Του Λάζαρου Καμπουρίδη*
Παρατηρώ τελευταία όλο και περισσότεροι ειδικοί και επιστήμονες μιλούν για δυνατότητα της Αθήνας να διαχειριστεί έναν διάλογο με την Άγκυρα για θέματα που αξιώνει η Τουρκία. Μάλιστα την αναφέρουν όχι διαπραγμάτευση αλλά “διαχείριση”.
Ως γνωστό τα θέματα προς διαπραγμάτευση τα οποία έχει θέσει η Τουρκία είναι, η συνεκμετάλλευση των πόρων του Αιγαίου, η αποστρατιωτικοποίηση νησιών, τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελληνική Θράκη, η αμφισβήτηση της ελληνικότητας 152 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων του Αιγαίου, το εύρος των θαλασσίων ζωνών (Υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, Χωρικών Υδάτων και του Εναέριου Χώρου).
Φυσικά και είμαστε υπέρ του διαλόγου και εξάντληση κάθε πιθανότητας αποφυγής ένοπλης σύγκρουσης σε όλα τα θέματα.
Όμως θέτω τις παρακάτω απορίες:
- Ποιό θα είναι το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης ή “διαχείρισης” όπως λένε;
- Τι να συζητήσουμε στο θέμα της συνεκμετάλλευσης όταν δεν έχουν οροθετηθεί οι περιοχές της εν δυνάμει εκμετάλλευσης;
- Πώς να οριοθετήσεις περιοχές στο Αιγαίο όταν οι Τούρκοι αμφισβητούν 152 νησιά σου τα οποία πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως βάσεις υπολογισμού του εύρους των περιοχών αυτών;
- Ποιός Έλληνας που θα συμμετέχει σε αυτή την διαπραγμάτευση θα τολμήσει να αναφέρει έστω και τον όρο αποστρατιωτικοποίηση ελληνικού νησιού;
- Τί θα έχει να πει η ελληνική αντιπροσωπεία όταν η αντίστοιχη τουρκική θέσει στο τραπέζι το θέμα της ελληνικής κυριαρχίας σε 152 νησιά του Αιγαίου στα οποία κυματίζει η Ελληνική Σημαία;
- Ποιά θέματα θα συζητήσουμε για τα δικαιώματα στην Ελληνική Θράκη όταν δεν συμφωνούμε ακόμη και στην ορολογία που θα χρησιμοποιήσουμε, αφού η Άγκυρα την αποκαλεί “τουρκική” και εμείς “μουσουλμανική” αφού έτσι αναφέρεται στη Συνθήκη της Λωζάνης; Τί θα έχουμε να πούμε στη βάση της αμοιβαιότητας για την ελληνική μειονότητα στην Κων/πολη;
- Μήπως τελικά συμμετέχοντας σε μία τέτοια διαπραγμάτευση στην ουσία συνηγορούμε στην αξίωση Ερντογάν για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης; Αν είναι έτσι τότε γιατί επικρίνεται ο Ερντογάν από τον Σεπτέμβριο του 2016 όταν για πρώτη φορά μίλησε για ανάγκη αναθεώρησης της Συνθήκης;
- Και σε τελική ανάλυση, για ποιο λόγο να συρθούμε σε διαπραγματεύσεις σε θέματα τα οποία αποτελούν κόκκινες γραμμές, μιας και έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα σε θέματα αμυντικής θωράκισης της Χώρας σε σημείο να ανατρέπεται ιδιαίτερα το ισοζύγιο αεροπορικής ισχύος το οποίο τρομάζει την Άγκυρα;
ΣΧΟΛΙΑ:
-Ας σταματήσουν οι γνωστοί παπαγάλοι να παρουσιάζουν ωραιοποιημένη την εικόνα της συνεργασίας στο θέμα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών στον Έβρο με αφορμή τα 2 περιστατικά που άνδρες του τουρκικού Στρατού απομάκρυναν μετανάστες από νησίδες του ποταμού. Αφού διαθέτουμε φωτογραφικό υλικό όπου Τούρκοι στρατιωτικοί μας τους στέλνουν και τώρα τους θεωρούμε συνεργάτες; Άρα, οι Τούρκοι τους έστειλαν, μετά μας “πούλησαν εργολαβία” και τους παρέλαβαν πίσω και εμείς το θεωρούμε συνεργασία;
-Καλώ τους καλοθελητές πριν προχωρήσουν στην διαπραγμάτευση ή όπως θέλουν να την ονομάζουν στην “διαχείριση” του θέματος των δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελληνική Θράκη, να επισκεφτούν για μερικά λεπτά το Νοσοκομείο της Κομοτηνής και να κρίνουν ποια πλευρά πρέπει να μιλάει για δικαιώματα. Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες.
*Ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης είναι απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Άμυνας, κάτοχος MBA από το Nottinngham Trend University, Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας του ΔΠΘ, και υποψήφιος Διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ διετέλεσε μέλος της Ελληνικής Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1995-1999, Ακόλουθος Άμυνας στην Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα την περίοδο 2013-2017. Αποστρατεύθηκε τον Μάρτιο / 2022.