ΓΑΠ όπως Balotelli;

Ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να μην τα κατάφερε σε όλα, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει όμως ότι προσπάθησε πολύ. Το ίδιο θα έλεγα κι αν ήταν στη θέση του ο Αντώνης Σαμαράς, κάνοντας τους ίδιους ή άλλους αδέξιους χειρισμούς. Δεν είναι το πρόσωπο. Είναι η συμπεριφορά.

Διαβάζω ξανά την ομιλία του στην κο του ΠΑΣΟΚ την περασμένη Πέμπτη. Ομιλία που πολλοί χαρακτήρισαν κύκνειο άσμα. Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Εμείς είμαστε δημιουργοί μιας Ανεξάρτητης Στατιστικής Υπηρεσίας.», «Εμείς ενεργοποιήσαμε το ΣΔΟΕ. Εμείς δημοσιοποιήσαμε λίστες μεγαλοοφειλετών. Εμείς επιφέραμε τα πρώτα χτυπήματα στο λαθρεμπόριο καυσίμων. Εμείς θεσμοθετήσαμε τον Οικονομικό Εισαγγελέα. Εμείς δημιουργήσαμε την Οικονομική Αστυνομία.», «Ποιος ξεκίνησε επιτέλους διασταυρώσεις, για να σταματήσει το αίσχος των συντάξεων-μαϊμού; Εμείς το κάναμε.», «Ποιος ξεκίνησε τη διαδικασία, για να μπει τέλος στα προνοιακά επιδόματα-μαϊμού; Εμείς το κάναμε.», «Ποια παράταξη έχει συνδεθεί με κάθε προσπάθεια βελτίωσης της εξυπηρέτησης του πολίτη; Εμείς και μόνον εμείς.».

Τόσα πολλά εμείς σε μια ομιλία του και μάλιστα τώρα στο τέλος, που με κάνουν να σκέφτομαι ποιο μπορεί να είναι το «διαλυτικό στοιχείο» ανάμεσά τους. Σίγουρα όχι εκείνος. Η φιλοδοξία κάποιων; Η «κοντή μνήμη»; Τι;

Συνειρμικά στο μυαλό μου έκατσε ο Ιταλός ποδοσφαιριστής Mario Balotelli. Αυτός ο εκκεντρικός που μετά από γκολ που πέτυχε στο ντέρμπι του Μάντσεστερ στο «Ολντ Τράφορντ», σήκωσε τη φανέλα του και ένα “why always me” έκανε το γύρο του κόσμου. Λίγο μετά έγινε και τραγούδι. Και μπορεί ο Balotelli να έβαλε φωτιά στο σπίτι του παίζοντας με πυροτεχνήματα μέσα στο μπάνιο του, αλλά όπως είπαμε και παραπάνω «αδέξιοι χειρισμοί». Αφενός είναι μέρος της ζωής, αφετέρου «ταλαιπωρούν» τις κοντές μνήμες…

Πηγή: protagon.gr