Πριν μερικές ημέρες ο Ερντογάν εξωτερίκευσε για άλλη μια φορά τα αισθήματα της οθωμανικής καρδιάς του η οποία, ως γνωστόν, περιλαμβάνει και τη Θεσσαλονίκη.

Θα έλεγα ότι περιλαμβάνει πρωτίστως την Θεσσαλονίκη αφού η πόλη λειτουργεί στο συλλογικό τουρκικό υποσυνείδητο ως οθωμανική που, κακώς, βρίσκεται στα χέρια των Ελλήνων.

Η Θεσσαλονίκη είναι για τους Τούρκους ό,τι η Αγιά Σοφιά για τους Έλληνες.

Οι εθνικιστές θεωρούν πως στην Θεσσαλονίκη γεννήθηκε ο πατέρας των Τούρκων Μουσταφά Κεμάλ και στην πόλη αυτή απέκτησε συγκεκριμένη υπόσταση η οργάνωση «Ένωση και Πρόοδος», η οργάνωση των Νεοτούρκων, δηλαδή, και η επικρατήσασα τάση τους που οδήγησε στις σφαγές και τις γενοκτονίες σε μια ολοκληρωτική προσπάθεια να αποκτήσουν οι Τούρκοι καθαρό εθνικό κράτος. Προσπάθεια στην οποία εκπαιδεύτηκαν και καθοδηγήθηκαν από τους Γερμανούς.

Η Αθήνα, γενικώς, αδιαφορεί σε τέτοιες προκλήσεις. Ξεπερνούν την δυνατότητα πρόσληψης και ανάλυσης των μηνυμάτων τους και αντίδρασης, φυσικά, αν χρειαστεί. Δίνει την εικόνα μιας παραίτησης από οτιδήποτε αφορά την Τουρκία. Δυστυχώς, όχι, μόνο, αυτό αλλά, όπως αποκάλυψε η «Εστία», φροντίζει να διευκολύνει την διαμόρφωση ενός τοπίου στο Αιγαίο που θα ικανοποιήσει τις επιθυμίες της Άγκυρας.

Πως, αλλιώς, μπορεί να εξηγηθεί η πίεση να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους κάτοικοι ακριτικών νησιών με την επίκληση του Οθωμανικού Δικαίου;

Η δήλωση του Ερντογάν δεν έγινε τυχαία. Μπορεί, βραχυπρόθεσμα, να αποβλέπει σε εκλογικά οφέλη αλλά, μακροπρόθεσμα, ο νέο-οθωμανικός αναθεωρητισμός βάζει τους σπόρους για αμφισβήτηση της κυριαρχίας γειτονικών χωρών. Το οθωμανικό όραμα του Ερντογάν είναι ενεργό. Και αν ο τούρκος πρόεδρος έχει ένα χαρακτηριστικό που του αναγνωρίζουν όλοι είναι το σχέδιο και η επιμονή.

Το ιδεολογικό μίγμα του Ερντογάν δεν είναι ακραιφνώς, οθωμανικό. Είναι μια μίξη οθωμανισμού, ισλαμισμού και τουρκισμού.

Ο οθωμανισμός τον εξυπηρετεί να βρει ακροατήριο και υποστήριξη σε λαούς της ευρύτερης  περιοχής που έχουν αναμνήσεις και πολιτισμικές επιρροές από την  εποχή της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο ισλαμισμός στο να φέρει κοντά του και να έχει την υποστήριξη του λαού του ισλάμ, ανεξαρτήτως εθνότητας. Και ο τουρκισμός στο να ηγεμονεύσει η Τουρκία στο άτυπο ή, αν υπάρξουν οι προϋποθέσεις, και στο τυπικό χαλιφάτο.

Αυτό το μίγμα επικράτησε όταν από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα άρχισαν να διαμορφώνονται τα νέα ιδεολογικά ρεύματα για να σταματήσουν την διάλυση της Αυτοκρατορίας. Είναι το ιδεολογικό ρεύμα του πανισλαμισμού το οποίο αποκρυσταλλώθηκε το 1928 από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Αυτούς με τους οποίους συναλλάσσεται και σήμερα ο Ερντογάν και την ηγεσία των οποίων διεκδικεί.

Υπάρχουν, όμως, και οι τούρκοι οι οποίοι μπορεί να μην δελεάζονται από τον ισλαμισμό αλλά αυτοπροσδιορίζονται ως εθνικιστές. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις το ποσοστό τους ξεπερνά το 70%.

Τελευταία έρευνα για την γενιά Ζ (τη γενιά που γεννήθηκε μετά το 2000) έδειξε ότι το 13% υποστηρίζει ένα νεοεμφανιζόμενο κόμμα (εδώ και 3 με 4 χρόνια) με φασιστικά χαρακτηριστικά και την ονομασία «Νίκη». Μαζί με το άλλο ακροδεξιό κόμμα του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και μερικά μικρότερα, τα ποσοστά τους φθάνουν στο 23%. Η γενιά  Ζ μεγάλωσε με τις γνωστές  οθωμανικές σειρές όπως Ertugrul και εθνικιστικές όπως Teskilat και βέβαια με τις καθημερινές ειδήσεις για Γαλάζια Πατρίδα και κλεμμένα από τους Έλληνες νησιά.

Για την λογική του Ερντογάν η αναφορά στην Θεσσαλονίκη και την Κριμαία είναι το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει για να τραβήξει την προσοχή των νέων ψηφοφόρων στην εκλογή του. Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά την Τουρκία και προσπαθεί να συνδυάσει το οθωμανικό όραμα με τον τουρκικό εθνικισμό.

Αλλά αν αυτός είναι ο μεσοπρόθεσμος στόχος του, ο τουρκικός μακροπρόθεσμος στόχος περιλαμβάνει την Θεσσαλονίκη στην οθωμανική επικράτεια. Πρέπει να διαμορφωθούν όροι  και να καλλιεργηθούν συνειδήσεις ώστε αν δοθεί η ευκαιρία η Τουρκία να δράσει με τον γνωστό τρόπο και να εφαρμόσει το «α λα τούρκα» «δίκαιό» της.

Απέναντι σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό η Αθήνα δεν είναι σίγουρο ούτε καν ότι παρακολουθεί.

Αντιθέτως, και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη βλέπουν με συμπάθεια την εισροή τουρκικού κεφαλαίου στη Θεσσαλονίκη, ακόμη, και για την αγορά της βίλας Αλλατίνι από τον όμιλο Κότς, όπως γράφηκε πριν μερικές εβδομάδες, για να γίνει τουρκικό πολιτιστικό κέντρο.

Η αντιπρόταση είναι να αγοράσουν την βίλα Έλληνες επιχειρηματίες και να την κάνουν μουσείο και κέντρο μελέτης των χριστιανικών λαών της Ανατολής οι οποίοι έπεσαν θύματα της τουρκικής γενοκτονίας. Αλλά…

ΥΓ: η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στο συλλογικό υποσυνείδητο αρκετών λαών: των Τούρκων, των Βουλγάρων, των Σκοπιανών, των Ισραηλινών κα. Στο συνειδητό ή το υποσυνείδητο των ελληνικών κυβερνήσεων βρίσκεται;

ΠΗΓΗ: Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο πρώτο φύλλο της νέας εφημερίδας “Θεσσαλονίκη”.

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν Θεσσαλονίκη LIFE