Εθνική Άμυνα: Ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών, διευθυντής του Τομέα Θεωρίας και Ανάλυσης Πολέμου, Κωνσταντίνος Γρίβας και ο Πτέραρχος ε.α. Κωνσταντίνος Ιατρίδης, στην εκπομπή “Αυτή είναι η λύση” στο Alert Tv.

 

Για τις αυταπάτες και της ψευδαισθήσεις της πολιτικής εξουσίας: Λάθος ο συσχετισμός της οικονομικής κρίσης στην Τουρκία με πιθανή μείωση της απειλής για την Ελλάδα. Η Τουρκία διακαετέχεται από άκρατο ηγεμονισμό. Δεν είναι συγκυριακό, επειδή είναι ο Ερντογάν στην εξουσία. Μην έχουμε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Η διπλωματία των δημάρχων δεν θα μας σώσει. Το 2003 χειροκροτήσαμε τον Ερντογάν.

Αυτή η λογική, το εκκρεμές από το “η πανίσχυρη Τουρκία” στο “η Τουρκία καταστρέφεται”, κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει. Η Τουρκία είναι πολύ επικίνδυνη χώρα και τρομακτικά φιλόδοξη. Καμία χώρα δεν καταστράφηκε, απλώς και μόνο, επειδή το νόμισμά της χάνει την αξία του σε σχέση με άλλα νομίσματα. Γιατί η Τουρκία στηρίζεται στις εξαγωγές που ενισχύουν τη δυναμική της. Θέλει να μετατραπεί σε νέα μικρή Κίνα στο κέντρο της Ευρασίας. Αυτή η υποτίμηση του νομίσματος πιθανώς να τη βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Επίσης καμία χώρα δεν καταστράφηκε λόγω πληθωρισμού. Παράδειγμα το Ισραήλ που αντιμετώπισε υψηλότατο πληθωρισμό τη δεκαετία του ’80. Δεν καταστράφηκε.

Για την ανάπτυξη εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας: Το Ισραήλ χρησιμοποίησε τις πολύ μεγάλες αμυντικές ανάγκες που είχε. Μία εποχή το 28% πήγαινε στις αμυντικές δαπάνες. Χρησιμοποίησε τη δικιά του βιομηχανία, όχι μόνο για να περιορίσει τη διασπορά χρημάτων προς το εξωτερικό, αλλά ως ένα είδος γεννήτριας γνώσεων και τεχνολογίας. Δημιούργησε δηλαδή μία βάση τεχνολογίας. Έδωσε μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη μικρών δορυφορικών συστημάτων και μετέπειτα μπήκε στον χώρο της μικροηλεκτρονικής. Αυτό φυσικά μπορεί να το κάνει σήμερα και η Ελλάδα. Είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της χώρας. Χρειαζόμαστε μία μόνιμη σοβαρή αποτρεπτική ικανότητα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσω… δωρεών σε αμυντικές εταιρείες στο εξωτερικού. Πρέπει να αποκτήσουμε εγχώριες ικανότητες, που θα συνδέονται με την 4η τεχνολογική επανάσταση. Μπορεί να εξελιχθεί σε γεννήτρια πλούτου για την Ελλάδα. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης.

Αγοράζουμε οπλικά συστήματα εδώ και χρόνια και αντί να αναβαθμίσουμε την αμυντική μας βιομηχανία, την απαξιώσαμε. Η Τουρκία έφτασε σε σημείο, να κατασκευάζει και άρματα μάχης και πυραυλικά συστήματα. Πρωτοπορεί στον τομέα των μη επανδρωμένων ιπτάμενων αεροσκαφών, εξάγει UAV, τα οποία εξάγει σε διάφορες χώρες. Όλα αυτά προβληματίζουν. Δεν είναι μόνο να αποκτάς οπλικά συστήματα. Το θέμα είναι, αν έχουμε την αποφασιστηκότητα να τα χρησιμοποιήσουμε όταν απαιτηθεί. Μπορούμε αλλά δεν υπάρχει η βούλησε από πλευράς πολιτικής ηγεσίας. Χρειάζεται να αναθεωρήσουμε την εθνική μας στρατηγική. Έχουμε υπογράψει τόσες συμφωνίες, αλλά ακολουθείται η γραμμή της διαλλακτικότητας. Είναι λάθος να είμαστε εγκλωβισμένοι στο δίλημμα “δεν προκαλώ την Τουρκία, για να μη δημιουργηθεί θερμό επεισόδιο”. Πως θα αξιοποιήσουμε τις συμμαχίες και θα στείλουμε μήνυμα μήνυμα αποτροπής. Αγοράσαμε Belharra χωρίς Scalp Naval. Όταν δεν έχεις αυτό το όπλο, ποιά θα ήταν η σημασία αποτροπής; Θα στέλναμε πιο αυστηρό μήνυμα με αυτούς τους πυραύλους.

Για τους Scalp Naval: Είναι ακατανόητο για ποιον λόγο δεν περιλαμβάνονται στο πακέτο (σ.σ. Για 500 εκατ.Ευρώ) για τις Belharra. Μιλάμε για πυραύλους σημειακής ακρίβειας. Μπορούν να σου κάνουν μία στοχευμένη αποτροπή για μία σειρά αποστολών. Δεν θα σου τινάξουν στον αέρα την Τουρκία. Είναι κομβικό κομμάτι αποτροπής. Η Ελλάδα έχει παράδοση να παίρνει ακριβές πλατφόρμες χωρίς να τις εφοδιάζει με τα μέτρα που χρειάζονται. Η Τουρκία γεμίζει το οπλοστάσιό της με φθηνά οπλικά συστήματα και θα προσπαθήσει να κατανικήσει την ποιότητα του ελληνικού οπλοστασίου δια της ποσότητας. Είτε με βαλλιστικά όπλα, είτε με πυραύκους cruise. Οπότε το να έχουμε στο οπλοστάσιό μας Rafale και στο μέλλον F-35 και να έχουμε απέναντι μας φθηνά drones που θα εξαπολύουν ομοβροντίες από φθηνά πυρομαχικά, θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Γι’αυτό λέμε, ότι θα πρέπει να έχουμε άλλη λογική. Πρέπει να μπούμε και σε δικές παραγωγές.