Υβριδικές τακτικές επέκτασης με ζαπτιέδες αντί μεχμετζίκ - Το σενάριο ομηρείας των Κοκκινοχωρίων μέσω Πύλας - Τι λέγεται σε κύκλους της περιοχής για ενίσχυση άμυνας και ασφάλειας στην ακριτική περιοχή.

Ηελεύθερη Αμμοχώστος έχει ταυτιστεί με τα Κοκκινοχώρια, καθώς είναι η μόνη περιοχή της επαρχίας που δεν καταλήφθηκε από τον τουρκικό στρατό κατοχής το 1974. Για να πάει κάποιος όμως στα Κοκκινοχώρια από τον Αυτοκινητόδρομο Α3, πρέπει να περάσει από έδαφος της κοινότητας Πύλας, δηλαδή από την ελεύθερη Κύπρο στην Ουδέτερη Ζώνη και μετά στις Βρετανικές Βάσεις για να ξαναπεράσει σε έδαφος υπό τον έλεγχο της ΚΔ.

Τα Κοκκινοχώρια αποτελούνται από χωριά των επαρχιών Αμμοχώστου και Λάρνακας. Ωστόσο, από το 1974, η αστυνόμευση όλων υπάγεται στη δικαιοδοσία της Αστυνομικής Διεύθυνσης Επαρχίας Αμμοχώστου, που εδρεύει προσωρινά στο Παραλίμνι. Μαζί με το γεγονός ότι η 7η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού της Εθνικής Φρουράς, που εδρεύει στο Λιοπέτρι, καλύπτει την ίδια περιοχή, προσδίδεται στον νοτιοανατολικότερο χερσαίο γεωγραφικό χώρο της Κύπρου μια ιδιαίτερη, ενιαία ταυτότητα ασφάλειας και άμυνας.

Η Πύλα ως «πύλη πολλαπλών διαστάσεων»

Ενδιαφέρον είναι πως, σύμφωνα με κάποιες εκδοχές που αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα του Κοινοτικού Συμβουλίου (pyla.com.cy), το όνομα «Πύλα» μπορεί να προκύπτει όντως από τη λέξη «πύλη» ή «πύλαι» και αποτελεί μιαν από τις αρχαιότερες ελληνικές περιοχές της Κύπρου. Σε άλλες εποχές, θεωρείται ο οικισμός απ’ όπου εισέρχεται κάποιος στην πεδιάδα της Μεσαορίας από τη Λάρνακα.

Η Πύλα είναι ένας εξαιρετικής σημασίας και πολιτικού συμβολισμού χώρος και της προσδίδονται χαρακτηριστικά «πύλης», ιδιαίτερα μετά την εισβολή και κατοχή του 1974:

  1. Πύλη προς Κοκκινοχώρια: Από την Πύλα κάποιος εισέρχεται στα Κοκκινοχώρια – πρώτα σε αυτά που βρίσκονται εντός των Ανατολικών Βρετανικών Βάσεων Δεκέλειας-Αγίου Νικολάου, που καλύπτουν περιοχές και της επαρχίας Λάρνακας, κι έπειτα στην ελεύθερη Αμμόχωστο.
  2. Πύλη Τετραπλού Σημείου Επαφής: Η Πύλα αποτελεί σημείο άμεσης επαφής τεσσάρων γεωγραφικών περιοχών, όπου ασκείται κυριαρχία (αναγνωρισμένη ή μη, διαφιλονικούμενη ή όχι). Είναι το σημείο όπου προς βορρά υπάρχει η τουρκική κατοχή, προς ανατολάς οι Βρετανικές Βάσεις, προς δυσμάς η Νεκρή Ζώνη και προς νότο οι ελεύθερες περιοχές.
  3. Πύλη Επαναπροσέγγισης: Πριν από τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων, το γεγονός ότι η Πύλα ήταν το τελευταίο μεικτό χωριό της Κύπρου, που βρισκόταν εντός της Νεκρής Ζώνης, την κατέστησε εμβληματικό χώρο για τη διεξαγωγή δικοινοτικών προγραμμάτων επαναπροσέγγισης με την ελπίδα πως αυτές οι επαφές θα συνέτειναν στην άμβλυνση των κατοχικών επιδιώξεων, αφού διευκόλυναν τις κοινωνικές επαφές Ελλήνων και Τούρκων της Κύπρου. Ταυτόχρονα, όμως, υπήρχε και παράνομη και εγκληματική διαστηριότητα, όπως λαθρεμπόριο, λαθρομετανάστευση, τζόγος και φυγοδικία.
kokkinochoria.JPG

