Κίνηση που δεν περίμενε κανείς! Μελισσανίδης-Μαρινάκης για έναν κοινό σκοπό

Λόγω της ποδοσφαιρικής τους ενασχόλησης, είθισται να θυμόμαστε τον Δημήτρη Μελισσανίδη και τον Βαγγέλη Μαρινάκη ως μεγάλους αντιπάλους. Κανείς δεν θα φανταζόταν, ότι οι δύο ποδοσφαιρικοί ηγέτες θα μπορούσαν να έχουν συμβάλλει από κοινού για την επίτευξη ενός έργου. Βέβαια η πραγματικότητα της κανονικής ζωής ξεπερνά εχθρότητες που δημιουργούνται πολλές φορές στον φανταστικό χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι οποίες δημιουργούν εντάσεις, από την ακραία πρόκληση φανατισμού.

Εξάλλου τόσο ο Βαγγέλης Μαρινάκης με τις δηλώσεις του μετά την κατάκτηση του Europa Conference League από τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια, όσο και ο Δημήτρης Μελισσανίδης στην παρουσίαση του Μάριου Ηλιόπουλου ως νέου ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΑΕΚ, απέφυγαν τις εμπρηστικές τοποθετήσεις. Ο πρώην ηγέτης της Ένωσης μάλιστα δέχτηκε ερώτηση σχετική με ποδοσφαιρικές συμμαχίες, στην οποία απέφυγε να απαντήσει, χρησιμοποιώντας το γνωστό του απολαυστικό χιούμορ.

Ας μπούμε όμως στο θέμα μας. Η Μακρόνησος είναι ένας τόπος μαρτυρίου για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Μπορεί να είναι γνωστή περισσότερο ως τόπος πολιτικής εξορίας, πριν από έναν αιώνα όμως, το πολύπαθο νησί αποτέλεσε ένα κολαστήριο απομόνωσης για χιλιάδες πρόσφυγες από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, όπου πολλοί βρήκαν τον θάνατο, εξαιτίας των άθλιων συνθηκών που επικρατούσαν. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά σχετικό αφιέρωμα που έχει κάνει η Μηχανή του Χρόνου του ερευνητή δημοσιογράφου Χρήστου Βασιλόπουλου.

Την Κυριακή 16 Ιουνίου 2024 έγιναν στη Μακρόνησο αποκαλυπτήρια ενός μνημείου, το οποίο έγινε με τη συνεργασία της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, της Πανελλήνιας Ένωσης Ασσυρίων και του Σύλλογου Ποντίων «Αργοναύται-Κομνηνοί», μια πρωτοβουλία που «έτρεξε» ο πρόεδρος του τελευταίου σωματείου, που έχει έδρα την Καλλιθέα Αττικής, Θεόφιλος Καστανίδης, ο οποίος είναι και συγγραφέας του σχετικού βιβλίου με τίτλο «1922-23 - Το Μακρονήσι των Προσφύγων λύνει την σιωπή του εκατό χρόνια μετά».

Όπως διαβάζουμε στο Pontos News, σε σχετικό ρεπορτάζ του Ρωμανού Κοντογιαννίδη, το μνημείο φιλοτεχνήθηκε με χρήματα επιφανών Ποντίων, με κύριο χορηγό τον Δημήτρη Μελισσανίδη στη μνήμη του πατέρα του, Ζώρα. Αποκαλυπτικό είναι επίσης το άρθρο του Θεόφιλου Καστανίδη στο e-Pontos.gr.

Ο συγγραφέας αφού κάνει μία ιστορική αναδρομή για τον τόπο του μαρτυρίου, ευχαρίστησε τους ανθρώπους και τους φορείς που πρωταγωνίστησαν για την υλοποίηση αυτού του μνημείου. Ο πρόεδρος των «Αργοναυτών» της Καλλιθέας λοιπόν, ανάμεσα στις επαφανείς προσωπικότητες ευχαρίστησε και τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος αναφέρει συνέβαλε οικονομικά στη μεταφορά του μνημείου, από το Λαύριο στη Μακρόνησο.

Νομίζω, ότι η κοινή παρουσία, σε ένα τέτοιο έργο με τεράστιο συμβολισμό, δύο επιχειρηματιών τα ονόματα των έχουν συνδυαστεί με εντάσεις και αντιπαλότητες για το ποδοσφαιρικό θυμικό, μόνο θετικά μηνύματα στέλνει.