Η Τουρκία, υπό την ηγεσία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει επεκτείνει την επιρροή της σε στρατηγικά σημεία στον πλανήτη, καθιστώντας την έναν από τους κύριους παράγοντες στη γεωπολιτική σκακιέρα. Από τη Βόρεια Κύπρο έως τη Σομαλία, και από τη Συρία έως τη Λιβύη, η τουρκική στρατηγική εξελίσσεται σε ένα μοντέλο που συνδυάζει σκληρή και ήπια ισχύ, δημιουργώντας ένα νέο είδος αυτοκρατορίας που δεν βασίζεται στην κατάκτηση εδαφών αλλά στην επιρροή και τον έλεγχο.

Η Εξωτερική Πολιτική της Τουρκίας: Ανασύνθεση Ισχύος

Η Τουρκία, μέσα από την ενεργό συμμετοχή της στις εσωτερικές συγκρούσεις χωρών όπως η Συρία και η Λιβύη, έχει υιοθετήσει μια στρατηγική που ξεφεύγει από τις παραδοσιακές έννοιες της αυτοκρατορίας. Η υποστήριξη τουρκικών δυνάμεων προς αντάρτικες ομάδες στη Συρία, όπως η Hay’at Tahrir al-Sham (HTS), όχι μόνο έχει αποδυναμώσει το καθεστώς Άσαντ αλλά και έχει δημιουργήσει έναν νέο πολιτικό σχηματισμό υπό την επιρροή της Άγκυρας.

Στη Λιβύη, η Τουρκία ενίσχυσε την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση της Εθνικής Ενότητας (GNA), προσφέροντας στρατιωτική και τεχνική υποστήριξη που εξασφάλισε τη σταθεροποίηση της Τρίπολης απέναντι στον στρατηγό Χαφτάρ, ο οποίος υποστηρίζεται από τη Ρωσία και άλλες περιφερειακές δυνάμεις. Αυτή η στρατηγική εξασφάλισε στην Τουρκία πρόσβαση σε ενεργειακές συμφωνίες στη Μεσόγειο, εδραιώνοντας τη θέση της στην περιοχή.

Σκληρή και Ήπια Ισχύς: Ο Ρόλος της Τουρκίας στη Σομαλία

Η Σομαλία αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της τουρκικής στρατηγικής. Το 2024, η Άγκυρα υπέγραψε δεκαετή συμφωνία για την εκπαίδευση και τον εκσυγχρονισμό του ναυτικού της Σομαλίας, ενισχύοντας τις δυνατότητες αεροναυτικών επιχειρήσεων στην περιοχή. Παράλληλα, η Τουρκία εξασφάλισε δικαιώματα εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων και θαλάσσιων πόρων, δημιουργώντας ένα οικονομικό και στρατιωτικό δίκτυο που ενισχύει την επιρροή της στο Κέρας της Αφρικής.

Συρία: Επένδυση σε Υποδομές και Έλεγχος Περιοχών

Η τουρκική στρατηγική στη Συρία είναι ένα άλλο παράδειγμα που αναδεικνύει την ισορροπία μεταξύ σκληρής και ήπιας ισχύος. Με την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στην πόλη Ιντλίμπ από το 2021, η Τουρκία έχει ενισχύσει την εξάρτηση των τοπικών πληθυσμών από τις υπηρεσίες της. Παράλληλα, η στήριξή της στον Συριακό Εθνικό Στρατό την καθιστά τον κύριο παράγοντα σταθερότητας στη βορειοδυτική Συρία.

Ένα Νέο Μοντέλο Αυτοκρατορίας

Παρόλο που οι κινήσεις της Τουρκίας θυμίζουν τη γεωπολιτική επιρροή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η στρατηγική του Ερντογάν δεν αφορά την άμεση εδαφική επέκταση αλλά τη δημιουργία ενός δικτύου επιρροής. Με την ανάμειξη στρατιωτικής ισχύος και υποδομών, η Τουρκία οικοδομεί συμμαχίες και εξαρτήσεις που ενισχύουν τη θέση της στην παγκόσμια σκηνή.

Σε έναν κόσμο όπου η άμεση κατάκτηση έχει αντικατασταθεί από την οικονομική και πολιτική κυριαρχία, η Τουρκία ακολουθεί τη δική της πορεία, θέτοντας τις βάσεις για ένα νέο είδος αυτοκρατορίας που ανταγωνίζεται τα δυτικά πρότυπα ιμπεριαλισμού. Αυτή η στρατηγική δεν είναι μόνο γεωπολιτική αλλά και γεωοικονομική, εστιάζοντας στη δημιουργία ενός δικτύου συμμαχιών που θα διασφαλίσει την κυριαρχία της Τουρκίας στις κρίσιμες περιοχές του κόσμου.

Με την ανασύνθεση της εξωτερικής πολιτικής της, η Τουρκία επαναπροσδιορίζει τη θέση της ως παγκόσμια δύναμη, δημιουργώντας ένα νέο κεφάλαιο στη σύγχρονη γεωπολιτική ιστορία. Ο συνδυασμός στρατιωτικής παρουσίας, οικονομικών συνεργασιών και διπλωματικής ευελιξίας την καθιστά ικανή να διαμορφώνει εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό το μοντέλο εξουσίας, αν και διαφορετικό από τις παραδοσιακές αυτοκρατορικές προσεγγίσεις, θέτει τις βάσεις για την Τουρκία να παραμείνει βασικός παίκτης σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές σύστημα.

ΠΗΓΗ: Geopolitico.gr

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν Συρία Αφρική Τουρκία LIFE