Πύλα & η ιδιαίτερη πολιτική γεωγραφία των Κοκκινοχωρίων

Τα πρόσφατα γεγονότα, σε συνάρτηση με τις πραγματικότητες επί του εδάφους μετά το 1974, καθιστούν την Πύλα ως το τελευταίο σημείο του υπόλοιπου ενιαίου χώρου της ελεύθερης Κύπρου προς τη γεωγραφική περιοχή των Κοκκινοχωρίων. Η τελευταία, αποκόπτεται από την υπόλοιπη ελεύθερη Κύπρο λόγω των Βρετανικών Βάσεων Δεκέλειας-Αγίου Νικολάου στα δυτικά και των κατεχομένων στα βόρεια.

Μια ιδιαιτερότητα της περιοχής είναι ότι η, ελεγχόμενη από την UNFICYP, «Νεκρή Ζώνη» υφίσταται μόνο ανατολικά της ΒΒ Αγίου Νικολάου μέχρι τη θαλάσσια περιοχή του Κάππαρη στο Παραλίμνι. Δυτικά της ΒΒ Αγίου Νικολάου, τις ελεύθερες περιοχές «χωρίζει» από τα κατεχόμενα ο δρόμος Δασακίου Άχνας-Αγίου Κενδέα-Βρυσούλλων (παλαιός δρόμος Λάρνακας-Αμμοχώστου), που ενώνει τις ΒΒ Δεκέλειας και Αγίου Νικολάου (βόρεια του Αυγόρου και του Φρενάρους), ο οποίος θεωρείται έδαφος υπό τη δικαιοδοσία τους. Σε αυτό το σημείο μεταξύ κατοχικού στρατού και Εθνικής Φρουράς δεν παρεμβάλλονται δυνάμεις της UNFICYP, και ο δρόμος δεν αστυνομεύεται από την UNPOL αλλά από την SBA Police.

turkish-cypriot-police-confront-un-personnel-in-pyla.jpg

Αστυνομικές προκλήσεις & εκβιασμός δημιουργίας νέου τύπου οδοφράγματος

Υπεύθυνη για την αστυνόμευση στην Πύλα είναι η UNPOL (United Nations Police), που αποτελεί το αστυνομικό απόσπασμα της Ειρηνευτικής Δύναμης. Η Πύλα ως «τετραπλό σημείο επαφής» έχει κοινοτικό έδαφός της που αστυνομεύεται από την κατοχική «αστυνομία» του τουρκοκυπριακού αποσχιστικού καθεστώτος, το αστυνομικό απόσπασμα UNPOL στην κατοικημένη της περιοχή, την SBA Police των Βρετανικών Βάσεων Δεκέλειας και την Αστυνομία Κύπρου στις ελεύθερες περιοχές.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Πύλα θα επιτρέπει την είσοδο στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές χωρίς έλεγχο από την Κυπριακή Δημοκρατία.

Το κέντρο της Πύλας βρίσκεται στη Νεκρή Ζώνη (ΝΖ), άρα αστυνομεύεται από την UNPOL. Η είσοδος στην Πύλα από τις ελεύθερες περιοχές γίνεται απρόσκοπτα, χωρίς οδοφράγματα ή έλεγχο, είτε από την UNPOL/UNFICYP, είτε από την Αστυνομία Κύπρου ή την Εθνική Φρουρά. Εξάλλου, αφού θεωρείται έδαφος της ΚΔ, πολιτικά θα ήταν λανθασμένη κίνηση. Το έδαφος, όμως, της Πύλας που προσπαθεί να «γκριζάρει» η τουρκική κατοχή (το οποίο γίνεται σταδιακά από το 1975 με το Φυλάκιο ΤΚ15, καθώς και άλλες κινήσεις εντός του χωριού, όπως το «ιδιωτικό στρατιωτικό φυλάκιο» που αποκάλυψε ο «Φιλελεύθερος», 22/08/2023) και να παρουσιάσει ως έδαφος του παράνομου τουρκοκυπριακού αποσχιστικού καθεστώτος, βρίσκεται εξολοκλήρου εντός της ΝΖ. Κατά το παρελθόν έχουν συμβεί πολλά τέτοια περιστατικά, με περιοχές της ΝΖ να περνούν στα χέρια της κατοχής, φέτα-φέτα. Σε καμία, όμως, περίπτωση δεν πέρασε οικισμός ή περιοχή με ενεργό πληθυσμό. Εάν εκβιαστεί και υλοποιηθεί η κατασκευή του δρόμου Άρσους-Πύλας, τότε θα σημαίνει πως για πρώτη φορά από τον καιρό της εισβολής του 1974, σε μια κατοικημένη περιοχή που θεωρείται γενικά ελεύθερες περιοχές, θα υπάρχει απευθείας πρόσβαση από τα κατεχομένα, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό από πλευράς διακίνησης ανθρώπων και προϊόντων, μεταξύ αυτών και λαθροδιακίνησης και λαθρεμπορίου. Η Κυπριακή Δημοκρατία πώς θα ασκήσει μετά έλεγχο για το πώς θα περνά μετά την Πύλα κάποιος στις ελεύθερες περιοχές; Μια επιλογή, ίσως, εκ των πραγμάτων, να δημιουργηθεί νέο σημείο ελέγχου στο νότιο όριο της ΝΖ προς τη Λάρνακα. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε συμβολικά, στον τρόπο που παρουσιάζουν οι Τούρκοι τα πράγματα, θα φανεί πως τα «σύνορα» της ΚΔ είναι νότια της Πύλας.

