“Ο Ήλιος βγαίνει για όλους” λέει γνωστό γνωμικό του λαού μας, και αυτό σημαίνει πως κάθε άνθρωπος έχει από γεννησιμιού του ίδια δικαιώματα στη ζωή, στην προκοπή και στην ευτυχία. Τα δικαιώματα αυτά επεκτείνονται και στην ωφέλεια από τα αγαθά που μας προσφέρει το υπέρλαμπρο άστρο, όπως είναι η τροφή αλλά και η ενέργεια.

Εντούτοις, τα μοντέλα κοινωνικής και παραγωγικής οργάνωσης που επιβλήθηκαν ανά τους αιώνες οδήγησαν στην ανάδειξη του στοιχείου του ανταγωνισμού και στο σφετερισμό των φυσικών πόρων από ολίγους, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση πλούτου από τη μια μεριά και τη διάδοση της φτώχειας από την άλλη.

Από αυτόν τον κανόνα δεν ξέφυγε βεβαίως και η Ενέργεια με αποτέλεσμα την Ενεργειακή Φτώχεια· ένα ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα ακόμα και στην Ευρώπη, καθώς δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπων στην ήπειρό μας δεν δύνανται να εξασφαλίσουν στις κατοικίες τους την απαιτούμενη θερμική άνεση.

Τα καλά νέα είναι πως η σε εξέλιξη επάνοδος του ανθρώπου στη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, αντί των ορυκτών καυσίμων, δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης της Ηλιακής, της Αιολικής Ενέργειας κλπ, ακόμα και από ανθρώπους και νοικοκυριά, τα οποία βρίσκονται σε χαμηλά ως προς τις οικονομικές τους δυνατότητες στρώματα.

Για να μεγιστοποιηθεί το παραπάνω αποτέλεσμα προσφέρονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση διάφορα χρηματοοικονομικά και οργανωτικά εργαλεία, με σημαντικότερο τις Ενεργειακές Κοινότητες. «Οι Ενεργειακές Κοινότητες είναι τοπικοί αστικοί συνεταιρισμοί αποκλειστικού σκοπού, μέσω των οποίων πρωτίστως οι πολίτες είτε ως φυσικά είτε ως νομικά πρόσωπα, μπορούν να δραστηριοποιηθούν στον ενεργειακό τομέα, αξιοποιώντας τις καθαρές πηγές ενέργειας», όπως μας λέει η Greenpeace στον «Οδηγό σύστασης ΕΚΟΙΝ» που εξέδωσε.

“Ενεργειακές Κοινότητες και Ενεργειακή Δημοκρατία” ήταν το θέμα που είχε συζητήσει κατά την εκπομπή των ΦΥΣΙΚΩΝ της 14ης Ιανουαρίου 2022, ο Φυσικός Σπύρος Α. Κάνουρας, με μια πλειάδα ειδικών αλλά και μελών ενεργειακών κοινοτήτων, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί και δραστηριοποιούνται στη χώρα μας με λαμπρά αποτελέσματα.