Η γενοκτονία που διαπράχθηκε στο Μπαγκλαντές από τις Πακιστανικές Ένοπλες Δυνάμεις και τις συμμαχικές ισλαμιστικές τοπικές πολιτοφυλακές το 1971 κέρδισε εκ νέου την προσοχή στην 50η επέτειό της το 2021. Το "Bitter Winter" αφιέρωσε μια σειρά οκτώ άρθρων για να εμβαθύνει σε αυτήν την τραγωδία που συνεχίζει να στοιχειώνει το έθνος ακόμη και μετά από περισσότερο από μισό αιώνα. Ο Nirmal Rojario, ηγέτης της χριστιανικής κοινότητας του Μπανγκλαντές και ο ενεργών πρόεδρος του Συμβουλίου Ινδουιστικής Βουδιστικής Χριστιανικής Ενότητας του Μπαγκλαντές, τονίζει την ανάγκη για δικαιοσύνη και διεθνή προσοχή. Ο Rojario λέει, "Μια γενοκτονία συνέβη, αλλά δεν υπήρξε καμία καταδίκη. Επομένως, θέλουμε μια δίκη και δικαιοσύνη και την προσοχή της διεθνούς κοινότητας."

Για να αντιμετωπίσει αυτή την ανάγκη για δικαιοσύνη και να ρίξει φως στα ιστορικά γεγονότα, η Global Human Rights Defense (GHRD), μια ΜΚΟ με έδρα τη Χάγη, κυκλοφόρησε ένα επίκαιρο και σημαντικό ντοκιμαντέρ με τίτλο "Τι συνέβη; Η απελευθέρωση του Μπαγκλαντές". Σε σκηνοθεσία της Lina Borchardt και με μαρτυρίες από επιζώντες και αρχειακό υλικό από το Liberation War Museum στη Ντάκα, το ντοκιμαντέρ προσφέρει μια ισχυρή εξερεύνηση 41 λεπτών της γενοκτονίας. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στη δεύτερη έκδοση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της GHRD στη Χάγη στις 30 Ιουνίου 2023, με απήχηση στο κοινό που ανησυχεί για τις παγκόσμιες διακρίσεις και διώξεις.

Το ντοκιμαντέρ έπαιξε επίσης κεντρικό ρόλο στην εκδήλωση "The Forgotten Genocide: Bangladesh 1971" που φιλοξενήθηκε από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες στις 3 Ιουλίου. Η προβολή του υπογράμμισε περαιτέρω τη σημασία της αντιμετώπισης της ιστορικής τραγωδίας και της αναζήτησης δικαιοσύνης για τα θύματα.

Οι ρίζες της γενοκτονίας μπορούν να αναχθούν στον απόηχο της ανεξαρτησίας της Ινδίας από τη Βρετανία το 1947, όταν η ινδική υποήπειρος υπέστη βίαιη διαίρεση πάνω σε θρησκευτικές γραμμές. Το Ανατολικό Πακιστάν (τώρα Μπαγκλαντές) έγινε ξεχωριστό έδαφος και οι εντάσεις μεταξύ του Δυτικού Πακιστάν και του Ανατολικού Πακιστάν κλιμακώθηκαν. Ο πακιστανικός στρατός, με την υποστήριξη ριζοσπαστικών ισλαμιστικών ομάδων, εξαπέλυσε την «Επιχείρηση Searchlight» στο Ανατολικό Πακιστάν, πυροδοτώντας τον Απελευθερωτικό Πόλεμο του Μπαγκλαντές ή τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Η Mukti Bahini, η πατριωτική ένοπλη αντίσταση του Μπαγκλαντές, πολέμησε εναντίον του πακιστανικού στρατού και των τοπικών ισλαμιστικών πολιτοφυλακών γνωστών ως Razakars.

Κατά τη διάρκεια του εννεάμηνου πολέμου, σημειώθηκαν εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων σφαγών αμάχων, αδιάκριτων βομβαρδισμών και επιθέσεων σε μειονοτικές κοινότητες. Το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει τις θαρραλέες ιστορίες ατόμων που άντεξαν και αντιστάθηκαν στη βία. Η Meghna Guhathakurta, η οποία έχασε τον πατέρα της τις πρώτες μέρες του πολέμου, μοιράζεται τον προσωπικό της λογαριασμό για τις φρικαλεότητες που αντίκρισε. Η κατάσταση των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των Χριστιανών, των Ινδουιστών και των Βουδιστών, ήταν ιδιαίτερα σκληρή, με στοχευμένες δολοφονίες και αναγκαστικούς εκτοπισμούς.

Το ντοκιμαντέρ του GHRD αποκαλύπτει την έκταση της γενοκτονίας και τις συστηματικές προσπάθειες διαγραφής της πολιτιστικής ταυτότητας του Μπαγκλαντές. Οι Πακιστανοί ισλαμιστές είχαν ως στόχο να επιβάλουν τη δεσποτική τους εξουσία και να καταστείλουν όποιον δεν συμμορφωνόταν με τη ριζοσπαστικοποιημένη εκδοχή του Ισλάμ. Το ντοκιμαντέρ εκθέτει τη χρήση του βιασμού ως πολεμικού όπλου και τον επακόλουθο στιγματισμό που αντιμετωπίζουν οι επιζώντες στην κοινωνία του Μπαγκλαντές. Η Shireen Huq, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, υπογραμμίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που έπεσαν θύματα μαζικών βιασμών και την έλλειψη κυβερνητικών πρωτοβουλιών για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος.

Το ντοκιμαντέρ ρίχνει επίσης φως στις «μπιρανγκάνα», τις γυναίκες που βιάστηκαν από τον πακιστανικό στρατό και τους Ραζάκαρ. Αυτές οι γενναίες γυναίκες θυσιάστηκαν για τον λαό τους και αναγνωρίστηκαν επίσημα ως ηρωίδες πολέμου. Ωστόσο, το στίγμα γύρω από τον βιασμό στην κοινωνία του Μπαγκλαντές εμπόδισε πολλούς επιζώντες να εμφανιστούν, καθιστώντας δύσκολη την ακριβή απογραφή των θυμάτων.

Το ντοκιμαντέρ του GHRD τονίζει την ανάγκη για δικαιοσύνη. Ζητεί τη δίωξη των μελών του πακιστανικού στρατού που ευθύνονται για τις φρικαλεότητες στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Η ταινία χρησιμεύει ως μια οδυνηρή υπενθύμιση ότι το Μπαγκλαντές είναι ένα έθνος Μπενγκαλών, που υπερβαίνει τις θρησκευτικές διαιρέσεις και αξίζει αναγνώριση και θεραπεία για τα σημάδια του παρελθόντος.

Το ντοκιμαντέρ του GHRD χρησιμεύει ως υπενθύμιση της σημασίας της διατήρησης της ιστορικής μνήμης και της αναζήτησης δικαιοσύνης για παλαιότερες φρικαλεότητες. Αντιμετωπίζοντας αυτά τα ζητήματα, οι χώρες μπορούν να καλλιεργήσουν υγιείς διπλωματικές σχέσεις προάγοντας παράλληλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη λογοδοσία.