Ο εκβιασμός έχει, φαίνεται, και άμεση οικονομική διάσταση (είτε υπάρχει και η στρατιωτική είτε όχι). Με έναν νέο δρόμο μέσω Πύλας, απευθείας ελεγχόμενο από το ψευδοκράτος, θα αυξηθεί κατακόρυφα η διοχέτευση τουριστών από το Αεροδρόμιο Λάρνακας στις κατεχόμενες περιοχές που έχουν αναπτυχθεί τουριστικά, χωρίς την καθυστέρηση που υφίστανται από τους ελέγχους στο βρετανικό οδόφραγμα Περγάμους. Εάν δε δοθούν και οικονομικά κίνητρα με πρόσβαση σε πρατήρια βενζίνης και πολυκαταστήματα, τότε θα αποτελεί οικονομικό πόλο έλξης και για πολίτες της ΚΔ και άλλους διαμένοντες στην ευρύτερη ελεύθερη περιοχή, που αναζητούν φθηνά προϊόντα και δεν σκοτίζονται για το άδικο της υπόθεσης.

IMG_9529.jpg

Υβριδικές τακτικές επέκτασης: Ζαφτιέδες αντί μεχμετζίκ

Σε μιαν από τις σκηνές της συμπλοκής με τους στρατιωτικούς των βρετανικών και σλοβακικών αποσπασμάτων της UNFICYP (SigmaLive, «Καρέ καρέ το άγριο ξύλο μεταξύ Τ/κ και μελών ΟΥΝΦΙΚΥΠ στην Πύλα», 23/08/2023), παρατηρούμε τα εξής: Στην αρχή, μπροστά-μπροστά, βρίσκονται Τούρκοι ή/και Τουρκοκύπριοι με πολιτική περιβολή, άρα δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει ή να ισχυριστεί ότι δεν είναι «απλοί πολίτες της ΤΔΒΚ και εργαζόμενοι». Αυτοί πιέζουν και προκαλούν τους ειρηνευτές για να κάνουν πίσω, αυτοί στέκονται στις γραμμές τους, και στο τέλος οι «Τ/κ πολίτες» ξεκινούν να τους ξυλοκοπούν, τραυματίζοντας ορισμένους. Αμέσως, παρεμβάλλονται μεταξύ των δύο ομάδων οι ψευδοαστυνομικοί, ο όχλος ησυχάζει αμέσως. Αναλαμβάνουν πλέον οι ψευδοαστυνομικοί και συνεχίζει με συγκατάβαση και ευγένεια πλέον το σπρώξιμο των ειρηνευτών, οι οποίοι ανακουφισμένοι (;) που δεν τρώνε ξύλο, συνεχίζουν να υποχωρούν, συμμορφούμενοι στα ένστολα «όργανα της τάξης» της κατοχής! Παράλληλα, ξεκινούν τις μηχανές τους και οι μπουλντόζες.


