Το ΜΠΑΜ της χρονιάς με τον Ευάγγελο Βενιζέλο!

Το αγαπημένο θέμα των εορτών δεν ήταν άλλο από τις συζητήσεις για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πληροφορίες δεν διαθέτω, ωστόσο εκτιμώ ότι νωρίτερα από το αναμενόμενο (άλλωστε, μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει, να ξεμπερδεύουμε), θα μας ανακοινώσει όσα αποφάσισε (σε βουνό και θάλασσα) για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο πρωθυπουργός. Εν όψει τούτου, το τι κυκλοφορεί στην πιάτσα δεν περιγράφεται. Μόνο η θεία μου από τα Χανιά τη γλίτωσε και δεν φλερτάρει με τον προεδρικό θώκο. Και αυτό γιατί σε λίγο μπαίνει στα 85, οπότε θα αποτελούσε κίνηση υψηλού ρίσκου μια τέτοια υποψηφιότητα. Προσωπικά δεν γνωρίζω ούτε ποιον, ούτε το πότε (χωρίς να αποκλείω το ερχόμενο Σάββατο να δούμε να βγαίνει λευκός καπνός) θα αποφασίσει ο πρόεδρος Μητσοτάκης να μας τα… πει (προφανώς όχι τα κάλαντα). Μιλώντας, όμως, με κάτι υπουργούς από τους καλούς, δηλαδή απ’ αυτούς που μιλάνε (όχι που διαφημίζουν ότι μιλάνε) με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, κατάλαβα ότι η άσκηση είναι σχετικώς δύσκολη.

Ο Βενιζέλος, ο Στουρνάρας, ο Τασούλας και τα άλλα παιδιά

Επειδή μοιράζομαι τα πάντα μαζί σας, σπεύδω να σας μεταφέρω τα όσα αποκόμισα από τις σχετικές (εορταστικές) συνομιλίες. Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ μου, ο αρχηγός Κυριάκος βρισκόταν (έχει πάψει να βρίσκεται) σε μεγάλο δίλημμα. Από τη μία έχει μια συσπειρωμένη Κ.Ο. μετά τον Προϋπολογισμό, που δεν έχει κανέναν λόγο να τη διαταράξει με επιλογή σαν αυτήν της νυν προέδρου, και από την άλλη γνωρίζει ότι η θεσμική παράδοση προβλέπει το κυβερνών κόμμα να προτείνει πρόσωπο για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα από την απέναντι όχθη του πολιτικού ποταμού. Τα σενάρια (μαζί με τα ενδεχόμενα) είναι τρία. Να προτείνει εκ νέου τη Σακελλαροπούλου, να πάει σε μια κομματική υποψηφιότητα σαν αυτήν του Τασούλα ή να προτείνει πρόεδρο από τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Στο τελευταίο πεδίο καταγράφεται συνωστισμός υποψηφίων.

Για παράδειγμα, ακούγεται εντονότατα το όνομα του προέδρου Βαγγέλη Βενιζέλου, το οποίο έχει πολλά συν, αλλά και ένα γιγαντιαίο μειονέκτημα. Το γεγονός ότι, όντας νομικός και δη συνταγματολόγος (από τους καλούς), είναι ορατός ο κίνδυνος αντί Προέδρου να προκύψει μπελάς για τον πρωθυπουργό.

Κι όταν λέμε μπελάς, σκέφτομαι μια εξέλιξη σαν την ακόλουθη. Να αρχίσουν να επιστρέφουν τα νομοσχέδια και τα υπόλοιπα που τελούν υπό την έγκριση του Προέδρου και να γίνει του Κουτρούλη ο γάμος. Το δεύτερο πρόσωπο που ακούγεται είναι αυτό της Λίνας Μενδώνη. Μια safe υποψηφιότητα, που δημιουργεί τις προϋποθέσεις, αν και εν ενέργεια υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, να την ψηφίσει και το ΠΑΣΟΚ. Η τρίτη περίπτωση συνδέεται με τον Στουρνάρα, που θα μπορούσε να «συνεπάρει», εκτός από τον Σαμαρά, και τη συγκατάθεση του προέδρου Ανδρουλάκη. Το ντεζαβαντάζ της υποψηφιότητας του κεντρικού τραπεζίτη είναι ότι θα είναι ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας (αν δεν με απατά η ιστορική μνήμη μου) που δεν θα φέρει την ιδιότητα του νομικού. Έτσι, θα έχουμε πρωθυπουργό οικονομολόγο-(παλιό) τραπεζίτη και Πρόεδρο Οικονομολόγο-(παλιό) τραπεζίτη. Εσχάτως στην άσκηση της σεναριολογίας έχει προστεθεί και το ονοματεπώνυμο της Μαρίας Δαμανάκη, η οποία, αν και δεν φαίνεται, θεωρείται μια δύσκολη υποψηφιότητα, αφού δύσκολα κάνει γκελ στη ΝΔ, ενώ δίνει και άλλοθι στον Ανδρουλάκη, αφού δεν έχει προταθεί πρόσωπο από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, να την καταψηφίσει.

Πηγή: powergame.gr