Τρελό χουνέρι στον Ερντογάν από την Κύπρο!

Με αιχμηρό ύφος ο Μιχάλης Ιγνατίου ​αναλύει σε άρθρο στη Hellas Journal, με τίτλο «Απολαυστικό το “χουνέρι” της Λευκωσίας στον Ερντογάν», την αντίδραση της Κυπριακής Δημοκρατίας απέναντι στις προκλητικές ενέργειες του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο Ιγνατίου επισημαίνει ότι η Λευκωσία, με ψυχραιμία και στρατηγική, κατάφερε να ανατρέψει τις επιδιώξεις του Ερντογάν.

Ο αρθρογράφος τονίζει ότι η Τουρκία επιχειρεί να παρουσιάσει το ψευδοκράτος ως ισότιμο συνομιλητή, ενώ παράλληλα υπονομεύει τις τριμερείς συνεργασίες Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, καθώς και τις συμφωνίες με την Αίγυπτο. Η Λευκωσία, ωστόσο, με τη στήριξη της Αθήνας και άλλων διεθνών εταίρων, αντιστέκεται στις πιέσεις και διατηρεί σταθερή στάση υπέρ της νομιμότητας και της ειρήνης στην περιοχή.​

Ο Ιγνατίου υπογραμμίζει ότι η Τουρκία, παρά τις προσπάθειές της, δεν έχει καταφέρει να απομονώσει την Κύπρο ή να επιβάλει τις θέσεις της στη διεθνή κοινότητα. Αντίθετα, οι ενέργειές της έχουν οδηγήσει σε περαιτέρω ενίσχυση των συμμαχιών της Κύπρου και της Ελλάδας, καθώς και σε αυξημένη διεθνή προσοχή στις τουρκικές παραβιάσεις.​

Συνολικά, το άρθρο παρουσιάζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως παράδειγμα ψύχραιμης και αποτελεσματικής διπλωματίας, που, παρά τις προκλήσεις, καταφέρνει να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα και να συμβάλει στη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο:

Για να εξυβρίζουν οι Τούρκοι, με τα χειρότερα λόγια, τον υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου, Κωνσταντίνο Κόμπο, κάτι πολύ καλό πρέπει να έχει κάνει για την Πατρίδα, και κάτι πολύ κακό πρέπει να έχει καταφέρει απέναντι στην κατοχική δύναμη.

Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτός ο θυμός για τον Κύπριο υπουργό και γενικά για την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Μα ξέρετε τι σημαίνει να χάνει σημαντικές μάχες ο μέγας, ο τρανός Ταγίπ Ερντογάν, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του; Να έρχεται η μικρή Κύπρος και να του τινάζει τα σχέδια σου στον αέρα;

Ο «γκράντε» ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, ήταν 1000% βέβαιος ότι προς το τέλος της περασμένης χρονιάς κάποιες από τις λεγόμενες «τουρκικές χώρες» θα αναγνώριζαν το παράνομο μόρφωμα των κατεχομένων, που δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της παράνομης εισβολής και κατοχής. Τα είχε διευθετήσει, πίστευε, όλα.

Εκτός του κακόφημου Αζερμπαϊτζάν, του οποίου ηγείται ο διεφθαρμένος Αλίεφ, και το οποίο θα έδινε το …«σύνθημα», ο Ερντογάν πίστευε ότι το Καζακστάν, η Κιργιζία, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν θα αναγνώριζαν το παράνομο ψευτο-«κρατίδιο», που έχουν απορρίψει όλοι οι διεθνείς οργανισμοί και όλες οι χώρες. Ουδείς αμφισβητεί ότι πρόκειται για ένα ανύπαρκτο, για ένα παράνομο ψευτο-«κράτος». Είναι δημιούργημα της άνανδρης εισβολής και κατοχής.

Στη βάση αυτή «πάτησε» η διπλωματική υπηρεσία της Κύπρου.

Η κυπριακή επιτυχία είναι ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για χώρες, οι οποίες -γενικά και ειδικά ομιλώντας- θεωρούνται «δορυφόροι» της κατοχικής δύναμης. Ο Οργανισμός Τουρκικών Κρατών, στον οποίο συμμετέχουν, ελέγχεται από την Τουρκία και ο ισλαμιστής Ερντογάν γίνεται δεκτός πάντα με μεγάλες τιμές.

Ο Τούρκος αυταρχικός ηγέτης νόμιζε ότι δημιουργούσε ένα «οικονομικό» οργανισμό, ο οποίος στη συνέχεια θα αναπτυσσόταν και σε στρατιωτικό. Ένα μικρό ΝΑΤΟ δηλαδή όπου ο ίδιος θα λειτουργούσε σαν «νονός». Θα πλήρωναν όλοι οι άλλοι και θα αποφάσιζε ο ίδιος.