Με τη χρήση «ψύχραιμων αστυνομικών» αντί «άγριων στρατιωτικών» περνά πιο εύκολα η εικόνα της «επιβολής της τάξης» αντί της «βίαιης κατάκτησης» και εμπεδώνεται συμβολικά η ιδέα πως η «Πράσινη Γραμμή» αποτελεί «σύνορο», για το οποίο υπεύθυνα είναι τα Σώματα Ασφαλείας. Θυμίζουμε πως τον Μάρτιο του 2020, με τακτική παρόμοια με αυτή στην Πύλα, Τουρκοκύπριοι ψευδοαστυνομικοί έσπρωξαν τους ειρηνευτές αστυνομικούς προς το οδόφραγμα της Οδού Λήδρας, θεωρώντας πως τα «σύνορα» του αποσχιστικού καθεστώτος ξεκινούν σε άλλο σημείο εντός της ΝΖ («SigmaLive», 10/03/2020). (Βεβαίως, δεν ήταν τόσο «ψύχραιμοι» οι Τουρκοκύπριοι «αστυνομικοί» που συμμετείχαν στο λιντσάρισμα του Τάσου Ισαάκ στη Νεκρή Ζώνη της Δερύνειας τον Αύγουστο του 1996).

0a05ced30f6130c9f13d1bda85e4e30e.JPG

Γι’ αυτό, όπως είχαμε αναλύσει παλαιότερα με αφορμή τον ξυλοδαρμό εθνοφρουρού από ακροαριστερούς στο οδόφραγμα της Λήδρας, και την αξίωση ορισμένων κύκλων για πλήρη απόσυρση της ΕΦ από την Πράσινη Γραμμή, κάτι τέτοιο θα ήταν πολιτικά επισφαλές καθώς θα δημιουργούσε την εικόνα «Συνοριοφυλακής», αν έμενε μόνο η Αστυνομία («Σημερινή», «Γιατί δεν (πρέπει να) υπάρχει ‘‘Συνοριοφυλακή’’ στα οδοφράγματα», 08/03/2020). Γι’ αυτό επιμένουμε πως πρέπει επίσης να αποφευχθεί πάση θυσία η χρήση του όρου «οριοφύλακες» και «Οριοφυλακή» για το σώμα Συμβασιούχων Ειδικών Αστυνομικών που συστάθηκε πρόσφατα για το θέμα της λαθρομετανάστευσης, και στα καθήκοντά τους περιλαμβάνεται η περιπολική κάλυψη και επιτήρηση πιθανών σημείων διέλευσης από την «Πράσινη Γραμμή» προς τις ελεύθερες περιοχές.

unbufferpyla.jpg

Υπόσκαψη Ψηφίσματος 186 μέσω απαίτησης για SoFA

Τα τελευταία τρία χρόνια, και αφού Τουρκία και ψευδοκράτος υιοθετούν πλέον ανοιχτά την ιδέα των «δύο κρατών», χωρίς τη μεσολάβηση λύσεων ομοσπονδίας ή συνομοσπονδίας που προέβλεπαν «συνιστώντα κρατίδια» (βλ. «Σημερινή», «Κάναμε “μακροχρόνιο” για να αποφύγουμε τον Μακροχρόνιο», 01/11/2020), ξεκίνησαν αναπτύξεις γης και σε εδάφη που θα εντάσσονταν στο «ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο» σε περίπτωση λύσης, καθώς και σε έδαφος εντός της Ουδετέρας Ζώνης. Στη δεύτερη περίπτωση, ανταγωνίζονται ανοιχτά την Ειρηνευτική Δύναμη (περιστατικά Λήδρας, Δένειας, ΣΟΠΑΖ, Σπίτφαϊρ, Τσιετίνκαγια, Δερύνειας και τώρα Πύλας).

Από τον Νοέμβριο του 2020, η πίεση προς την UNFICYP είναι για την υπογραφή ξεχωριστής συμφωνίας SoFA (Status of Forces Agreement). Αυτό θα υποσκάψει το Ψήφισμα 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας του Μαρτίου του 1964, με το οποίο βρίσκεται στην Κύπρο. Στο ίδιο Ψήφισμα αναγνωρίζεται η τότε κυβέρνηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ως νόμιμη, παρά την εθελούσια μαζική αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από τον κρατικό μηχανισμό και την κήρυξη αποσχιστικής οντότητας εντός των θυλάκων, στρατιωτικά και αστυνομικά ελεγχόμενης από την TMT και την Τουρκία (βλ. Εθνική Φρουρά & Ιστορία. «Πρώιμη Διεθνής Αστυνόμευση στη Νέα Παγκόσμια Τάξη: Η Περίπτωση της UNCIVPOL της UNFICYP, 1964», τ. 42, 2019).

