας

Γιατί τώρα η επιχείρηση

Με αφορμή την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την αδυναμία της ρωσικής πολεμικής μηχανής να στηρίξει στρατιωτικά τον Άσαντ, η Τουρκία επιτάχυνε τις διαδικασίες συντονισμού των ακραίων ισλαμικών οργανώσεων που δρουν στη Συρία πετυχαίνοντας έτσι την ετοιμότητά τους για την επιχείρηση που είναι σε εξέλιξη.

Ο Ερντογάν βλέποντας τους ισραηλινούς σχεδιασμούς στην περιοχή και την συνεννόηση του Τελ Αβίβ με τους Κούρδους, έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο ανατροπής του Άσαντ ο οποίος απέφευγε συνομιλίες με την Άγκυρα για την αντιμετώπιση της ισραηλινής απειλής.

Ο Ερντογάν χρησιμοποίησε όλους αυτούς τους ακραίους ισλαμιστές μαχητές (υπό την HTS) αλλά και τους σουνίτες αντιπολιτευόμενους (ΕΣΣ) για να ανατρέψει την διαμορφωθείσα κατάσταση η οποία απειλούσε τους τουρκικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς.

Ένας άλλος σημαντικός λόγος που η Τουρκία έδωσε τώρα το σύνθημα για την επιχείρηση εναντίον του Άσαντ, ήταν και η εκλογή Τράμπ. Η Τουρκία θέλει να δημιουργήσει τετελεσμένα και να προλάβει καταστάσεις όσο η Ρωσία είναι απασχολημένη στο ουκρανικό μέτωπο.

Εντύπωση προκαλεί ο τέλειος συντονισμός, όπου η HTS ως επικεφαλής και άλλων ισλαμικών οργανώσεων οι οποίες περιλαμβάνουν και τζιχανιστές από τον Καύκασο, την κεντρική Ασία, την Κίνα, την Μέση Ανατολή και την Αφρική, επιτίθεται εναντίον των δυνάμεων του Άσαντ με σκοπό την κατάληψη της Δαμασκού, ενώ ο ΕΣΣ πραγματοποιεί επιθέσεις εναντίον κουρδικών θέσεων ανατολικά του Ευφράτη (Τελ Ριφάτ και Μένμπιτς).

Εδώ αρχίζουν τα λάθη της Άγκυρας

Φαίνεται ότι οι Κούρδοι του YPG/SDF οι οποίοι δεν στηρίζουν τις δυνάμεις του Άσαντ, απολαμβάνουν μία κάποια ανοχή ή ακόμη και σκόπιμη ασυλία από την HTS και τον ΕΣΣ ανατολικά του Ευφράτη. Από την πλευρά τους οι Κούρδοι της Συρίας φαίνεται ότι έχουν δεχθεί προσωρινά να περιορισθούν ανατολικά του Ευφράτη, κάτι στο οποίο συμφωνούν Τουρκία και ΗΠΑ.

Η Τουρκία επιδιώκει την ανατροπή του Άσαντ με σκοπό την δημιουργία ενός σουνιτικού κρατιδίου νοτίως Ιντλίμπ το οποίο θα ελέγχεται από την Άγκυρα, με σκοπό την μελλοντική ενσωμάτωση στον τουρκικό κορμό ως προέκταση του Χατάϊ, παρέχοντας επί του παρόντος ως αντάλλαγμα την παρουσία των Κούρδων της Συρίας αλλά μόνο ανατολικά του Ευφράτη.

Αυτό είναι τραγικό λάθος για την Άγκυρα καθώς οι Κούρδοι της Συρίας διαθέτουν πλέον έναν μάχιμο στρατό που αριθμεί περίπου 100 χιλ. και δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τον τελικό τους στόχο που είναι η επέκτασή τους μέχρι την Μεσόγειο με τις ευλογίες των ΗΠΑ και του Ισραήλ κάτι το οποίο ανατρέπει μελλοντικά τους τουρκικούς σχεδιασμούς.

Το δεύτερο τραγικό λάθος του Ερντογάν είναι ότι παίζει με τη φωτιά του ακραίου τρομοκρατικού Ισλάμ. Η Άγκυρα στην παρούσα φάση δείχνει ξεκάθαρα ότι στήριξε και συμμάχησε με την τρομοκρατική οργάνωση HTS την οποία μάλιστα χρησιμοποιεί για τους τουρκικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς, όμως πιθανότατα δεν έχει εκτιμήσει σωστά, καθώς θα βρεθεί αντιμέτωπη με όλα αυτά τα ακραία στοιχεία τα οποία εκπροσωπεί η HTS. Αυτό καθώς η HTS φαίνεται ότι αποσκοπεί στην παραμονή της στις περιοχές που επεκτείνεται για να δημιουργήσει ένα ισλαμικό εμιράτο και όχι για να |παραδώσει τα κλειδιά» στον πονηρό Ερντογάν.