Ενώ οι διαδοχικές κυβερνήσεις ευθύνονται για έναν αδύναμο νόμο που απουσιάζει σε πολλές περιπτώσεις, η εφημερίδα The Express Tribune ανέφερε επίσημα έγγραφα στις 20 Ιανουαρίου του 2023 που δείχνουν ότι τουλάχιστον 42 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στο Πακιστάν τα τελευταία τέσσερα χρόνια (2019-2022).

Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται το Μπαλουχιστάν, το οποίο δείχνει έναν ανατριχιαστικά παρόμοιο αριθμό 41 δημοσιογράφων που σκοτώθηκαν μόνο στη νότια επαρχία τα τελευταία 16 χρόνια.

Αναδεικνύεται το άθλιο έπος του γεγονότος ότι οι κατηγορούμενοι συνελήφθησαν μόνο σε μία από τις υποθέσεις και ένας σκοτώθηκε σε μια συνάντηση από τους φύλακες, χωρίς να αφήνει σαφές αρχείο της έρευνας και της δικαστικής διαδικασίας.

Οι μέθοδοι εξόντωσης δημοσιογράφων ποικίλλουν από απαγωγές και δολοφονίες κατά την κράτηση, στοχοποίηση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και κατά την έκρηξη βόμβας.

Όπως αναφέρει το indiablooms.com, κάθε καθεστώς ευθαρσώς ότι υπάρχει οποιαδήποτε επίθεση στην ελευθερία των μέσων ενημέρωσης.

Έγγραφα που υποβλήθηκαν από το υπουργείο Πληροφοριών στη Γερουσία του Πακιστάν αναφέρουν, ότι από τους 42, 15 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στο Παντζάμπ, 11 στη Σιντ, 13 στο Χάιμπερ Παχτούνχβα (KP) και τρεις στο Μπαλουχιστάν.

Αυτά τα στοιχεία αμφισβητούνται από φορείς ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λένε ότι η πραγματική συχνότητα είναι πολύ μεγαλύτερη.

Ο υπουργός Κοινοβουλευτικών Υποθέσεων Murtaza Javed Abbasi είπε ότι μόνο σε μία από τις 42 περιπτώσεις ο κατηγορούμενος συνελήφθη για τη δολοφονία ενός δημοσιογράφου.

Η Γερουσία έδωσε εντολή στο Υπουργείο Εσωτερικών να υποβάλει μια ολοκληρωμένη έκθεση για τη δολοφονία δημοσιογράφων στο Πακιστάν. Καμία τέτοια αναφορά δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής.

Ο γερουσιαστής Danesh Kumar διαφώνησε με τους επίσημους αριθμούς και κατηγόρησε ότι το Υπουργείο Πληροφοριών «αγνοούσε» ότι όχι τρεις, αλλά περισσότεροι από 10 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί στο Μπαλουχιστάν.

Ο γερουσιαστής Mushtaq Ahmed σημείωσε ότι δεν έγιναν συλλήψεις για τις επιθέσεις στους δημοσιογράφους Hamid Mir, Absar Alam, Asad Toor και Matiullah Jan.

Υπήρξαν διαμαρτυρίες, συζητήσεις και η τότε κυβέρνηση υποσχέθηκε να αναλάβει δράση. Όμως δεν έγινε καμία ενέργεια.

Ο γερουσιαστής Kamran Murtaza είπε ότι δημοσιογράφοι χάνουν τη ζωή τους αναζητώντας την αλήθεια. Αμφισβητώντας την έλλειψη στοιχειωδών στοιχείων είπε: «Αν αποδειχθεί εναντίον ποιών δραστηριοποιήθηκαν οι δολοφονημένοι δημοσιογράφοι, θα συλληφθούν και οι δολοφόνοι».

Σε ολόκληρο το Πακιστάν, αλλά ειδικά στο Μπαλουχιστάν, πολλοί δημοσιογράφοι είτε συνεπιλέγονται από την κυβέρνηση και τις υπηρεσίες της είτε από μαχητικούς φορείς.

Δεν έχουν διαφυγή. Η πολιτική τους τοποθέτηση και η κομματική δημοσιογραφία θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλειά τους.

Σύμφωνα με την Ένωση Δημοσιογράφων του Μπαλοχιστάν (BUJ), από τα 41 άτομα που σκοτώθηκαν στην επαρχία τα τελευταία 16 χρόνια, 30 γραμματείς και οι συγγενείς τους έγιναν θύματα δολοφονικών επιθέσων, ενώ 11 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν σε εκρήξεις βομβών.

Το Khuzdar και το Turbat θεωρούνται ταραγμένες και διαταραγμένες περιοχές του Μπαλουχιστάν όπου στοχοποιούνται και οικογένειες δημοσιογράφων.

Τα τελευταία χρόνια, επτά δημοσιογράφοι και δύο νεαροί γιοι ενός ανώτερου δημοσιογράφου έχουν σκοτωθεί στο Khuzdar, ενώ 6 δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας στο Turbat.

Υπήρξε μια στιγμή στο Khuzdar που πολλοί δημοσιογράφοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή μετά από συνεχείς εκρήξεις βομβών.

Σύμφωνα με τον Manzoor Baloch, ο κατηγορούμενος για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Irshad Mastuni σκοτώθηκε σε συμπλοκή με την αστυνομία, ενώ ο δολοφόνος του Abdul Wahid Raisani αθωώθηκε από το δικαστήριο.

Κανένα αξιόπιστο στοιχείο δεν θα μπορούσε να έρθει στο προσκήνιο σε σχέση με τη δολοφονία άλλων δημοσιογράφων. Οι δημοσιογράφοι του Μπαλουχιστάν λειτουργούν σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

Οι περιφερειακοί εκπρόσωποι εφημερίδων και τηλεοπτικών καναλιών δεν αμείβονται καν με μισθούς και καλούνται να εργαστούν σε κακές συνθήκες.

Ανθρώπινα Δικαιώματα Πακιστάν