kokkinochoria01.jpg

Το Κοκκινοχωριάτικο Ζήτημα & οι περιφερειακές δυνάμεις στην Αν. Μεσόγειο

Το ζήτημα των Κοκκινοχωρίων μπορεί να θεωρηθεί και ως διακριτό «υπο-ζήτημα» του ευρύτερου Κυπριακού Ζητήματος. Η ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου θεωρείται «ακριτική» περιοχή, όχι μόνο λόγω γεωγραφίας των Κοκκινοχωρίων, αλλά και λόγω της απομόνωσής της από τις υπόλοιπες περιοχές, όπου ασκεί έλεγχο η Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς παρεμβάλλεται από δυσμάς η Βρετανική Βάση Δεκέλειας και από βορρά η Βρετανική Βάση Αγίου Νικολάου και ο τουρκικός στρατός κατοχής. Αυτό το ιδιότυπο καθεστώς άμυνας και ασφάλειας των Κοκκινοχωρίων τα καθιστά ως εν δυνάμει αχίλλειο πτέρνα της ελεύθερης Κύπρου.

Πριν από λίγα χρόνια, πολιτική πηγή έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για σενάριο «ομηρείας των Κοκκινοχωρίων» με αστραπιαία κίνηση των κατοχικών δυνάμεων. Το σενάριο υποστήριζε πως χωρίς να ανοίξει μύτη, οι Τούρκοι θα απέκοπταν τα Κοκκινοχώρια από την υπόλοιπη Κύπρο και θα έσερναν υπό κατάσταση πανικού τη Λευκωσία σε συνομιλίες, εκμαιεύοντας αστραπιαία άγνωστα ανταλλάγματα για άμεση άρση της ομηρείας. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την κατάληψη του σημείου του Αυτοκινητόδρομου Α3 Λάρνακας – Αγίας Νάπας, ο οποίος περνά από τα Κοκκινοχώρια στις Βρετανικές Βάσεις, στο μικρό σημείο που περνά από την Πύλα. Το σημείο αυτό βρίσκεται εντός της Νεκρής Ζώνης, ανατολικά των εγκαταστάσεων του Πανεπιστημίου UCLan.

Το πιο πάνω σενάριο (με ή χωρίς αποκοπή Αραδίππου-Λάρνακας, με τις υποδομές και τα αεροδρόμια/λιμάνια ή/και τον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας-Λάρνακας), το οποίο αναλύει με λεπτομέρεια ο Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης (βλ. «Σημερινή», «Απειλούν λιμάνι, αεροδρόμιο και προσδοκούν σε κίνηση ματ», 27/08/2023) για κάποιους κρίνεται αυτήν ακριβώς τη στιγμή ως απομακρυσμένο. Όχι απίθανο, αλλά απομακρυσμένο, τουλάχιστον μέχρι την υλοποίηση άλλων σταδίων σαλαμοποίησης. Αυτά όμως που συμβαίνουν αυτόν τον καιρό σίγουρα ενισχύουν αυτήν την πορεία. Ένα αντάλλαγμα που θα μπορούσαν να ζητήσουν, είναι όχι την αναγνώριση της λεγόμενης «ΤΔΒΚ» από τη Λευκωσία, αλλά τον εκβιασμό της UNFICYP και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για υπογραφή συμφωνίας SoFA ως προϋπόθεση για απαγκίστρωση και επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση.

Τα σενάρια είναι πολλά, αλλά πάντα είναι καλό να υπάρχει προετοιμασία για αντιμετώπιση καταστάσεων, με στόχο, προφανώς, να μη δοκιμαστεί καν να υλοποιηθούν.

Εξάλλου, συμβαίνουν και άλλα περιστατικά που ενισχύουν τους φόβους για πολιτικο-διπλωματικό, οικονομικό και μάλλον και στρατιωτικό στραγγαλισμό των Κοκκινοχωρίων, όπως:

α) Η ανοικοδόμηση παράνομης μαρίνας στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, με στρατιωτικές δυνατότητες (βλ. «Σημερινή», «Εγκληματική αμέλεια για την Αμμόχωστο και ευρωπαϊκό μοντέλο συμβίωσης», 20/08/2023).