Η μικρή Κύπρος του χάλασε τα σχέδια και η διπλωματική υπηρεσία, όσοι ασχολήθηκαν, από τον Πρόεδρο, τον υπουργό μέχρι και τον τελευταίο διπλωμάτη, δικαιούνται συγχαρητήρια, αλλά και ευχαριστίες. Στην περίπτωση αυτή δεν συμβαίνει αυτό που λέγεται συχνά «μα έκαναν τη δουλειά τους». Διότι χρειάστηκαν ώρες και ώρες διπλωματικής εργασίας, επισκέψεις και συναντήσεις με αξιωματούχους των κρατών αυτών αλλά και πειθώ.

Μην …τρελαθούμε κιόλας, όπως λέει ένας υπουργός στην Ελλάδα. Αυτά τα πράγματα δεν είναι εύκολα, διότι έχεις απέναντι σου μία απειλητική Τουρκία, και ένα ισλαμιστή ηγέτη ο οποίος θεωρεί ότι όλοι οι υπόλοιποι στην ευρύτερη «γειτονιά» είναι κουνούπια, που τα σκοτώνει με μία απλή κίνηση του χεριού του.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχασε και οι Τούρκοι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι -ευτυχώς υπάρχουν ακόμα μερικοί που δεν έχουν φυλακιστεί- μεταφέρουν μία εικόνα του Ερντογάν σε κατάσταση …τρέλας. Πίστευε ο μικρός «νεοσουλτάνος» ότι επειδή προσκλήθηκε ο κατοχικός ηγέτης Τατάρ στη σύνοδο του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών, η αναγνώριση θα ήταν το επόμενο εύκολο βήμα.

Δεν υπολόγισε την ισχύ της κυπριακής διπλωματίας -και χρησιμοποιώ επίτηδες τη λέξη ισχύ. Οι διπλωμάτες μας χρησιμοποίησαν όλα τα εργαλεία που έχουν τη διάθεση τους και σ’ αυτή την περίπτωση, η συμμετοχή ως κράτους-μέλους στη διεφθαρμένη Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), βοήθησε.

Δεν βοήθησε η ίδια η Ε.Ε., αλλά το γεγονός ότι η Κύπρος είναι ένας εκ των εταίρων της Ένωσης.

Διότι οι ηγέτες της Ε.Ε. συνεχίζουν να ερωτοτροπούν με την Τουρκία με απέραντα προκλητικό τρόπο. Και απορώ με την υπομονή που δείχνουν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Πρέπει κάπου να κάνουν την «επανάσταση» τους στις Βρυξέλλες, αν και είναι ήπιοι άνθρωποι. Δεν γίνεται όμως. Πρέπει να ξεσπάσουν και να σπάσουν αυγά.

Λυπάμαι που θα επαναλάβω μία φράση που συχνά χρησιμοποιούν οι εθνικιστές. Αλλά είναι τελικά αλήθεια: ο Τούρκος πολιτικός -δεν ομιλών για τους απλούς ανθρώπους- δεν γίνεται ποτέ φίλος. Όχι επειδή το απορρίπτουν οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι, αλλά διότι οι δεν θέλουν αυτοί, οι απέναντι.

Πως θα γίνει δηλαδή η δουλειά κύριε Πρόεδρε και κύριε Πρωθυπουργέ; Θα είναι η κατοχική Τουρκία μέρος της ευρωπαϊκής άμυνας και αν -ας πούμε- τη δώσει στον παράλογο και ψυχοπαθή Ερντογάν και κινηθεί κατά της Κύπρου, τι θα συμβεί; Θα στείλει τουρκικά στρατεύματα, στο πλαίσιο της συμμετοχής της στην ευρωπαϊκή άμυνα, για να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό στρατό; Μα έχουν αποτρελαθεί όλοι στις Βρυξέλλες.

Ο κ. Χριστοδουλίδης και ο κ. Μητσοτάκης ακολούθησαν μέχρι τώρα μία ήπια πολιτική. Προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο και να ενισχυθούν στρατιωτικά όσο η Αθήνα και η Άγκυρα ήταν «μέσα στα μέλια». Όμως, η Τουρκία εκμεταλλεύθηκε περισσότερο από την Ελλάδα και την Κύπρο την «περίοδο ειρήνης». Και αυτό πρέπει να σταματήσει.

Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι και να λέμε και καμιά φορά μπράβο και συγχαρητήρια, ο κ. Κόμπος με τους συνεργάτες του έπιασαν στον ύπνο την τουρκική διπλωματία, η οποία έβλεπε και άκουγε αλλά ήταν βέβαιη ότι τα λεγόμενα τουρκικά κράτη δεν θα πρόδιδαν τη «μητέρα» Τουρκία. Βασικά δεν είναι θέμα καμίας προδοσίας των λεγόμενων τουρκικών κρατών. Σεβάστηκαν επιτέλους το Διεθνές Δίκαιο, όχι το άδικο του ισχυρού.

Είναι σοβαρό το πλήγμα στην Τουρκία, η οποία σίγουρα θα αντιδράσει και εναντίον της Κύπρου και εναντίον των λεγόμενων «τουρκικών» κρατών. Αλλά, αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι κατέγραψε ήττα ο τουρκικός Αττίλας…