β) Η ανοικοδόμηση οικισμού στην κατεχόμενη Κάτω Δερύνεια, σε περιοχή που εφάπτεται της Νεκρής Ζώνης και πολύ κοντά στο Οδόφραγμα Δερύνειας (βλ. Σίγμα TV, «Νέα τετελεσμένα: Ανέγερση 1.192 διαμερισμάτων στην κατεχόμενη Δερύνεια», 14/06/2023).

γ) Η αυξανόμενη λαθρομετανάστευση στην περιοχή, ιδιαίτερα από τη θαλάσσια περιοχή του Κάβο Γκρέκο.

Τα γεγονότα στην Πύλα, είτε συνδέονται με το σενάριο ομηρείας των Κοκκινοχωρίων είτε έχουν ως πρώτιστο στόχο το οικονομικό όφελος, έχουν αυξήσει την εγρήγορση στην περιοχή.

Υπάρχει έντονη συζήτηση και κινητικότητα αυτές τις μέρες και, όπως λέγεται σε κύκλους των Κοκκινοχωρίων, είναι ενδεχομένως ώρα να καλέσουν οι τοπικοί άρχοντες και παράγοντες τη Λευκωσία όπως -πέραν της περαιτέρω ενίσχυσης της 7ης Ταξιαρχίας της ΕΦ και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Επαρχίας Αμμοχώστου- να συμβάλει και μέσω της κυπριακής διπλωματίας στην ενίσχυση του προφίλ άμυνας και ασφάλειας της ακριτικής περιοχής, με την πρόσκληση για συνδρομή των συμμαχικών δυνάμεων με τις οποίες υπάρχουν διμερείς και τριμερείς συνεργασίες.

Για παράδειγμα, θα μπορούσε να υπάρχει μόνιμη παρουσία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, μαζί με του Ισραήλ, της Γαλλίας και της Αιγύπτου, στην ανατολική ακτή Παραλιμνίου - Δερύνειας και στη νότια ακτή Αγίας Νάπας – Σωτήρας – Λιοπετρίου – Ξυλοφάγου.

Η Μαρίνα Αγίας Νάπας είναι ήδη σε θέση να φιλοξενήσει σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού και στεγάζει κλιμάκιο της Λιμενικής & Ναυτικής Αστυνομίας (βλ. SigmaLive, «ΠΝ στη Μαρίνα Αγίας Νάπας- Πολιτική & αμυντική αναβάθμιση ελ. Αμμοχώστου», 22/05/2020). Οικοδομείται, επίσης, η Μαρίνα Παραλιμνίου που αναμένεται να έχει τις ίδιες δυνατότητες.

Άλλες πρωτοβουλίες είναι η στρατιωτική συνεκπαίδευση και η αστυνομική συνεργασία και στα χερσαία εδάφη των Κοκκινοχωρίων, καθώς και η εκμετάλλευση και αναβάθμιση των στρατιωτικών υποδομών που υπάρχουν στην περιοχή.

Άλλωστε, αν τα Κοκκινοχώρια δεν είχαν τη γεωπολιτική αξία που έχουν ως το νοτιοανατολικότερο χερσαίο άκρο της Κύπρου, του Ελληνισμού και της Ευρώπης, με το Ακρωτήρι του Κάβο Γκρέκο στο κέντρο της Μέσης Ανατολής, δεν θα τύγχαναν στρατιωτικής και πολιτικής αξιοποίησης για δεκαετίες από Γαλλία, ΗΠΑ και Βρετανία (βλ. «Σημερινή», «Οι 7 μυστηριώδεις κεραίες του Κάβο Γκρέκο και η γεωπολιτική προβολή της Γαλλίας», 31/01/2021).

Η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια κρίσιμη περιοχή για την παγκόσμια οικονομία λόγω Σουέζ, των πολλών FIR των χωρών της περιοχής, αλλά και των ενεργειακών κόμβων. Μια δύναμη από ελληνικές και περιφερειακές δυνάμεις, με έδρα την ξηρά και τη θάλασσα των Κοκκινοχωρίων, θα μπορούσε να στηρίξει και να ενισχύσει, αν χρειαστεί, ακόμα και την αποστολή της UNFICYP, που αυτήν τη στιγμή δέχεται την πίεση του τουρκικού κατοχικού στρατού.

* Διευθυντής EEC, Πανεπιστήμιο Λεμεσού

(δημοσιεύθηκε στη «Σημερινή της Κυριακής», 27/08/2023, στήλη «Άμυνας & Ασφάλειας Αφηγήματα»)

Ελληνοτουρκικά Ιστορία Κύπρος